- 3 Ekim 2010
- 134
- 35
- 318
- Konu Sahibi siskelebegidefne
-
- #61
Amin, çok teşekkürler. Artık kendi bilir.
ilaçlarını düzenli alırsa siddet eğilimden vazgeçer inşallah allah yardımcınız olsun..
tşk ederim canım.allah herkese mutluluk huzur versin öncelikle.yok canım eşim tedavi falan görmedi.tamamiyle benim çabalarım sayesinde düzeldi.yanlış anlama ama öncelikle kendime baktım.acaba bende mi hata diye.ama değildi.saatlerce konuştum onunla.o da çok pişman olduğu için düzelme yolunda çok çaba sarfetti.boşanma kararım onu yıktı sanırsam.tekrar affetmemde ona çok büyük biz ceza oldu die düşünüyorum.şiddet meselesine gelincede eşim yer ve mekan tanımazdı.yumruklar havada uçuşurdu.o kadar yani.ama ben atlattım ve unuttum.inş.sizde bir an önce düzelirsiniz :)
Aynı durumu yaşamış biri olarak size deneyin bir kez daha diyorum.
Ben de o şansı verdim ama o şans hiç iyi kullanılmadığı gibi daha da beterlerini yaşadım.
Ama buna rağmen pişman değilim.
Çünkü aklımda hep acaba düzelir miydi acabalarıyla yaşacaktım.
Belki de kendime kızacaktım.
Mutlaka ailesinden ayrı bir ev olsun sakın bu konuda taviz vermeyin ve ertelemeyin sonrasına.
Dönecekseniz mutlaka ama mutlaka ev ayrılmadan dönmeyin.
Temkinli olun.
Kaybedecek tek şey belki biraz zaman olacak aksi bir durum olursa.
Dilerim gerçekten pişman olmuştur.
Ve kıymetinizi bilip kendine çeki düzen verir.
Bende işte bundan korkuyorum =( Ya daha beterini yaşarsam =(
Allahım bu erkekler neden böyle anlamıyorum, pişman olmak özür dilemek sadece lafta mı!
Yuva yıkma vebalini nasıl alabiliyorlar böyle...
Alabiliyorlar işte.
Daha beteri olmaz umarım.
Ama en azından denedim demenin rahatlığını yaşayacaksınız.
Daha kolay daha huzurlu yolunuza devam edeceksiniz.
Soru işaretleriyle yaşamak daha zor olurdu sanki.
Hem bilemiyoruz ki belki de gerçekten düzeldi.
Çok umutlu olmayın sadece çok beklentilere girmeyin.
Olmazsa denedim olmadı dersiniz.
Olursa da zaten denecek bişey yok. Mutluluklar..
Ama mutlaka vaatlerle geri dönmeyin.
Önce şartları yerine getirsen ondan sonra.
Sakın taviz vermeyin.
Vermeyin ki nasılsa düzeliyor yine düzelir fikriyle hareket etmesin..
Çok teşekkürler. Dediğiniz gibi en azından 'ben denedim' diyebileceğim. Umarım pişman olmam ama yaşamadan bilemeyeceğim malesef...
Zaten denemek istiyorsunuz. Bu çok açık.
Ben de öyleydim.
Bizim çok daha kötü sorunlarımız olmasına rağmen değişmiştir diye kendimi kandırıyordum.
Ve kendimi kandırdığımı da biliyordum.
Ustaca öyle çok şey yaptı ki inandırmak adına.
Yine de bile bile döndüm tekrar.
Sevgim de saygım da bitti sonraki süreçte.
Başlarda evliliğim bitiyor diye çok üzülürken,
sonraki yaşadıklarımla çok daha kolay çok daha istekli verdim boşanma kararımı.
Aklımda beynimde kalbimde zerre kadar bişey kalmadan boşandım ki bu çok büyük bir lükstü aslında.
Denemesem hem sevgim bitmemişti.
Hem düzelir miydi acaba kaygısı yaşayacaktım.
Hem de pırıl pırıl iki evladım olmayacaktı...
Uzman desteği alıyorsa, sorununun farkındaysa, çaba gösteriyorsa, çok da yüz vermeden, bir kez daha deneyebilirsiniz çocuğunuz için.
Fakat çok da güvenmeden, yelkenleri suya indirmeden.
Temkinli olmakta fayda var.
Aynen sizin gibi bende önce kendime baktım, ben mi hatalıyım neden böyle oluyoruz diye. Ben ona hep söylemişimdir birbirimizin rahatsız olduğu davranışlarımız olursa mutlaka açık açık konuşup çözmeye çalışalım. Benim sorun çözme yöntemim bu, normal olanda bu zaten. Ama eşimde bu yok, biriktirip biriktirip patlama yaşıyor =(
Umarım bizim sonumuzda sizinki gibi olur... Yani hayırlı değilse rabbime dua ediyorum bir daha denemek istemiyorum, inanın çok yıprandım...
Merhaba arkadaşlar,
ben 7 aydır eşimden ayrıyım. Malesef şiddet gördüm... Darp raporu alıp şikayetci oldum, önümüzde ki ay davamız var.
Eşim ilk günden itibaren barışmak için dil döküyor, her fırsatta karşıma çıkıp ağlıyor son bir şans istiyor...
2 yaşında çocuğumuz var... Bütün korkularım,endişelerim onunla ilgili. İlk zamanlar çok net olmama rağmen her gün biraz daha acabalarım oluşuyor.
Emin olamıyorum bir türlü. İnanın ne istediğimi bile bilemiyorum artık. Tekrar güvenmek ne kadar doğru, yeniden yapar mı endişesi !
Bu baba evine 2. gelişim =( Yaklaşık 3 yıldır evliyiz...
Biz malesef birazda ailesi yüzünden bu hale geldik ama en büyük suç tabi ki eşimde.. Ayrı bir aile olduğumuzu bir türlü idrak edemedi... Tabi ki benim de hatalarım oldu bunu inkar etmiyorum. Ama tabi ki şiddet uygulamasını gerektirmiyordu... Şu an bütün hatalarını anladığını ve bir daha tekrarlanmayacağını söylüyor. Bir de onun ailesi ile alt üst otuyoruz ve benim ailemde çok yakın oturuyor bize... Evi taşıyacağını iki tarafada uzak olucağımızı söylüyor.
Bir ay önce psikiyatriste gitti, öfke kontrolü için ilaç kullanıyor... Geçtiğimiz hafta psikiyatrist benimde bulunmamı istediği için gittim. Sorunları benden de duymak istemiş... Eşimi psikolojik test yaptırması için ayrı bir yere gönderdi. Bende psikatriste görüşlerini sordum. Tekrar deneyebileceğinizi düşünüyorum dedi. Buraya gelmesi, sorununu kabul etmesi ve çözüm aramasının büyük bir adım olduğunu söyledi.. Çok uzatmıyayım kısaca böyle konuştu.
Bense emin olamıyorum, pişman olmaktan çok korkuyorum.. ve hele aynı şeyleri yaşamaktan......
Çocuğum için tekrar denemeli miyim? Bu yaşadıklarımı unutabilir miyim =(
Şiddet hoş görülecek bir davranış asla değil. Yaşanmışa bişey yapamayız ama yaşanacak olanlar birazda bizim elimizde. Bi tane çocuğum var ve eşim kendini toparlamaya çalışıyor diyorsunuz. Duygularınızdan emin olmadan ve eşinizi karşınıza alıp etraflıca konuşmadan (bu sana verebileceğim son şans, ben geçmişte yaşananları tekrar yaşamaktan korkuyorum ve bu şansı vermemdeki en büyük neden çocuğumuz tekrar aynı şeyler yaşanacak olursa gitmekte tereddüt etmem bu defa çocuğumu da beni de göremezsin gibi) tavrını net bir şekilde belirten konuşma yapabilirsin. Tabi ki söz veripte tutmayan yeminler edipte dönen insanlar oluyor ama bunu şans vermeden bilemezsin. Çocuğun şuan küçük peşinden ağlar en fazla bir saat sonra susar ama büyüdüğünde bişeyleri ona anlatmak daha güç olabilir. Hakkında hayırlısı olur inşallah güzel bir hayatınız olur.. :26:
Merhaba,
yorumunuzu yeni görüyorum kusura bakmayın... Öncelikle teşekkür ederim.
Eşimle henüz birleşmedim, neredeyse 8 ay olucak ayrılığımız... Psikiyatriste gidiyoruz hala, ikimizde ilaç kullanıyoruz...
Her gün eve dönmem için yalvarıyor... Bense tekrar yaşamaktan ölesiye korkuyorum, herşeyden emin olarak tabi tedavinin gidişatına görede kararımı vereceğim... Herşeyin hayırlısı..
Inşallah her şey güzel olur canım. Bence de bir şans ver bir erkeğin psikiyatriye gitmesi başlı başına büyük bir adım. En azından o minik yavrunuz için denemeye değer. Dönmek için bir şart koşun tabi önce evi tasisin öyle dönün. Aileyle oturmak gerçekten sıkıntılı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?