Herkese merhaba,
Bundan 4 yıl önce bir arkadaşımın aracılığı ile biri ile tanıştım. Aslında tanıştım demem pek doğru olmaz, muhabbet bir sosyal medya sitesi üzerinde kaldı, iş yoğunlukları nedeniyle görüşemedik. O da ben de üstelemedik, havada kaldı. Sonra olmayacak bu iş diyerek konuştuğumuz ortamdan sildim ve hayatıma devam ettim. Yapı itibariyle zamana bırakabilen biri değilim. Her konuda net olmaya çalışıyorum, çünkü netsizlik beni fikir üretmelere itiyor.
2 yıl önce, yani konuşma sonlandıktan 2 yıl sonra, ben bu arkadaşı çıktığım bir yurt dışı tatilinde gördüm ama kouşmadık, O beni görmedi. Çok şaşırmıştım. Dönüşte bu şaşkınlığımı üzerimden atamadım ve acaba O mu diye mesaj attım. Evet gerçekten de oymuş. Muhabbet devam etti, eskiye nazaran daha sıcaktı ama yine görüşelim konusu açılmadı. Ben dayanamayıp kahve içme teklifinde bulundum ama cevap gelmedi.
Sonra yine 2 yıl süren bir sessizlik oldu.
Dün arkadaşlarla bir cafede otururken, birkaç kişi de önümüzdeki masaya oturdu. Bir baktım içlerinde bahsettiğim arkadaş da var. Hiç görüşmedik ama ergen dönemlerde olmadığımız için yüz hatlarımız aynı neticede. İnsan fotoğraflardan tanıyor. Yanımdaki arkadaşlar "Tanışıyor musunuz?" diye sordular. Birkaç kez baktığını görmüşler çünkü. Ben de olayı anlattım, git konuş dediler ama yapamadım.
Ama birkaç kez bakıştık, kısa süreli de değildi.
Sonra yanlarına bir kız geldi, kız arkadaşı olabilir, tam anlayamadım ama kuvvetle muhtemel, bilemiyorum.
Akşam gelip konuştuğumuz yere baktım, hesabını kapatmış. Ancak başka sosyal medya araçları var tabii.
Bu karşılaşmalar sizde sadece birer tesadüf mü? Anlam yüklememeli miyim?
Görüşmek isteseydi yazardı, ulaşırdı bunca sene diyorum ama bir taraftan da düşünmeden edemiyorum.
Siz olsaydınız ne yapardınız, ulaşmaya çalışır mıydınız?
Bundan 4 yıl önce bir arkadaşımın aracılığı ile biri ile tanıştım. Aslında tanıştım demem pek doğru olmaz, muhabbet bir sosyal medya sitesi üzerinde kaldı, iş yoğunlukları nedeniyle görüşemedik. O da ben de üstelemedik, havada kaldı. Sonra olmayacak bu iş diyerek konuştuğumuz ortamdan sildim ve hayatıma devam ettim. Yapı itibariyle zamana bırakabilen biri değilim. Her konuda net olmaya çalışıyorum, çünkü netsizlik beni fikir üretmelere itiyor.
2 yıl önce, yani konuşma sonlandıktan 2 yıl sonra, ben bu arkadaşı çıktığım bir yurt dışı tatilinde gördüm ama kouşmadık, O beni görmedi. Çok şaşırmıştım. Dönüşte bu şaşkınlığımı üzerimden atamadım ve acaba O mu diye mesaj attım. Evet gerçekten de oymuş. Muhabbet devam etti, eskiye nazaran daha sıcaktı ama yine görüşelim konusu açılmadı. Ben dayanamayıp kahve içme teklifinde bulundum ama cevap gelmedi.
Sonra yine 2 yıl süren bir sessizlik oldu.
Dün arkadaşlarla bir cafede otururken, birkaç kişi de önümüzdeki masaya oturdu. Bir baktım içlerinde bahsettiğim arkadaş da var. Hiç görüşmedik ama ergen dönemlerde olmadığımız için yüz hatlarımız aynı neticede. İnsan fotoğraflardan tanıyor. Yanımdaki arkadaşlar "Tanışıyor musunuz?" diye sordular. Birkaç kez baktığını görmüşler çünkü. Ben de olayı anlattım, git konuş dediler ama yapamadım.
Ama birkaç kez bakıştık, kısa süreli de değildi.
Sonra yanlarına bir kız geldi, kız arkadaşı olabilir, tam anlayamadım ama kuvvetle muhtemel, bilemiyorum.
Akşam gelip konuştuğumuz yere baktım, hesabını kapatmış. Ancak başka sosyal medya araçları var tabii.
Bu karşılaşmalar sizde sadece birer tesadüf mü? Anlam yüklememeli miyim?
Görüşmek isteseydi yazardı, ulaşırdı bunca sene diyorum ama bir taraftan da düşünmeden edemiyorum.
Siz olsaydınız ne yapardınız, ulaşmaya çalışır mıydınız?
sonra biz bunla birkaç kez mesajlaştık 2 kere buluştuk falan, baktım bundan ses çıkmamaya başladı, bu sefer ben bi iki mesaj attım üsteledim ama bir sonuç alamadım. sonra aradan 1 yıl falan geçti, yolda e-5'in ortasında giderken kafamı sağa bi çevirdim yanımdaki arabada onu gördüm
bu bi işaret mi diyip msj attım hemen, az önce yanımdan geçtin galiba falan diye.. sonra bu bana haftasonu için kahve içmeyi teklif etti, bende kabul ettim. baktım bundan ses yok ben yazıyım dedim şu gün görüşelim diye. sanki teklif eden o insan değil baktım lafı ağzında geveliyo bahaneler falan işim olabilir sen programını yap bık bık, hiç cvp vermedim, çok sinir olmuştum
sonra benden cvp alamayınca anladı tabi bozulduğumu özür dilemeler falan canımlı konuşmalar. sonra ne mi oldu, kahve sözünü tutmadı tabiki öyle kaldı
