ilkokula falan gidiyoruz apartmandaki arkadaşlarşa bizim eve toplandık
3 kız..evde kimse yok bizden başka....
bi arkadas hadi telefonla birilerini işletelim dedi..ozamanlar herkeslerde cep telfnu yoktu
neyse ev telefonunundan bi numara cevirdim bi kadın cıktı
efendim ben şans kapıyı çalınca programından arıyorum adım zeynep
bu haftaki yarışmacımız sizsiniz
ben bunları söylerken karsıdaki öyle heyecanlanıyorki
kura sonucu talihli kişi siz oldunuz bu haftasonu yarışma için istanbula gekmeniz gerekiyor
kadın başladı konuşmaya
ayyyy cok sevidim 3 çocuğum var bi çok ev eşyası eksiğim var nolur bana verin hepsini bana verin nolur
kadın nasıl yalvarıyor yanımdaki arkadaslar kıs kıs gülünce kadın anladı numara olduğunu
orda bi küfür etti dondum kaldım arkadas aldı telefonu bana bak kadın sen nasıl olurda küfür edersin
burası cidi bi müessesedirr terbiyeli olun dedi
sizi polise sikayet edecem görün siz telefon numaranızı aldım hemen polise veriyorum dedi
kapadık telefonu ama nasıl korkuyorum ağlıyorum
arkadas dediki dur telaş etme şimdi sizin ev numarasını yönlendirirz aradığı zaman
o yönlenen numara çıkmış olur dedi
kimin numarasını yönlendirsek diye düşünürken
buzdalabının stünde duran tüpçünün numarasını yönlendirdik
ama o korkuyu 3 hafta cektim her telfn çalışında yüreğim agzıma gelmişti..
içten içede acaba tüpçüye ne oldu polis geldimi diye düşünüyordum çocukluk işte


