Aynı şeyleri yaşayanlar ile dertleşmek istediğiniz için yazıyorum. Önceki yorumum üstünkörü idi. Yaşım sizden büyük. Ben bir insanın değişebileceğine inanmıyorum hele düzelebileceğine. İlla ki tecrübe ile insanlar olgunlaşıyor ama sorunlu insanlar değişmiyor, yada pişman olmuyor.
Benim babam anlattığınız gibiydi, işten 4’te çıkar ya direkt kahveye yada önce gelir yemek yer sonra giderdi. 12’den sonra gelirdi. Annem dışında hiçbir kadın çekmezdi onu. Annem de 19 yaşında evlenip gencecik haliyle babamı beklemiş. Şimdi canınız sıkılıyor ilerde, acil bir şey olacak evde yok, çocuk hastalanacak evde yok, misafir gelecek evde yok. Eskiden cep telefonunu da yok, çağırsan bile oyunun ortasında bırakamıyor. Evde olmadığı için evin bütün sorumluluğu annemde. Kazandığının çoğunu da orada harcıyor. Bu bir kültür, burada sizi anlayamaz kimse. Babam 61 yaşında akciğer kanserinden öldü, hastalanıncaya kadar da gitti kahveye. Hiçbir zaman bırakmadı, bırakmaya çalışmadı. Siz engel olamazsınız. Onlara normal geliyor. Bahaneleri de hep aynı, işten sonra kafamı dağıtıyorum, stresimi atıyorum. Sorularınız varsa cevaplarım.
Benim babam anlattığınız gibiydi, işten 4’te çıkar ya direkt kahveye yada önce gelir yemek yer sonra giderdi. 12’den sonra gelirdi. Annem dışında hiçbir kadın çekmezdi onu. Annem de 19 yaşında evlenip gencecik haliyle babamı beklemiş. Şimdi canınız sıkılıyor ilerde, acil bir şey olacak evde yok, çocuk hastalanacak evde yok, misafir gelecek evde yok. Eskiden cep telefonunu da yok, çağırsan bile oyunun ortasında bırakamıyor. Evde olmadığı için evin bütün sorumluluğu annemde. Kazandığının çoğunu da orada harcıyor. Bu bir kültür, burada sizi anlayamaz kimse. Babam 61 yaşında akciğer kanserinden öldü, hastalanıncaya kadar da gitti kahveye. Hiçbir zaman bırakmadı, bırakmaya çalışmadı. Siz engel olamazsınız. Onlara normal geliyor. Bahaneleri de hep aynı, işten sonra kafamı dağıtıyorum, stresimi atıyorum. Sorularınız varsa cevaplarım.