Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
ahh canım yaa hormonlarının etkisiyle yapmışssın sanırım şevhetlenmişsin şeytana uymuşssun üzme artık kendini olmuş bitmiş allah samimi tövbe edenleri sever.Bekarsın bi cahillik yapmışssın cokta pişmansın . hayatta ne pislikler var kocasını aldattanlar anasına göz dikenler senin ki devede kulak sen pişmansın madem kimse seni yargılayamaz .önemli olan bi daha yapmaman.Buraya derdimi anlatmak konusunda endişeliyim. Çünkü yargılanmak, hakaret edilmekten korkuyorum. Yapıcı insanların samimi ve gerçekçi yorumlarına ihtiyacım var. Yoksa intihar etmeyi bile şu halimden kurtuluş görüyorum. Ben okulu bitirdiğim için bir yıldır evde oturuyorum. Hiç arkadaşım yok, evden dışarı birkaç kez çıktım sadece. Evde boş oturduğum için sanal ortama bulaştım. Birkaç tanımadığım erkekle yazıştım. Hiçbirinde ileri gitmemiştim. En fazla bir hafta konuşuyordum. Yüz kızartıcı konuşmalar oluyordu. Benim derdim şu. Son konuştuğum erkekle bundan üç gün önce görüntülü konuşurken soyundum. Herkeste şok etkisi yapacak bir olay. Ama ben bunu yaptım. Her yerimi gösterdim. Küçük değilim 22 yaşındayım. Ben bu zamana kadar hiçbir erkekle böyle aşırıya gitmedim. Ama oldu işte. Herkesin cinsel sapkınlık olarak nitelendireceği düşüklüğü yaptım. Düştüm. Düşününce kabus gibi geliyor. İki gün konuştuğum erkeğe bunu yaptım. Gerçek olmamasını kabus olmasını o kadar isterdim ki. Yasamamın bir anlamı kalmadı. Bu zamana kadar koruduğum bütün değerlerimi, edebimi, iffetimi bir anda harcadım, yok ettim. Önümde bir kurtuluş, bir çıkış yolu yok. Ben her şeyi mahvettim. Ben bu duygular içinde buhranlar geçirirken, benimle ciddi düşünen temiz biri vardı. O aradı. Ona yaptığım şeyi yalansız anlattım. O ben senin yanındayım dedi. Ama ben bu kadar pisken onunla temiz bir gelecek düşünemezdim. Bu yüzden bunları gerekçe göstererek olmayacağını anlattım. O da kabul etti. Benim geleceğe ait hiçbir ümidim kalmadı. Her şeyi mahvettim. Onunla olmadığı için değil üzüntüm. Yaptığım iğreçliğe, çirkinliğe üzülüyorum. O anı düşündükçe şok yaşıyorum sonra gerçek olduğunu idrak ediyorum. Her şeyi mahvettiğimi anlıyorum. Herkes yaptığının sonuçlarına katlanmalı. Benim yaptığımın sonucuna katlanmaya razıyım. Cehennemi hakediyorum. Ama dünyada yaşamak çok zor geliyor. 3 gündür bu haldeyim. Beni teskin edecek birine ihtiyacım var. Ben bu günahın verdiği utanç ve acıyla nasıl yaşayacam? Hiçbir şey yapamıyorum. Bana yardım edecek biri yok mu?
Buraya derdimi anlatmak konusunda endişeliyim. Çünkü yargılanmak, hakaret edilmekten korkuyorum. Yapıcı insanların samimi ve gerçekçi yorumlarına ihtiyacım var. Yoksa intihar etmeyi bile şu halimden kurtuluş görüyorum. Ben okulu bitirdiğim için bir yıldır evde oturuyorum. Hiç arkadaşım yok, evden dışarı birkaç kez çıktım sadece. Evde boş oturduğum için sanal ortama bulaştım. Birkaç tanımadığım erkekle yazıştım. Hiçbirinde ileri gitmemiştim. En fazla bir hafta konuşuyordum. Yüz kızartıcı konuşmalar oluyordu. Benim derdim şu. Son konuştuğum erkekle bundan üç gün önce görüntülü konuşurken soyundum. Herkeste şok etkisi yapacak bir olay. Ama ben bunu yaptım. Her yerimi gösterdim. Küçük değilim 22 yaşındayım. Ben bu zamana kadar hiçbir erkekle böyle aşırıya gitmedim. Ama oldu işte. Herkesin cinsel sapkınlık olarak nitelendireceği düşüklüğü yaptım. Düştüm. Düşününce kabus gibi geliyor. İki gün konuştuğum erkeğe bunu yaptım. Gerçek olmamasını kabus olmasını o kadar isterdim ki. Yasamamın bir anlamı kalmadı. Bu zamana kadar koruduğum bütün değerlerimi, edebimi, iffetimi bir anda harcadım, yok ettim. Önümde bir kurtuluş, bir çıkış yolu yok. Ben her şeyi mahvettim. Ben bu duygular içinde buhranlar geçirirken, benimle ciddi düşünen temiz biri vardı. O aradı. Ona yaptığım şeyi yalansız anlattım. O ben senin yanındayım dedi. Ama ben bu kadar pisken onunla temiz bir gelecek düşünemezdim. Bu yüzden bunları gerekçe göstererek olmayacağını anlattım. O da kabul etti. Benim geleceğe ait hiçbir ümidim kalmadı. Her şeyi mahvettim. Onunla olmadığı için değil üzüntüm. Yaptığım iğreçliğe, çirkinliğe üzülüyorum. O anı düşündükçe şok yaşıyorum sonra gerçek olduğunu idrak ediyorum. Her şeyi mahvettiğimi anlıyorum. Herkes yaptığının sonuçlarına katlanmalı. Benim yaptığımın sonucuna katlanmaya razıyım. Cehennemi hakediyorum. Ama dünyada yaşamak çok zor geliyor. 3 gündür bu haldeyim. Beni teskin edecek birine ihtiyacım var. Ben bu günahın verdiği utanç ve acıyla nasıl yaşayacam? Hiçbir şey yapamıyorum. Bana yardım edecek biri yok mu?