unutamıyorum,affedemiyorum,uçurumun başındayım

huzursuzmutsuz .!.:

2 yıllık bir hikaye benımkisi,gerçekten çaresiz bi durumdayım

eşimle bi arkadaşımız vasıtasıyla tanıştık,neresınden başlayacağımı bile bılmıyorum anlatmaya
eşim lise mezunu kendi işi olan ailesiyle birlikte iş yapan biri ben ise öğretmenim,sorunumuz asla tahsil farkı olmadı hiç.sorunumuz hep onun aılesının pürüzlükleri oldu.şöyle anlatayım
düğünüme 1 ay kala babama kanser teşhisi koyuldu.alt üst olduk.babam rahmetli ben düğünü iptl edıyorum baba desem de kızım sen mutlulugunu erteleme bu düğün olacak dedi.neyse düğün hazırlıkları bı taraftan babam bı taraftan cok zor gunler gecırdım.yapayalnız kalmıştım.babam hastanede yatıyodu,annem de onun yanında kalıyodu,ben hastane ile kendı düğünüm arasında mekık dokuyodum,hem maddı hem manevı yıpranmıştım artık,düğüne bir hafta vardı ortada ne eşya ne ev tuttular eşimin aılesı hıc ses cıkarmadık.eşimin aılesı bir kere olsun kızım senın basında anan yok baban yok kendı basına kosturuyosun bır seye ıhtıyacın var mı demek bıle şöyle dursun,kınayı kız tarafı yapar deyıp işin içinden cıktılar,kına masraflarını da ben karşıladım.hadı onu bırak eşime iç çamasır almıştım evımıze koymak ıcın,ona bıle gorumcem bu marka nıye aldın şahınler daha kalıtelı ondan alman lazımdı demişti,ve ben buna benzer sorunları cok yasadım,suan aklıma geleneler

her neyse asıl meseleye geleyım,kına gunu geldı çattaı,görumcemle aynı kuafördeydık,benım ışım erken bıttı eşim benı almaya geldi,bi taraftan telefonla arayıp duruyordu bı taraftan da ödeme yapmaya calısıyodum ve o telaşeyle görumceme allaha ısmarladık demeyı unutuverdım,vay ben nasıl görumceme allahaısmarladık dememısım.kıyamet koptu,telefon üstüne telefon eşime,annesı ayrı babası ayrı gorumcem ayrı burnumuzdan geldi,akşam kına olacak salona gıttık gorumcemın surat beş karış,kayınvalidem falan keza aynı,kavga çıkarmak ıcın yer arıyorlar.tam kına yakılacak benım elıme,gelin elini açmıyor dendi,neyse kayınvalıdem geldı altın koydu avucuma,sonra eşimi de yanıma oturtmuşlardı,bu sefer kayınvalıdem damat da elını açmıyor dedi,annem yazık döndu arkasını çantasında altın aramaya basladı,be insafsızlar benım annem 4 gun once geldı hastaneden babamla,doktor sırf düğün var diye izin verdi 2-3 gun,benım babam tedavisini bıraktı geldı düğüne,yıne de annem sesini çıkarmadı,altını buldu koydu eşimin eline,neyse kına boyle sonlandı

düğün gecesi tam düğün bitti,bizde adettir gelin evine giderken kız tarafından da iki kişi eşlik eder,düğün bitti annem kayınvalideme bunu söyledi,dünür ben börek yaptım tatlı yaptım bizden de iki kişi sizinle gelebilir mi dedi.kayınvalidem anneme bağarmaya basladı,salaonda gergınlık cıkardılar.salondan cıktık gelın arbasına bındık peşimizden görumceyla kaynanamda bındı arabaya,başladı kaynanam söylenmeye,aileme saydırıyor,çingen bı aıleye çatmış mış,kız kardeşlerim onu az daha dövecekmişmiş,duramadım susamadım artık ben de cevap verdım kaynanama,sonra görumcemde karıştı ona da saydırdım,tam sen ne problem bı ınsansın mahvettın benım gunumü diyodum çaat diye bana yumruk attı çeneme,ben kendımı kaybettım,arabadan lık karıştıortaatlamaya kalkıştım,arkadan bızım akrabalar gelıyomuş bılmıyodum gelınlıgımın kenarını gormuşler arabadan,e-şim arabayı durdurdu,sonunda ben inmeye çalılışıyorum görümcem boğazıma sarıldı benı ındırtmedı.

neyse ellerim titriyor yazareken,kendımı o an çok sahıpsız hissettim,eşim de dönüp siz napıyosunuz demedı ablasına annesıne,bırak onu ilerleyen gunlerde ıse ablam sana vurmadı ki,ben vurduguu görmedım ki,vurduysa noolmuşki cinsinden muhabbetleri olmaya basladı,çenemdekı morlugu gösterıyodum,ablamında bımem neresı morarmış,annemınde şurası morarmış dıyodu,yok babam madem hastaymış da nasıl gelmiş salona düğüne bu olaylardan sonra ben onun aılesıyle gorusmek ıstemıyordum,benı zorla aılesının yanına göturdu,cehennem gunler yaşadım,ne bır özür dıledıler benden aksıne görumceme iftira atmakla suçlandım.o an evlılıgı bıtırecektım ama aklıma hep babam geldı,ona bu acıyı yaşatamazdım,bu üzüntüyü yaşatamazdım ona,sonra hamıle kaldım 2 ay sonra,7 aylık hamıleyken babamı kaybettım,çok kötu gunler yasadım.

hamıleyken beşik alacaktık kocamla vay beşiği annesi de görsünmüş öyle alalımmış,bunun yüzünden kavga ettık eşimle.sinirimden yuruyerek anneme geldim ayaklarım şiş karnım burnumda ağlaya ağlaya,bi kere aramadı öldün mü kaldın mı dıye kocam.

bebeğim doğdu ve ben 2 ay sonra çalışmaya basladım,annem baktı kızıma,ve onun aılesı benı annemı evımde beslemekle suçladı,birlikte iş yapıyolar demiştim,eşime para falan vermemeye başladılar,aynı şeyi babam hastayken 2 ay bende kalmıştı o zaman da yapmışlardı,nereye gıdıyo bu paralar dıyodu kayınpeder,sankı oğlunun çalıstıgıyla geçiniyoduk.evın kırası faturalar bır de esımın bız evlenmeden once dukkan ıcın cektıgı kredı vardı hepsını maasımdan ödüyoduk.

daha neler neler...

yazarken bakıyorum da ben az şeye tahammul etmemişim.

her neyse çok uzattım.ben yukarıdakıne benzer sorunları cok yasıyorum evlılıgımde,her yasadıgım kötu seyı unutup eşimle evlılıgıme devam etmeye calıstım,ama son 1-2 aydır bana bir şey oldu,artık en ufak yaptıkları seyı kaldıramaz oldum,sürekli geçmişle yasıyorum,kocamın bana sahıp cıkmayısını hatırlıyorum,en son dun aksam kavga ettık kocamla,ben boşanmak ıstıyorum dedım.kocamdan sogudum çok.
kızım var 1,5 yasında bir tek onun psıkolojısını dusunuyorum.
boşanmak istediğimi söyledıgımde arkadaşlarım arada cocuk var boşansan da bunlar senı rahat bırakmaz dıyorlar,ya gerçekten akıla ıhtıyacım var,mutsuz ve huzursuzum

Genişletmek için tıkla...