- Konu Sahibi giresunluu
- #1
daha öncede yazmıştım sizlerin söylediklerinizi uyguladım rahata kavustum sayılır en azından artık sürekli kayınvalideme cıkmak zorunda kalmıyorum uzak duruyorum ama onlar yılmıyo anlamıyo öle üzgünüm ki suan eşim gece vardıyasına gitti bugun evdeydı gündüz maaşını çekmeye gidicek ordanda gezmeye gidicektik kardeşinin eşi iş basvurusu için emar cektiricelmiş bizde gelelim sonra annesi bnde gelim öle sürekli peşimize takılmalırına gittiğimiz her yerde eşimin para ödemesine sinir oluyorum ben sıkıyorum kenara para atalım zor günümüz olur altınlarımı bozdurmak zorunda kalmım cocugum için gelecegımız için yatırım olsun diyorum bunlar beni kötü yapmak için elinden geleni yapıyolar gecen ay babasına verdiğini geri alamadı uctu lafı bile olmuyo artık ay sonu son paramızıda kardeşinin yetişmeyen kirasına verdik eşi calışmıyo cocuk resmen iş begenmiyo evini gecindiremiyosa ben mi sıkıntı cekmek zorundayım arkadas cok sınırım bozuk neyse bugun cıktık en küçük kayınbiraderimin doğum günü neymiş ortak hediye alalım fikir görümcemden cıkıyo ama alan benım eşim elitimn cocuguna gecen ay hediye aldık oyuncak bugün yıne oyuncak bolümde görümcem tutturdu alalım alalım al ozamn değilmi benim eşim almak zorunda değil kendı eşi yanında eli cebine gitmez yediği yemekten bindiği arabanın gazından gittiği tuvaletin parasından aklınıza ne geliyosa hepsi eşimden cıkıyobugun kendımıze aldığımız tek parca bişi yok hesaplıyorz 200 tl benim canım cok sıkıldı bellide ettim bidaha kimseyele bi yeregitmicem bu son dedi eşim oda sinirlenmiş olmalı bide sıkıntım şuu bu ayk kac kere oldu ben giyiniyorum güzel güzel eşimin geliceği saat pat kv geliyo beni kac kere gördü ya anlamıyo sanırım biz yeni evliyiz yeniii bi sabah eşimi gönderdim peşinden kapı caldı kv anahtar soruyo yok dedim baktım faln dedim sonra dusa girdim 5 dkk sonra sürekli kapı calıyo 15 dkk gitmedi bende cıkmadım neyse cıktım bornozla tabi kıyafetletim ortda falan acar acmaz daldı içeri masa üzeri ayakkablık heryere baktı dondum kaldım sinirdan deliye döndüm ve kimseye anlatamıyorum bunları cunku yasadıgım sehırde tek bi arkadasım yok annemi arayıp agla aglaya anlatmak içimi dökmek istiyorum ona ihtiyacım var kmse anlamıyo benı üzülür yapamıyorum evlilik zor değill baskalarının hayatamızıa dahıl olmasıı bunlarla mucade zor ben çok üzügünüm çokkk
