unutamıyorum,affedemiyorum,uçurumun başındayım

canım tabiki senin hayatın bize laf düşmez ama sen cahil bir insan değilsin hele ki ekonomik yonden eşine ve ailesine bağımlı biri değilsin. yaptıkları gerçekten katlanılacak bişey değil. asıl böyle bir aile ortamında çocuğunun psikolojisi mahfolur. emin ol çocuğun seninle daha mutlu olacaktır.
ancak boşanma süreci böyle bir aileyle çok büyük sorun oluşabilir o yüzden iyi bir avukata ihtiyacın olabilir.....
 


Bunları yazarken kendime kızıyorum ama ...

Senin yerinde olsaydım kendimi bu kadar ezdirmezdim..

baban hastaysa düğüne nasıl geldi demesi beni kopardı ...

bu tek laf için bile anında boşardım ben...

eşin seni savunmuyor korumuyor...neresinden tutsam konu elimde kaldı al eşini karşına konuş bana sahip çıkıcaksan

devam edelim yok ananın eteğinin altında yaşacaksan herkes yoluna de.aslan gibisin cocuğunla yaşa bu hayata bir daha gelmiycez
kimsenın senin hayatını zindan etmesine müsade etme..

unutma önce sen ve evladın..


Not: çok üzüldüm sana yaptıklarına ve çok sinirli yazdım bunları...
 
Son düzenleme:
şükür ki hatasının farkındaymış inş bir iki günlük iyi olup sonra yine anasının ablasının laflarıyla hareket etmez sende temkinli durursun hatta istersen bide mektup yaz eşine içindeki herşeyi anlat çünkü insan nekadar önceden düşünüp konuşsada içindekileri tam olarak dile dökemiyor madem bukadr anladıysa o yazdıklarını okuyuncada iyice anlar ve ben ne yapmışım deyip düzelmenin kesin yollarını arar inş sonunuz mutlu son olur
 
Unutamazsın tabi çünkü unutulacak şeyler yaşamamışsın, yanında da sana unutturacak bir eşin olmamış zaten.

Öğretmenmişsin bir öğretmen maaşı 2 kişiyi çok güzel geçindirir.

Al evladını boşan o adamdan, annen kızına bakar, sende işine gücüne bakarsın.

 
hayırlısı olsun canım kusura bakmak da ne demek olur mu öyle şey bak eşin hatasını anlamış gibi görünüyor inşallah bir daha böyle şeyler yaşamazsınız ama tabi bence sen temkini elden bırakma eşine yumuşamış gibi görünme derim bir arkadaş olarak inşallah mutlu olursunuz bundan sonra...
inşallah tek temennim mutluluk,artık top kocamda umarım kocam golü kendı kalesine atmaz

Düzelmeniz için rest çekmeniz mi gerekiyormuş? Şimdiye kadar (karısını seven bir adam olarak) ne halde olduğunuzu görememiş mi?
görmüş de işte çok arada kalmış o da ezilmişmiş falan fılan,benım onunla empati kuracak halim kaldı mı sanki
Çok sevindim okuyunca.Ben insanların hatalarından ders alabildiklerine inanırım.Bu şekilde şeyler yaşayıp sonradan yola giren evlilikler de çok gördüm.Yine de karar sizin ama baya büyük bir gelişme bence sizin açınızdan. Karar sizin...
şimdilik boşanmayı askıya aldım tabiki,bakalım gelen gunler bıze ne getırecek
Son yazdığını okumamışım anlaşılan eşin de bazı şeyleri görmüş.herkes ikinci bir şansı hakeder sonuçta o senin eşin aynı yastığa onunla baş koyuyorsun diğerleri dış kapının mandalı evdeki huzur mutluluk budur:)
evet haklısın dışarıda kalmalı herkes her sey,derdım buydu basından berı zaten,inşallah öyle olur bundan sonra

şükür ki hatasının farkındaymış inş bir iki günlük iyi olup sonra yine anasının ablasının laflarıyla hareket etmez sende temkinli durursun hatta istersen bide mektup yaz eşine içindeki herşeyi anlat çünkü insan nekadar önceden düşünüp konuşsada içindekileri tam olarak dile dökemiyor madem bukadr anladıysa o yazdıklarını okuyuncada iyice anlar ve ben ne yapmışım deyip düzelmenin kesin yollarını arar inş sonunuz mutlu son olur

mektup yazmayı çok dusunmustum bır ara bende,kocam eger ablasının anasının gudumunde yasayacaksa ben yokum bunu çok ıyı anladı dun aksam
 
2 yıllık bir hikaye benımkisi,gerçekten çaresiz bi durumdayım

eşimle bi arkadaşımız vasıtasıyla tanıştık,neresınden başlayacağımı bile bılmıyorum anlatmaya
eşim lise mezunu kendi işi olan ailesiyle birlikte iş yapan biri ben ise öğretmenim,sorunumuz asla tahsil farkı olmadı hiç.sorunumuz hep onun aılesının pürüzlükleri oldu.şöyle anlatayım
düğünüme 1 ay kala babama kanser teşhisi koyuldu.alt üst olduk.babam rahmetli ben düğünü iptl edıyorum baba desem de kızım sen mutlulugunu erteleme bu düğün olacak dedi.neyse düğün hazırlıkları bı taraftan babam bı taraftan cok zor gunler gecırdım.yapayalnız kalmıştım.babam hastanede yatıyodu,annem de onun yanında kalıyodu,ben hastane ile kendı düğünüm arasında mekık dokuyodum,hem maddı hem manevı yıpranmıştım artık,düğüne bir hafta vardı ortada ne eşya ne ev tuttular eşimin aılesı hıc ses cıkarmadık.eşimin aılesı bir kere olsun kızım senın basında anan yok baban yok kendı basına kosturuyosun bır seye ıhtıyacın var mı demek bıle şöyle dursun,kınayı kız tarafı yapar deyıp işin içinden cıktılar,kına masraflarını da ben karşıladım.hadı onu bırak eşime iç çamasır almıştım evımıze koymak ıcın,ona bıle gorumcem bu marka nıye aldın şahınler daha kalıtelı ondan alman lazımdı demişti,ve ben buna benzer sorunları cok yasadım,suan aklıma geleneler

her neyse asıl meseleye geleyım,kına gunu geldı çattaı,görumcemle aynı kuafördeydık,benım ışım erken bıttı eşim benı almaya geldi,bi taraftan telefonla arayıp duruyordu bı taraftan da ödeme yapmaya calısıyodum ve o telaşeyle görumceme allaha ısmarladık demeyı unutuverdım,vay ben nasıl görumceme allahaısmarladık dememısım.kıyamet koptu,telefon üstüne telefon eşime,annesı ayrı babası ayrı gorumcem ayrı burnumuzdan geldi,akşam kına olacak salona gıttık gorumcemın surat beş karış,kayınvalidem falan keza aynı,kavga çıkarmak ıcın yer arıyorlar.tam kına yakılacak benım elıme,gelin elini açmıyor dendi,neyse kayınvalıdem geldı altın koydu avucuma,sonra eşimi de yanıma oturtmuşlardı,bu sefer kayınvalıdem damat da elını açmıyor dedi,annem yazık döndu arkasını çantasında altın aramaya basladı,be insafsızlar benım annem 4 gun once geldı hastaneden babamla,doktor sırf düğün var diye izin verdi 2-3 gun,benım babam tedavisini bıraktı geldı düğüne,yıne de annem sesini çıkarmadı,altını buldu koydu eşimin eline,neyse kına boyle sonlandı

düğün gecesi tam düğün bitti,bizde adettir gelin evine giderken kız tarafından da iki kişi eşlik eder,düğün bitti annem kayınvalideme bunu söyledi,dünür ben börek yaptım tatlı yaptım bizden de iki kişi sizinle gelebilir mi dedi.kayınvalidem anneme bağarmaya basladı,salaonda gergınlık cıkardılar.salondan cıktık gelın arbasına bındık peşimizden görumceyla kaynanamda bındı arabaya,başladı kaynanam söylenmeye,aileme saydırıyor,çingen bı aıleye çatmış mış,kız kardeşlerim onu az daha dövecekmişmiş,duramadım susamadım artık ben de cevap verdım kaynanama,sonra görumcemde karıştı ona da saydırdım,tam sen ne problem bı ınsansın mahvettın benım gunumü diyodum çaat diye bana yumruk attı çeneme,ben kendımı kaybettım,arabadan lık karıştıortaatlamaya kalkıştım,arkadan bızım akrabalar gelıyomuş bılmıyodum gelınlıgımın kenarını gormuşler arabadan,e-şim arabayı durdurdu,sonunda ben inmeye çalılışıyorum görümcem boğazıma sarıldı benı ındırtmedı.

neyse ellerim titriyor yazareken,kendımı o an çok sahıpsız hissettim,eşim de dönüp siz napıyosunuz demedı ablasına annesıne,bırak onu ilerleyen gunlerde ıse ablam sana vurmadı ki,ben vurduguu görmedım ki,vurduysa noolmuşki cinsinden muhabbetleri olmaya basladı,çenemdekı morlugu gösterıyodum,ablamında bımem neresı morarmış,annemınde şurası morarmış dıyodu,yok babam madem hastaymış da nasıl gelmiş salona düğüne bu olaylardan sonra ben onun aılesıyle gorusmek ıstemıyordum,benı zorla aılesının yanına göturdu,cehennem gunler yaşadım,ne bır özür dıledıler benden aksıne görumceme iftira atmakla suçlandım.o an evlılıgı bıtırecektım ama aklıma hep babam geldı,ona bu acıyı yaşatamazdım,bu üzüntüyü yaşatamazdım ona,sonra hamıle kaldım 2 ay sonra,7 aylık hamıleyken babamı kaybettım,çok kötu gunler yasadım.

hamıleyken beşik alacaktık kocamla vay beşiği annesi de görsünmüş öyle alalımmış,bunun yüzünden kavga ettık eşimle.sinirimden yuruyerek anneme geldim ayaklarım şiş karnım burnumda ağlaya ağlaya,bi kere aramadı öldün mü kaldın mı dıye kocam.

bebeğim doğdu ve ben 2 ay sonra çalışmaya basladım,annem baktı kızıma,ve onun aılesı benı annemı evımde beslemekle suçladı,birlikte iş yapıyolar demiştim,eşime para falan vermemeye başladılar,aynı şeyi babam hastayken 2 ay bende kalmıştı o zaman da yapmışlardı,nereye gıdıyo bu paralar dıyodu kayınpeder,sankı oğlunun çalıstıgıyla geçiniyoduk.evın kırası faturalar bır de esımın bız evlenmeden once dukkan ıcın cektıgı kredı vardı hepsını maasımdan ödüyoduk.

daha neler neler...

yazarken bakıyorum da ben az şeye tahammul etmemişim.

her neyse çok uzattım.ben yukarıdakıne benzer sorunları cok yasıyorum evlılıgımde,her yasadıgım kötu seyı unutup eşimle evlılıgıme devam etmeye calıstım,ama son 1-2 aydır bana bir şey oldu,artık en ufak yaptıkları seyı kaldıramaz oldum,sürekli geçmişle yasıyorum,kocamın bana sahıp cıkmayısını hatırlıyorum,en son dun aksam kavga ettık kocamla,ben boşanmak ıstıyorum dedım.kocamdan sogudum çok.
kızım var 1,5 yasında bir tek onun psıkolojısını dusunuyorum.
boşanmak istediğimi söyledıgımde arkadaşlarım arada cocuk var boşansan da bunlar senı rahat bırakmaz dıyorlar,ya gerçekten akıla ıhtıyacım var,mutsuz ve huzursuzum



eşin seni düşünmüyosa başkalarına ezdiriyorsa o adamdan hayır gemez mesleğind varmış bu şekilde çocugunun piskolojisi daha çok bozulur mutsuz insan mutlu çocuk yetiştiremez sen artık sıkıntıya doymuşsun,dolmuşsun eşine , enufak bişeyde aklına glir yaptıkları unutamazssın .
bu arada nekadar sabırlıymışsın bana vuracak olan görümceyi parçalarım bn eşimde onun için benden ayrılıyorsa ayrılsın insan için önce eşi gelmeli
canım erkeklern çoğu
ailesinin yaptıklarını görmezden gelir yada sinirlense bile 3 gün sonra bişey olmamış gibi davranırlar benm eşim beni kimseye ezdirmez eğer ezdirseydi onu çok sevdiğim halde ayrılırdım
eşimn ailesnden evlendk kimsenn faydası olmadı benm ailem asgariücretle çalışan babam elinden geleni yaptı maddi manevi benm eşim herşeyi tekbaşına yaptı görümcem evindeki eski halısını getirdi düşün
iftarda evmz yakın oldugu halde yemeğe bile çağırmadı biz hariç herkesi çağırmış bayramda aramadı gelmedi bnm kaçgün canım sıkıldı eşim için, gelmediler aramadılar diye bugün kaçgün geçmiş geldiler eşim hiç bişey olmamış gibi davrandı görümceme evde olmadıgınızı bildiğimz için gelmedik diyo başka bir işi düşüncede çağrı üstüne çağrı atar aramak çokmu zormuş bende evime geldiği için mecbur iyi davrandım bundan öncede birçok saygısızlığı oldu yinede eşim laf söyletmez sinirlensede 2 gün sonra aynı olur olan benm sinirlerime olur tamam kardeşi olabilir ama biyere kadar saygı sevgi bana saygı duyup sevmeyeni ben neden sevip sayayım ki bende bir görümce olacağım ama asla kötübir görümce olmayacam kardeşime sevgim saygım var çünkü

sana allah sabır versin o görümceni ve kaynanan cadısı dövesim geldi eşinde biraz mantık olsa düğünüzde huzursuzluk çıkaran karısına vuran kişilere ağzının payını verirdi çünkü o kendi düğünü kendi kendine derki bana saygı duysalar böyle haraketler yapmazlar derdi ama bu erkekler aileleri naparsa yapsın görmezlerrr unuturlarrr akıl versin rabbim
 
bir konu mesajında öyle bir ibare yok, diğer devam mesajlarını da okumadım

iki madem çok ciddi mesele, konu sahibi niye tepki vermemiş de evliliğe devam, akabinde çocuk doğurmuş
bana hesap soracağına ona sor

Görümcesi tarafından şiddete maruz kaldığını konusunda bildirmiş zaten burada kimse birbirine hesap sorma hakkına sahip değildir zira ben size hesap sormadım ama siz çok çirkin bir üsluba sahipsiniz beni yolda görseniz tanımazsınız "bana hesap soracağına ona sor" diyemezsiniz en iyisi şöyle yapalım bundan sonra hiçbir konuda birbirimize cevap yazmayalım ve seviyemizi koruyalım.
 
arkadaşlar dün akşam geldi kocam konuştuk
ben senı buraya evlılıgımız nasıl duzelır dıye konusmak ıcın cagırmadım dedım,ben boşanmak istiyorum ve boşanmanın ayrıntılarını konusmak ıcın cagırdım dedim

senden soğudum,evlilikten de sogudum,evimden de soğudu dedim,bu sefer ağlamaya başladı ve ben kocamı ılk defa böyle gördum.
ben boşanmak istemıyorum çocugumu da senı de sevıyorum,bu yuvayı dağıtmak istemıyorum dedi,söylediklerinde yerden göğe kadar haklısın ben adam değilim dedi.sana söz verıyorum bundan sonra aılem konusunda sana hıc bır baskı yapmayacagım,sen nasıl ıstersen öyle olsun dedi.eğer ben sözümde durmazsan o zaman boşan dedi.kocamdan ilk kez bunları duyuyorum.

ben hep ne kadar yıprandıgımı ona ne kadar kırıldıgımı anlatırken o hep buyuttugumu soylerdı,çok kafana takıyosun ne var bunda geçmiş bitmiş şeyler derdi.ama bu sefer ki tavrı gercekten şaşırdım


haa ben ne dusunuyorum.o böyle bu sefer farklı davrandı dıye boynuna sarılıp atlamadım.hala bir durgunluğum var.önümüzdeki maçlara bakıcam,gerçekten bu tantanalar devam edecek olursa,boşanmanın provasını yaptım zaten,ikinci kez evı terkedıp gıtmek bana zor gelmez.

özetle her şey kocamın elınde bundan sonra



canım aksam tam sana yazıyodum eşim geldi kapatmak zorunda kaldım kusura bakma


Eşin hatasını anlamış inşallah bundan sonra seni ailesine karşı ezdirmez. Yaşadıkların cidden çok ağır şeyler o anda insanın basireti bağlanıyor karşılık veremiyor içine oturuyor. Babanın durumu vefatı elini kolunu bağlamış kendini suçlama sen insan olmanın gereği olarak sana yakışan şekilde tavır göstermişsin onlar ise kendine yakışanı yapmış ne sen onlar gibi yapabilirdin ne onlar senin gibi. Ama anladığım kadarıyla içinde yüreğinde bi düğüm var o olduğu sürece eşinle samimi ilişki kuramazsın bunun için bilmiyorum bi terapi mi almalısın başka birşey mi halletsen iyi olur. İlk sayfada arkadaş kıldan tüyden filan diye ifade etmiş tabi çok basite indirgemiş o ağır travmayı ama bi yönden de evet sürekli eğer geçmişe takılırsan ne kadar ağır olsa da sadece bugününü ve yarınını mahveder güzellikleri göremezsin. O yüzden o dönemin etkisini sağlıklı bir şekilde atlatacak yöntemler bulmalısın :( İnşallah eşin çok güzel düzelir de sana unutturur o günleri umarım..
 
yazını okurken kendi yaşadıklarım geldi aklıma. halada yaşıyorum eşimle aynı durumları bendede bela bir kaynana var diliyle yuvamızı yıkacaka ya neyse. bende senin gibiyim eşim lise mezunu ben öğretmenim. eşim evin hiçbir masrafına karışmaz hepsini ben öderim. anası laf eder susuturmaz çocuğumuz oldu gelip bir gün bile bakmadı şimdi bababnne oldu hasbam. ben çocuğumun psikolojisini bozuryomuşum .kendinin yetiştirdiği evlatlar belli temmuz sonunda kavga ettik 5 yılıdır hiç yüzüne gelmemiştim artık bende söyledim içimdekileri. sonra eşime söyledim beni evime götür diye. götürmedi beklediki annesinden özür dileyeyim hiç birşey yok muş gibi davranayım . bende çocuğumu aldım annemlere geldim. annemler ilçede eşimin ailesi köyde kalıyor bu arada. bir dahada köye gitmedim. bayramda el öpmeyede gitmedim. bu bayramıda kendi evimde geçirdim.yetti artık onların ettiği bana ve aileme. ne annemin analığı kaldı ne babamın babalığı bide utanmadan gelip laf ediyor. eşimede annenle ilgili bir laf edersen senden boşanırım dedim. bende artık ne sabır kaldı ne sevgi ne saygı... adamı 5 yılda çileden çıkardılar. şimdi ne mi oldu. eşimde kaynanamda sustu artık valla boşanırım çeker gidierim çocuğumuda göstermem onlara. bunlara alttan almayacaksın . sen alttan aldıkça anacı oluyorlar emin ol ki şimdi sana iyi davranıyorsa anasından yüz bulsun gene seninle kavga eder. bu erkeklerin hepsi böyle . bazen insan neler yaşıyor neler yutuyor herşey çocuğum için diyor. çocuk eğer böyle bir ortamda büyüyecekse, sen tek başına daha iyi bakarsın merak etme. senin kolunda altın bileziğin var kardeşim eyvallah etme kimseye çocuğun olsa bile. ilerki yıllarda pişman olma. boşanmayı askıya aldın ama kocana hep bunu hatırlat gidecem duygusunu bilsin.
 
2 yıllık bir hikaye benımkisi,gerçekten çaresiz bi durumdayım

eşimle bi arkadaşımız vasıtasıyla tanıştık,neresınden başlayacağımı bile bılmıyorum anlatmaya
eşim lise mezunu kendi işi olan ailesiyle birlikte iş yapan biri ben ise öğretmenim,sorunumuz asla tahsil farkı olmadı hiç.sorunumuz hep onun aılesının pürüzlükleri oldu.şöyle anlatayım
düğünüme 1 ay kala babama kanser teşhisi koyuldu.alt üst olduk.babam rahmetli ben düğünü iptl edıyorum baba desem de kızım sen mutlulugunu erteleme bu düğün olacak dedi.neyse düğün hazırlıkları bı taraftan babam bı taraftan cok zor gunler gecırdım.yapayalnız kalmıştım.babam hastanede yatıyodu,annem de onun yanında kalıyodu,ben hastane ile kendı düğünüm arasında mekık dokuyodum,hem maddı hem manevı yıpranmıştım artık,düğüne bir hafta vardı ortada ne eşya ne ev tuttular eşimin aılesı hıc ses cıkarmadık.eşimin aılesı bir kere olsun kızım senın basında anan yok baban yok kendı basına kosturuyosun bır seye ıhtıyacın var mı demek bıle şöyle dursun,kınayı kız tarafı yapar deyıp işin içinden cıktılar,kına masraflarını da ben karşıladım.hadı onu bırak eşime iç çamasır almıştım evımıze koymak ıcın,ona bıle gorumcem bu marka nıye aldın şahınler daha kalıtelı ondan alman lazımdı demişti,ve ben buna benzer sorunları cok yasadım,suan aklıma geleneler

her neyse asıl meseleye geleyım,kına gunu geldı çattaı,görumcemle aynı kuafördeydık,benım ışım erken bıttı eşim benı almaya geldi,bi taraftan telefonla arayıp duruyordu bı taraftan da ödeme yapmaya calısıyodum ve o telaşeyle görumceme allaha ısmarladık demeyı unutuverdım,vay ben nasıl görumceme allahaısmarladık dememısım.kıyamet koptu,telefon üstüne telefon eşime,annesı ayrı babası ayrı gorumcem ayrı burnumuzdan geldi,akşam kına olacak salona gıttık gorumcemın surat beş karış,kayınvalidem falan keza aynı,kavga çıkarmak ıcın yer arıyorlar.tam kına yakılacak benım elıme,gelin elini açmıyor dendi,neyse kayınvalıdem geldı altın koydu avucuma,sonra eşimi de yanıma oturtmuşlardı,bu sefer kayınvalıdem damat da elını açmıyor dedi,annem yazık döndu arkasını çantasında altın aramaya basladı,be insafsızlar benım annem 4 gun once geldı hastaneden babamla,doktor sırf düğün var diye izin verdi 2-3 gun,benım babam tedavisini bıraktı geldı düğüne,yıne de annem sesini çıkarmadı,altını buldu koydu eşimin eline,neyse kına boyle sonlandı

düğün gecesi tam düğün bitti,bizde adettir gelin evine giderken kız tarafından da iki kişi eşlik eder,düğün bitti annem kayınvalideme bunu söyledi,dünür ben börek yaptım tatlı yaptım bizden de iki kişi sizinle gelebilir mi dedi.kayınvalidem anneme bağarmaya basladı,salaonda gergınlık cıkardılar.salondan cıktık gelın arbasına bındık peşimizden görumceyla kaynanamda bındı arabaya,başladı kaynanam söylenmeye,aileme saydırıyor,çingen bı aıleye çatmış mış,kız kardeşlerim onu az daha dövecekmişmiş,duramadım susamadım artık ben de cevap verdım kaynanama,sonra görumcemde karıştı ona da saydırdım,tam sen ne problem bı ınsansın mahvettın benım gunumü diyodum çaat diye bana yumruk attı çeneme,ben kendımı kaybettım,arabadan lık karıştıortaatlamaya kalkıştım,arkadan bızım akrabalar gelıyomuş bılmıyodum gelınlıgımın kenarını gormuşler arabadan,e-şim arabayı durdurdu,sonunda ben inmeye çalılışıyorum görümcem boğazıma sarıldı benı ındırtmedı.

neyse ellerim titriyor yazareken,kendımı o an çok sahıpsız hissettim,eşim de dönüp siz napıyosunuz demedı ablasına annesıne,bırak onu ilerleyen gunlerde ıse ablam sana vurmadı ki,ben vurduguu görmedım ki,vurduysa noolmuşki cinsinden muhabbetleri olmaya basladı,çenemdekı morlugu gösterıyodum,ablamında bımem neresı morarmış,annemınde şurası morarmış dıyodu,yok babam madem hastaymış da nasıl gelmiş salona düğüne bu olaylardan sonra ben onun aılesıyle gorusmek ıstemıyordum,benı zorla aılesının yanına göturdu,cehennem gunler yaşadım,ne bır özür dıledıler benden aksıne görumceme iftira atmakla suçlandım.o an evlılıgı bıtırecektım ama aklıma hep babam geldı,ona bu acıyı yaşatamazdım,bu üzüntüyü yaşatamazdım ona,sonra hamıle kaldım 2 ay sonra,7 aylık hamıleyken babamı kaybettım,çok kötu gunler yasadım.

hamıleyken beşik alacaktık kocamla vay beşiği annesi de görsünmüş öyle alalımmış,bunun yüzünden kavga ettık eşimle.sinirimden yuruyerek anneme geldim ayaklarım şiş karnım burnumda ağlaya ağlaya,bi kere aramadı öldün mü kaldın mı dıye kocam.

bebeğim doğdu ve ben 2 ay sonra çalışmaya basladım,annem baktı kızıma,ve onun aılesı benı annemı evımde beslemekle suçladı,birlikte iş yapıyolar demiştim,eşime para falan vermemeye başladılar,aynı şeyi babam hastayken 2 ay bende kalmıştı o zaman da yapmışlardı,nereye gıdıyo bu paralar dıyodu kayınpeder,sankı oğlunun çalıstıgıyla geçiniyoduk.evın kırası faturalar bır de esımın bız evlenmeden once dukkan ıcın cektıgı kredı vardı hepsını maasımdan ödüyoduk.

daha neler neler...

yazarken bakıyorum da ben az şeye tahammul etmemişim.

her neyse çok uzattım.ben yukarıdakıne benzer sorunları cok yasıyorum evlılıgımde,her yasadıgım kötu seyı unutup eşimle evlılıgıme devam etmeye calıstım,ama son 1-2 aydır bana bir şey oldu,artık en ufak yaptıkları seyı kaldıramaz oldum,sürekli geçmişle yasıyorum,kocamın bana sahıp cıkmayısını hatırlıyorum,en son dun aksam kavga ettık kocamla,ben boşanmak ıstıyorum dedım.kocamdan sogudum çok.
kızım var 1,5 yasında bir tek onun psıkolojısını dusunuyorum.
boşanmak istediğimi söyledıgımde arkadaşlarım arada cocuk var boşansan da bunlar senı rahat bırakmaz dıyorlar,ya gerçekten akıla ıhtıyacım var,mutsuz ve huzursuzum
canım benım allah yardımcın olsun bende cok cok cok kötuyum. özelden konuşalım ıstersen.. benımde ıhtıyacım var konuşmaya..
 
Canım yazdıklarına baştan iyice okudum ve durumuna çok üzüldüm.2 yıllık bir evlilik ama bu yaşadıklarınla bir yastıkta yaşlanmak çok zor.Vallahi iyi katlanmışsın.Keşke kendi dengin biriyle evlenmiş olsaydın.Kocandan sana hayır gelmez,kaynanan ve görümcen baş belası .İyiki anan baban okutmuş işin gücün mesleğin var.Boşanmak çocuk varken çok zor iyice düşün derim ancak gördüğüm kadarıyla artık katlanacak gücün kalmamış hiçbir şeye tahammül edemiyorsun.Psikolojini,sinirlerini bozmuşlar.Boşanmak için çok sebebin var,kendini güçlü hissedip sakin düşündüğün bir anda daha doğru kararlar verebilirsin.
Benimde evliliğimde mezhep farklılığımızdan kaynaklanan sorunlarımız var,fikir ayrılıklarımız var ama kaynanam annem,görümcelerim kardeşim gibiler ve çok iyi insanlar.Senin açıdan baktığımda senin kaynanan ve görümcen dediğin yaratığı ömür boyu çekemezdim resmen manyak bunlar. Hiçmi vicdanları yok,seni de onu da Allah yaratmış seninle dertleri ne ki.Sizin gibi aileyi insan evlatlarını birdaha bulabilirler mi?Ben üniversite mezunuyum babam hayatta lise mezunu bir erkekle evlenmeme asla izin vermezdi sizinkiler izin verdikleri için bir kere üniversite mezunu bir gelinleri olduğu için gurur duymalılar. Cehaletlerinden burnundan kıl aldırmayan bu tipleri adam edemezsin,kişilikleri ortada.Sabırlısın.Evlilik psikiyatrisine git ona göre karar ver,ama ben evlilikte sonunuzu iyi göremiyorum,Allah yardımcınız olsun....
 
Ayrıca eşinle sonra konuşmuşsun ,adam gibi olursa devam edersin,zaten boşanmak içinde bir acelen yok.Bekle bakalım.Zaman herşeyi gösterecek.Şunuda unutma yaptıkları yenilir yutulur şeyler değil,ölene dek aklından çıkmayacak,Şu an herşey eşine bağlı,sana artık çok iyi davranmalı ve ezdirmemeli...
 
okurken sinirden deliye döndüm resmen ben okurken böyle oldum siz nasıl katlandınız daha ilk günden bu durumlara:47::47:...en baştan inerdim o arabadan görümceyi yere yatırır allah ne verdiyse:41::41: çokdan haketmiş budurumu...bende eşimin ailesi görümcemden birsürü şey yaşadım ama ailem hakında bir kelime dahi konuşturmam konuşurlarsada saçları elimde kalır yani ve siz ailecek nekadar zor zamanlar geçirdiğiniz dönemde yaptıkları insanlığa sığmaz gerçekten...hadi onları geçtim insanlıkdan bi nasip almamışlar ama eşiniz buduruma bukadar sessiz kalıp üstüne üstlük babanızın durumuna üzülüp kahrolurken bide fatura konusu yapması onu yetiştiren ailesinden baya bişey öğrenmiş olduğunu gösteriyo:47:açıkcası eşiniz ve ailesi arasında bir fark göremedim bu evlilik başlamadan bitmeliydi.bilmiyorum olumlu şeyler söylemek isterdim...konuşup hatasını anladığın yazışssınz umarım öyle olur...allah yardımcınız olsun
 
seni cok iyi anlıyorum. mevzu esinin ailesinin yaptıkları değil de, eşinin bunlar karşısında tepkisiz kalması, seni ezdirmesi. ona sırtını güvenle yaslayıp, o varken kimse bana laf edemez, diyememen. o kadar iyi anlıyorum ki seni. eğer eşin en başından sana destek olsaydı, kimselere laf söylettirmeseydi bunların hiçbirini hatırlamazdın bile. hatta umursamazdın onları. çünkü ''benim kapı gibi eşim var arkamda'' diyebilirdin.

ben de bu ''ay bilmemnezaman kınada, düğünde olan mevzuları nasıl unutamıyorsunuz yeaaa'' diyenlere çok sinirleniyorum. demek ki var ki bişey unutamıyoruz. demek ki kalbimiz kırılmış, bu kırıklıkla yalnız basımıza savasmak zorunda kalmısız. bu kırıklıkları onarmaya calısan kimse olmamıs. demek ki paramparça olmuşuz. üzgünüm ama poliyanacılık masallarda kaldı çoktan kusurabakmayın.
 
Üzüldüm yaşadıklarına ama kimin kocası değişmiş ki senin kocan değişsin, ayrıca bu kadar karaktersiz bir erkek en fazla ne kadar değişebilir? Sen şuan denemeyi yaptın 2. boşanma kararını kolay alırım diyosun ya, eşinde boşanma mevzusunu duydu ve senin 2. boşanma kararına kadar o da alışacak bu düşünceye ve gardını almış olacak. Yani eşitlenmiş olacaksınız ve sen ona acı çektiremediğin için çok üzüleceksin ve keşke o zaman boşansaydım da acı çekseydi diyeceksin. Keşke sana düğününde elbirliğiyle yaşattıkları şoku boşanarak sende onlara yaşatabilseydin. Eşine acıdın, inandın barıştın ama eşin düğün günü sana zerre acımamış, acımayacakta...
 
Back
X