'başımdan' kalbimden gelen duygularım..

balizza .!.:

yıl 2006...
lise 1 bitmiş yaz tatiline girmiştik...
yaz aylarıydı ve evimizin içi yaptırılıyordu...inşaat halinde olduğundan annem beni teyzemin yanına yolladı...
ben anneme çok düşkünümdür.....2 günden fazla ayrı kalamam ondan...
ama o yaz tam 1,5 ay ayrı kaldım...
arada gelip geri gidiyordu...
ama bu çok alışık olmadğım bi durumdu...ve her seferimde içimi bi hüzün kaplıyordu...
gene bi pazaar günü ailecek ve teyzemlerle pikniğe gittik...
dönüşte ben teyzemlerle gittim annem babam abimse eve...
o zamanlar namaz kılmaya başlamıştım...gece yatsıyı kılarken,annemden ayrı olduğum aklıma geldi...
birden ağlamaya başladım...
düşündüm...
bu kadar kısa ayrılık bile beni bu hale getiriyorsa,Rabbim bana annemin ölümünü gösterirse ben napardım?
bu düşünce aklıma geldikçe ağladım...içimi boşaltıyordum sanki...
namazdan sonra alnımı secdeye götürdüm...
ve şunu istedim Rabbimden...
'Allahım annemi bana bağışladığın için sana hamdolsun...Rabbim! bana annemin ölümünü gösterme...kaldırmaz bunu yüreğim,bedenim....benim ölümümü de ona gösterme çünkü biliyorumki o da kaldıramaz...aynı anda al canımızı Rabbim...annemin yokluğunu bana gösterme...ona cennetini nasip et...gerekirse işlediğim tüm sevapları anneme ver Rabbim...onun tüm günahlarınıda bana yükle...yeterki melek annem cennetine nail olsun...
ve buna adak olarak istediğin gibi bi kul olmak için elimden geleni yapacağım Allahım....'
bunları ağlaya ağlaya sabaha kadar tekrarladım...uykumda bile...
ertesi gün kalktım ve Rabbime söz verdiğim,emirlerini yerine getirmeye niyet ettim...ve o gün ilk iş olarak müslüman bi bayanın giyinmesi gerektiği gibi giyindim...
annemlere söylemedim kapandığımı...
aradan bi hafta geçti,evin tadilatıda bitince eve geldim...
annem beni görünce çok şaşırdı ve sevindi :78:
babam henüz erkendi,keşke biraz bekleseydin dedi ama kızmadıda...
5 sene oldu kapanalı...
şimdi üniversiteye gidiyorum...bi kere bile pişman olmadım kapandığıma...
başımı örterken aklıma annecim geliyor
annem bile bilmez kapanmamdaki asıl psikolojiyi...
sizinle paylaşmak istedim
bu arada çok güzel bi konu olmuş...güzel paylaşımlar olur inşaAllah... :81:

Genişletmek için tıkla...

denizderyadeniz .!.:

güzel konu olmuş.
hayırlı olsun..

Genişletmek için tıkla...

denizderyadeniz .!.:

güzel konu olmuş.
hayırlı olsun..

Genişletmek için tıkla...

denizderyadeniz .!.:

konu güzel olmuşta,sanırım kk da tesettürlü kişi sayısı az.

Genişletmek için tıkla...

kimse .!.:

ben 18 yaşında kendi isteğimle kapandım..
o zamanlar nişanlım olan eşim örtünmemi içten içe istiyordu fakat bana hiç baskı yapmadı,dile bile getirmedi..
o israile iş amaçlı gittiğinde,benimde zaten isteğim vardı.her bayana örtünün yakıştığını düşünüyordum,evde hep provalar yapar ama dışarı bu şekilde nasıl çıkacağımı,çok utanacak olduğumu düşünürdüm..
kitaplar okuyordum bu konu üzerine ve çok etkilenmiş olduğum kitabı elimden bırakarak hemen başımı örttüm ve ablamla markete gittim.
okadar güzeldi ki o duygu,zaten okuduklarım çok etkilemişti.
nişanlıma söylemedim geldiğinde sürpriz olsun istedim.
çok mutlu olmuştu,afallamıştı..(onun mutlu olduğunu görmek beni dahada bi bağladı örtüme)
ama dur bi dakika...zaman geçtikçe yeni çıkan kotlar,badyler dikkatimi çekmeye başladı..acaba erken mi kapandım diye soru fırtınaları geçmeye başladı zihnimin derinliklerinden..
ben bunları düşünürken elime bir kitap geçti..ve o zaman anladım ki ;' ben artık biliyorum bu bana yeter' dememek gerekiyormuş.insan birşeye karar verdiğinde onu beslemeliymiş..neyi neden yaptığını unutmamalıymış..

altı yıl oldu..ve halen örnek bir tesettürlü olabilmek için okurda okurum...ve hiç pişman olmadım..

paylaşımlarınızı bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

_swift_ .!.:

Öncelikle konun hayırlı olsun.
Lise 2 'yi yeni bitirmişim yıl sonu tatilindeyiz. Annem ile çarşıya gezmeye gittik Bursa'da Ulucami'nin bahçesinde annemi bekliyorum namazını kılsın da gelsin diye. Önümden onlarca tesettürlü bayanlar geçiyor. Hepsine ayrı ayrı bakıyorum. Yazdı nasıl sıcak düşündüm nasıl dayanıyorlar bu sıcakta o kıyafetlerin içinde hiç mi terlemiyorlar diye. Sonra annemin dediği aklıma geldi şimdi vakit namazını kılmazsan öbür dünya da kızgın taşın üstünde kılarsın diye. Öbür dünya da yanmamak için bu dünyada kendini koruduklarını Allah'ın istediğini, emir ettiğini yaptıklarını anladım. Allah'ım onu emrettiğine göre sıcakta da o sabrı ,serinliği veriyordur dedim kendi kendime bunun gibi bir sürü şey düşündüm. Sonra anneme dedim anne ben kapanacağım aşağıda bir örtü görmüştüm onu alayım dedim. Annem boşuna beni yorma kendinde yorulma sen kapanmazsın hevesini alınca açılırsın dedi. Ailem zaten hep dini konuda bilgilendirmişti sağolsunlar. Hayır dedim. Gittim aldım ilk tuniğimi annem dikmişti. Kendi kendime kıyafetim dikilip bittiği gün dışarıya türbanlı çıkacağım diye söz vermiştim. Öyle de oldu türbanımı taktım dışarı çıktım. Bir daha da hiç çıkartmadım. Hiç te düşünmedim çıkartmayı. O sıcaklarda uzun kollularla dururum Allah'ım onun serinliğini gerçekten veriyormuş mutlaka sıcak oluyor ama bunaltmıyor. Bunaltsa bile örtümü çıkartmayı düşündürmüyor. Allah'ım başımdan ve kalbimden sevgisini eksiltmesin. Ben çok mutluyum böyle. 6 yıldır kapalıyım. Benim hikayemde buydu. Okuyanlara teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

aysenur.gee .!.:

hikayeleriniz çok güzel bende kapanamama hikayemi anlatayım.
aşırı açık biri değilim askılılar kısacık şortlar mini etekler hiç giymedim ama kısa kollu yada diz altı etekler giyerdim geçen yaza kadar sonra arkadaşlarım sayesinde biriyle tanıştım evlilik amaçlı ama o beni beğenmedi hafız olsun kapalı olsun istiyomuş bidaha görüşmedik zaten.onun bu düşüncesi çok hoşuma gitti bu devirde kaç tane erkek eşinin kapalı olmasını ister diye.içimde zaten kapanma isteği vardı bu olaydan sonra dahada çoğaldı. bi karar aldım hemen kapanmazdım belki ama havalarda ısınmaya başlamışken kısa kollu havası gelmeye başlamışken kısa kollu hiç bişey giymemeye karar verdim giymedimde.neyse işte yaklaşık 1 sene oldu kıyafetlerim hep kapanmaya uygun alırken öyle düşünerek alıyorum dikkat ediyorum giydiklerime yani bitek eşarbım eksik başımda onunda örtemedim bi türlü.şu an dışarı kısa kollu bişeyle çıkmaya kalksam çıkamam alıştım çünkü.bide başımı örtmeyi başarabilirsem onada alışcam inşallah kısa zamanda Rabbim onunda nasip eder

Genişletmek için tıkla...

ocwmays .!.:

ailemde herkes örtülüydü, ama ben asla ve asla örtünmeyi düşünmüyordum
hiç istemezdim, özgürlüğüme (!) düşkündüm zira
Ailem bi kere bile baskı yapmadı, zaten örtü için baskı yapan bi aileye rastlamadım hiç
yaşım ilerledikçe örtünmeyi aklıma getirmeye başladım, lise sondaydım, öss ye hazırlanıyodum ve fem dershanesi istanbul birincisiydim
bi anda birikim patlaması yaşadım ve örtünmeye karar verdim ancak bu karar kuru bi örtünme kararı değildi
Allah emretti diye kapattığım başımı başkaları emrediyor diye açmadım, terketmedim ve üniversiteye gitmedim
dershane hocaları bir sene boyunca evimi aradılar ama nafile, vazgeçmedim
sıkı sıkıya bağlandım örtüme, hep gururla ve büyük bi hazla taşıdım onu
şimdi... Özel bi Avrupa Üniversitesi'nde okuyorum ve akademisyen olma yolunda ilerliyorum..
sevgiler

Genişletmek için tıkla...

esmatwilight .!.:

hoş bir hikaye arkadaşım kendini bilip kapananlar ve örtüyü gururla taşıyanları takdir ediyorum çevremde kapalı insan çok yok arkadaş ortamından bahsediyorum.olanları da artık yadırgar oldum.. aile baskısıyla kapandıkları için sanırım başları dışında her yerini açıyorlar resmen..kapandıktan sonra istikrarı devam ettirmek önemlidir bunu başarabilmişssin tebrikler:)

ben kapalı değilim ama tesettürlü arkadaşlarıma sonsuz saygım var:)

Genişletmek için tıkla...

kelebek29 .!.:

lise bitti heyecan dorukta üni.sınavlarına girmişim sonuç bekliyorum. bu arada yazın çalışayım dedimm. özel bir radyo istasyonunda spiker olarak işe başladımm. herşey ii güzel ama hayatımda çok büyük bir eksiklik ve huzursuzluk var, sürekli içimi kemiren bir yara... ne olduğunu aslında çok iyi biliyorum ama kendime bir türlü itiraf etme cesaretini gösteremiyorum.. bir cuma gecesi bu itirafı yaptım kendime gözyaşlarımın eşliğinde ve rabbime şöyle dua ediyorum; bunu yapmayı ne kadar çok istediğimi biliyorum ve sen benden daha iyi biliyorsun ne olur şu andaki cesaretimi ve duygularımı bana bir ömür boyu yaşat beni senden ayırma sensiz bırakma senin istediğin gibi bir kul olmayı bana nasip et... dua ederken uyuyup kalmışım sabah kalktım işe gitmek için hazırlandım ve tam çıkacakken akşam yaptığım itiraf geldi aklıma ve dedim demekki 4 senedir beklediğim gün bugün bunu bugün yapacağım ve annemin eşarplarından birini bağlayarak çıktım evden, çıktım ama anneme görünmeden çünkü herhangi bir duygu harbini kaldıracak güç yok o anda tüm gücümü cesaretime vermişim.. annem şok olmuş çünkü asla onu öpmeden ve hayır duasını almadan çıkmam evden arkamdan hemen balkona koşmuş ve benim o halime görünce içeri geçip başlamış ağlamaya tabi sonradan anlatıyorlar bana bunu... radyoya gittim tabi orada ne tepki verecekler içim pırpır bir ablamız vardı bana sarıldı ve ağlamaya başladık beraber tüm arkadaşlarım müdürümüz hepsi çok sevindiklerini söylediler beni cesaretlendirdiler..onlara minnettarım çünkü ilk tepkiler çok önemlidir benim için her zaman...

çok uzattım ama bunu da yazmadan bitirmek istemiyorum öğlen yemek için eve gittiğimde annemle sarılıp yarım saatten fazla o halde ağlayışımız hala beynimde kazılı en çok o istiyordu çünkü beni o halde görmeyi baskı yok ısrar var ama sadece dua da ısrar var bana karşı yok.. bu annemin hoşgörüsü sabrı ve dualarıyla gerçekleşti.. rabbime çok şükür ve evet sevgili kimse arkadaşım inş. rabbim bizleri örnek tesettürlülerden olmayı nasip etsin bunun için arada hatalar yapıyorsakta rabbim bizi afetsin...

Genişletmek için tıkla...

kimse .!.:

çok beğendim hikayeni,öyleki gözümde canlandı...annenin sevincini görmeyi ve sabırla,temiz kalp ve niyetle-bunların göstergesi:kabul olan duasıdır-dua ettiği için ellerinden öpmeyi isterdim.

annen e selamı mı söyler misin,duasını istiyorum.bunlar da onun için

Genişletmek için tıkla...

kelebek29 .!.:

lise bitti heyecan dorukta üni.sınavlarına girmişim sonuç bekliyorum. bu arada yazın çalışayım dedimm. özel bir radyo istasyonunda spiker olarak işe başladımm. herşey ii güzel ama hayatımda çok büyük bir eksiklik ve huzursuzluk var, sürekli içimi kemiren bir yara... ne olduğunu aslında çok iyi biliyorum ama kendime bir türlü itiraf etme cesaretini gösteremiyorum.. bir cuma gecesi bu itirafı yaptım kendime gözyaşlarımın eşliğinde ve rabbime şöyle dua ediyorum; bunu yapmayı ne kadar çok istediğimi biliyorum ve sen benden daha iyi biliyorsun ne olur şu andaki cesaretimi ve duygularımı bana bir ömür boyu yaşat beni senden ayırma sensiz bırakma senin istediğin gibi bir kul olmayı bana nasip et... dua ederken uyuyup kalmışım sabah kalktım işe gitmek için hazırlandım ve tam çıkacakken akşam yaptığım itiraf geldi aklıma ve dedim demekki 4 senedir beklediğim gün bugün bunu bugün yapacağım ve annemin eşarplarından birini bağlayarak çıktım evden, çıktım ama anneme görünmeden çünkü herhangi bir duygu harbini kaldıracak güç yok o anda tüm gücümü cesaretime vermişim.. annem şok olmuş çünkü asla onu öpmeden ve hayır duasını almadan çıkmam evden arkamdan hemen balkona koşmuş ve benim o halime görünce içeri geçip başlamış ağlamaya tabi sonradan anlatıyorlar bana bunu... radyoya gittim tabi orada ne tepki verecekler içim pırpır bir ablamız vardı bana sarıldı ve ağlamaya başladık beraber tüm arkadaşlarım müdürümüz hepsi çok sevindiklerini söylediler beni cesaretlendirdiler..onlara minnettarım çünkü ilk tepkiler çok önemlidir benim için her zaman...

çok uzattım ama bunu da yazmadan bitirmek istemiyorum öğlen yemek için eve gittiğimde annemle sarılıp yarım saatten fazla o halde ağlayışımız hala beynimde kazılı en çok o istiyordu çünkü beni o halde görmeyi baskı yok ısrar var ama sadece dua da ısrar var bana karşı yok.. bu annemin hoşgörüsü sabrı ve dualarıyla gerçekleşti.. rabbime çok şükür ve evet sevgili kimse arkadaşım inş. rabbim bizleri örnek tesettürlülerden olmayı nasip etsin bunun için arada hatalar yapıyorsakta rabbim bizi afetsin...

Genişletmek için tıkla...

kimse .!.:

canım okudum ve alkışladım...buna inan...

ben sen ve senin gibi türbanına bağlı kişilerin varlığını düşündükçe öyle seviniyorum ki
ve içim huzur doluyor,içim ferahlıyor...

örtünme kararlarında genelde allah rızası amaçlanır buna 'kuru bir örtünme'demesek

saygılar...

Genişletmek için tıkla...

haklısın canım, düşüncesizce yazmışım
o sözden kastım "sadece örtünme kararı almadım, bu, başka kararları da beraberinde getirdi" demek istemiştim
ama dediğin gibi yanlış anlaşılmaya müsait bi laf olmuş
uyarın için teşekkürler...