ben iki bebeğimi kaybettim ikisindede eşim hazır olmadığını söledi ama ben aynı senin düşüncelerinle kendimi acındırdım milletin çocuğu var vs vs diyerek , ve hamile kaldım,sonra ne oldu biliyormusun hamile kalayım diye eşimin kafasının etini yiyen ben hamileliğim boyunca sesimi çıkaramadım,çok zor ve kötü 2 hamilelik geçirdim,çoğu zamanım hastanede yatarak geçti,sonuçta herşeyi, eşimin neden bebek istemediğini kafama taktım,kv beraber oturuyordum (bu yüzden istememiş çocuğu yani ailesiye oturduğumuz için,askerliğini yapmadığı için ) herşeyi kafama takıyordum, üzüntüden başka bir çok şey çıktı hamileliğim süresince erken doğum yaptım her ikisindede, şimdi eşime o kadar çok hak veriyorumki ama çok geç herşey için.bunları seni üzmek için yazmadım.gönülsüz yapılan işten hayır gelmezmiş ya aynen öle oldu.Allah bana iki evlat verdi benden geri aldı şimdi ikimizin kararıyla dünyaya getirdiğim bir yavruum var herşeyi beraber yaşadık hamileliğimi çok kötü geçti yine ama stressizdim,eşim her an yanımdaydı her konuda.en güzeli ortak alınmış karardır.bu arada hamilelikte yaşadığın herşey bebeğe yansıyor derler ya buna 100 de 100 katılıyorum.