Başka şehre gelin gidenler

bende antalya dan bursa ya geldım..5 sene oldu eşim çok iyi birisi.ama ne kadar ıyı olursa olsun aılenın eksıklıgını gıderemıyor.ablam bursa ya gelın gitmişti..aılem bana sakın antalya dısını düşünme hayatta vermem dıye cok büyük konustular ben de bursa ya geldım.kısmet işte.ablamla aynı şehirde olmak bıle teselli verıyordu.hatta 1 sene ablamda kaldım.ona ragmen aılemın boslugunu cok hıssettım..nedense en cokta antalya yı denızı güneşi özlüyordum..en ufak bır tatılde hep gıttım.su an baska bır sehıre tasındık ablamdan da uzaktayım yani..gurbetın her türlüsü zor..en çokta aılem için üzülüyorum ıkı kızı da uzakta.. torunlarının büyüdüğünü göremıyorlar..yılda 2..mesela oğlum 8 aylık daha dayısı görmedı...ama allah saglık sıhhat versın..

ilk başlarda çok takıp aglıyordum.bir arkadas aılesını kaybetmiş sanırım bana dedıkı şükrettı uzakta olsa hayattalar gidip görebılıyorsun,ya ben ne yapayım görmek için gıdecegım yer bıle yok demişti...
ve o günden sonra üzülmemeye calıstım..
 
arkadaslar eşiniz çalışıyor mu mutlu musunuz huzurlu musunuz yeter Allah aılenızı elden ayaktan düşürmesin onlarda mutlu huzurlu olsun uzak olsun hıc farketmez Ispartaya gelınce ünüden dolayı orda yaşayan bırı olaraktan şehır olarak cok guzel her şey var ama insanları bıraz kaba ama sorun olucagını sanmıyorum cunkku cewrende senın gıbı oraya gıtmıs elbette bır kaç kısı bulucaksın senede ıkı kere aılenın yanına gelırsın her gun telde görüşürsün nette kamerayla görüşürsün özlemın bı nebze körelir bence eger nişanlın için dıyebılıyorsan bu benım hayatımın erkegı baska bır sehır hıc problem olmamalı benım için olmıycak cunku istanbulun göbegınden hakkariye gidicem sanırım guclubacismile
 
kizlar sizce ben gurbettemiyim degilmiyim uzuleyim mi sevineyim mi bilemiyorum yardinlarinizi bekliyorum ...evlendim 1 hafta sonra amerikaya geldim ..ama esimin mastiri icin 2 yil burada kalmak zorundayiz ..allaha sukurler olsun ki 1 yilim bitti .ve pazar gunu ailemin yanindayim 2.5 ay kaldiktan sonra tekrar buraya gelecegiz 8 ay daha burada kalacagiz,,,benim simdiki sorunum hamileyim esim cok istedi burada hem cogu zamanimiz bos hemde cocuk amerikan vatandasi olsun istedik .ama ben mutluu degilim arkadaslar ailemden uzaktayim ...tamam gisicem ama geri buraya gelicem simdi den burada kalacagim gunu dusunuyorum ,,,hamileleikten mi bu kadar duygusallastim bilemiyorum ....tr kesin donusumuzde ailemin yakinlarinda bir yerde oturacagiz ......siz benim durumumda olsaydiniz ne yapardiniz ? sevincmi uzuntumu ?

bence cocugun suan senden çok daha önemlı en azından doguncaya kadar elınde boyle bır fırsat varken sık dişini derim ben ınsanlar cocukları amerıkan vatandası olsun dıye bır suru para döküp orda dogum yapmaya calısıyor bu yontem ıle ılgılı bır suru fırma bıle var bence kacırma fırsatı yerimseniben
 
arkadaslar eşiniz çalışıyor mu mutlu musunuz huzurlu musunuz yeter Allah aılenızı elden ayaktan düşürmesin onlarda mutlu huzurlu olsun uzak olsun hıc farketmez Ispartaya gelınce ünüden dolayı orda yaşayan bırı olaraktan şehır olarak cok guzel her şey var ama insanları bıraz kaba ama sorun olucagını sanmıyorum cunkku cewrende senın gıbı oraya gıtmıs elbette bır kaç kısı bulucaksın senede ıkı kere aılenın yanına gelırsın her gun telde görüşürsün nette kamerayla görüşürsün özlemın bı nebze körelir bence eger nişanlın için dıyebılıyorsan bu benım hayatımın erkegı baska bır sehır hıc problem olmamalı benım için olmıycak cunku istanbulun göbegınden hakkariye gidicem sanırım guclubacismile


ah be güzelim keşke her şey bu kadar basit olsa, bende evlenmeden evvel aynı şeyleri düşünüyor ve söylüyordum... eş konusunda çok şanslıyım, belki maddi olarak rahat değiliz ama yine olsa yine eşimle evlenirdim gözümü kırpmadan... bende üniyi şehir dışında okudum, öğrencilikle evlilik o kadar farklı ki, şuan yaşadığım şehire defalarca gittim geldim arkadaşım vardı burda... ama şimdi ne arkadaşım var nede sıkıntımı paylaşabileceğim biri (oda evlenip başka şehre gitti)... bekarken sık sık gelip kaldığım bu şehir bambaşka oldu, sevmiyorum artık... :sinifsinif:

allahtan eşim istanbulda iyi imkanlarla çalışabileceği bir iş bulduğumuzda taşınırız diyor ailemin yanına. tabi bende kpssye hazırlanıyorum sırf aileme yakın olayım ve ilerde çocuğum olursa iyi imkanlarla yetiştireyim diye...

hani bekarken kavga ettiğimiz aile üyeleri var ya evlenince öyle bir arıyorsun ki onları anlatamam, tek duam allah başka türlü göstermesin eksikliklerini...

birde bazen kendimi şanslı hissediyorum Allahım km olarak gösterdi değerlerini bana, bu şekilde özlüyorum onları.... zaten sıcak bir ailem var şimdi o kadar sıcacık geliyolar ki bana anlatamam...

ve bu şehirde kimsem yok ne bir akraba ne bir arkadaş... aşkım var ama sevgilim, arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım opuyorumnanaktan
 
bende adanadan izmite geldim,3 yıl oldu ama buradan nefret ediyorum,alışmadım,alışmakda istemiyorum böyle bir yere,saçma sapan bi şehir işte...
 
ah be güzelim keşke her şey bu kadar basit olsa, bende evlenmeden evvel aynı şeyleri düşünüyor ve söylüyordum... eş konusunda çok şanslıyım, belki maddi olarak rahat değiliz ama yine olsa yine eşimle evlenirdim gözümü kırpmadan... bende üniyi şehir dışında okudum, öğrencilikle evlilik o kadar farklı ki, şuan yaşadığım şehire defalarca gittim geldim arkadaşım vardı burda... ama şimdi ne arkadaşım var nede sıkıntımı paylaşabileceğim biri (oda evlenip başka şehre gitti)... bekarken sık sık gelip kaldığım bu şehir bambaşka oldu, sevmiyorum artık... :sinifsinif:

allahtan eşim istanbulda iyi imkanlarla çalışabileceği bir iş bulduğumuzda taşınırız diyor ailemin yanına. tabi bende kpssye hazırlanıyorum sırf aileme yakın olayım ve ilerde çocuğum olursa iyi imkanlarla yetiştireyim diye...

hani bekarken kavga ettiğimiz aile üyeleri var ya evlenince öyle bir arıyorsun ki onları anlatamam, tek duam allah başka türlü göstermesin eksikliklerini...

birde bazen kendimi şanslı hissediyorum Allahım km olarak gösterdi değerlerini bana, bu şekilde özlüyorum onları.... zaten sıcak bir ailem var şimdi o kadar sıcacık geliyolar ki bana anlatamam...

ve bu şehirde kimsem yok ne bir akraba ne bir arkadaş... aşkım var ama sevgilim, arkadaşım, sırdaşım, dert ortağım opuyorumnanaktan


kızlar üzülmeyin gittiğimiz her yer kendi toprağımız kendı vatanımız olduktan sonra bence bizim buyuttugumuz gıbı bır sorun yasamayız dıye dusunuyorum ben tabıkı ailenın yanında olmak insana başka bır mutluluk verır ama gitmeemız gerekıyosada gideriz bence :kahve:
 
bende anadoludan ist a geldim evlenip...önceleri çok özler ağlar üzülürdüm..şimdi sağlığı yerinde ya sesini duyuyorumya ona bile seviniyorum şükrediyorum..
 
arkadaşlar bende rizeden eskişehire geldim gurbet çok zor ailemden çok uzagım istediğim zaman ggöremiyorum ama konuşabiliyorum nettende görebiliyorum birazda olsun özlem gideriyoruz annem ve kızkardeşlerim geliyo sık sık olmasa geldiler..ekimde 2 sene olaacak ..
 
Kızlar ben de ızmir'den Balıkesir'e gelin geldim.Henüz 3 hafta oldu evleneli.En çok da minik yeğenimi özlüyorum elimde büyüdüğünden olsa gerek bi de 8 aylık çok tatlı..Formu okurken bir arkadaş kavga edilen aile fertlerinin bile özlendiğinden bahsetmiş evet bence de uzaktayken herkes daha anlaşılır oluyor daha bir başka özleniyor.Alışmam lazım tabi eşimin görevinden dolayı 2 yıl doğu 3 yıl batı şeklinde o emekli oluncaya kadar gezicez.Yollar bize memleket ben de tadını çıkarmaya çalışıyorum.Yeni yerler görmek değişik kültürler tanımak farklı insanlarla sohbet etmek okadar da kötü olmasa gerekkaydirigubbakcemile2 ızmir'e ve aileme özlemim bambaşka...Ama monoton yerleşik bir düzende beni sıkardı gönlüme göre gezip arada ailemi ziyarete gidip az fakat kaliteli vakit geçirmek bence en güzeli.Gittiğim yerlerin yemek kültürlerini adetlerini törelerini öğrenip hayatımmı zenginleştirmeyi düşünüyorum.ne de olsa kitaplardan öğrenilmiyor hayat gezerek görerek yaşayarak öğrenmek isterim bu hayatı...
 
iyi akşamlar kızlar
bende istanbuldan sakarya ya gelin geldim nişanlıyken öyle toz pembeydiki herşey en fazla 2 saatlik yol önemli olan eşim mutlu huzurlu olalımda uzaklık sorun değil diyordum hem eşimin ailesi de var yalnız kalmam diyordum ama hiç bişey düşündüğünüz gibi olmuyor
çok şükür iyi bir eşim var ama ailesinden çektiklerimden sonra yeri geliyor onu bile gözüm görmüyor
dünyanın her hali var ve ailemi çok arıyorum . yeri geldi her ay gittim yeri geldi aylarca gitmediğim oldu ama çok şükür ki ailem geldi
ama en zoru hamilelik dönemimdi hasta oluyorsun kapını açan yok
şimdi bebeğim var 3 aylık oldu baba annesi sadece 1 kere gördü düşünün geçen hafta hastaneye yattı yavrum bir hafta kaldık ve evle arası 5 dk olduğu halde ne geldiler ne aradılar
anlatılacak çok şey var ama rabbim her zaman doğrunun yanındadır diye teselli ediyorum kendimi

kızlar üzülmeyin gittiğimiz her yer kendi toprağımız kendı vatanımız olduktan sonra bence bizim buyuttugumuz gıbı bır sorun yasamayız dıye dusunuyorum ben tabıkı ailenın yanında olmak insana başka bır mutluluk verır ama gitmeemız gerekıyosada gideriz bence :kahve:

[ah canım aynı nişanlılık dönemimde ki ben gibi konuşuyorsun
ünv. dönemimde de ailemden ayrıydım ve başka şehire evlenmek hiçte zor gelmez bana derdim ama öyle değilmiş :(
 
ankaradan istanbula gelenlerdenim bende istanbul metropol şehir tamamda insan ankaranın düzenini temizliğini arıyor gerçekten bide kime nasıl güveneceksin oda bir muamma herkes başka biyerden gelme hele birde bol akrabalı biyerde yaşıyosan benim gibi işte filmin koptuğu yer
 
bende 6 yıl öncesi evlenerek izmite geldim.Ailem edirnede yaşıyor.Üniversite ve sonraki 4yıl yani toplam 8yıl istanbulda yasamıstım.Buraya mesaj yazanlara bakınca cogunun evhanımı oldugu biraz daha iyimser olanların ise calısıyor oldugu dikkatimii cekiyor.Bende istanbuldayken calsıoyordum pekcok arkadasım vardı sooyal hayatım cok hareketliydi.Ama burda 6yıldır duzgun bir iş bulamayınca mecburi bir vehanımlığı yapıyorum.Demek istedigim eger calsıyor olsaydık eminim daha az uzulur ve sıkılırdık gurbette ve ailemizden uzakta olmaktan.İzmitten kurtulacagım günleri iple cekiyorum vallah.Suan hamileyim az kaldı doguma.Birkızım olcak insallh.Ama Simdiden dusunuyorumda ben gurbetin ne oldugunu gordum yabancı insanlarla kaynasmak zorunda olmanın ne kadar zor oldugnuda.Oyuzden kızımı gurbete falan gondermem herhalde yada biz evlendgii yere tasınırız.Cunku Erkek evlat neysede kız evladın bence anneye cok fazla ihtiyacı oluyor.
 
aslında evlenip başka bir yuva kurulduğu zaman ailenden ayrıldığın zaman artık eskiyi aramak onların özlemini her an hissetmek ne kadar doğru bilmiyorum.evet tabiki görüşmek konuşmak isteriz ailelerimizle ama bence farklı şehre alışamamanın sebebi evde kapalı kalmak.bir işte çalışmak farklı yüzler görmek yaşadığımız şehre de bakışımızı değiştirir aslında.aileden koptuk artık biz farklı bir aile olduk.ama okadar bağımlı yetiştiriliyoruzki sürekli gözümüz geride bıraktığımız ailemizde ve eşimizin ailesinde.ben eşimin memleketindeyim şuan ve aileside burada oturuyor.kafamda çok karşılaştırdığım allahım iyiki benim annem babam eşiminkiler gibi değil dediğim çok oluyor mesela.tek çözüm bulunduğumuz şehre alışmaya kendimize meşgale bulmaya çalışmak gibi görünüyor.birde tabi bekarlık anılarıyla yaşamayı da bırakmalıyız
 
Ben İstanbulda Yaşıorumm bu kış Ewlenmeyi düşünüoruz ve Ewlendiğimizde Corluya gitmek Gerekiyo..
Bazen bunu yapabilirim başara bilirimm gibi Gelio.. cünkü Ewlenicem kişi Gercekten mukemmel bir insan.. bir iki Sene sonrada İstanbula dönmeyi düşünüoruz..
Ama Bazen Düşününce işin içinden çıkamıorumm. Zaten Tek sorunumuz Başka sehirde olmamız.. Baska Bir sorun yok allah şükkürler olsun.. Gercekten zor olur diye ağlıorumm bile bazenn bilmiorumm caresiz kalıorumm..Korkuorum.. Ewlenicem kişiden yana hiçbir korkum yokk güvenimm sonsuz ama bu konu çok Canımı açıtıo..
Şimdi Birde burda Yazılanları okuyunca Gercekten daha çok korktum ve İçim çok tuhaf oldu...
Ewlilik Farklı birsey... İnsallah Güzell olurr.. :gitme:
 
bende eşimin memleketine gelin gidenlerdenim..başta bir şey anlmıyorsunuz..ii gidiyor amam4 -5 yıl sonra bakıyosunuzki yaşadığınız şehirde yapayanlızsınız aileniz uzakta
her şeyinizi eşinizin ailesine göre yapıyorsunuz( eşiniz öyle istiyo zaten) ilk 2 yıl eşinizlebayramlara gidiyorsunuz sonra eşler sizin ailenizin yanına gidip gelmek istemiyor..
tek başınıza gidip geliyosunuz... herkes eşinizide bekliyo ama...beyler için önemli olan yanlızca kendi ailelleri..doğru düzgün arkadaş edinemiyorsunuz. kültür farklı.. eşinizin ailesine mahkum bir şekilde mutluluk oyunu oynuyorsunuz..
 
zor durum bende istanbuldan kocaeliye geldim,adapte sorunu yaşıyorum,2 yıl oldu alışamadım buralara.
 
Son düzenleme:
eşimi çok seviyorum oda beni onunla konuşurken çevresini kendisininde sevmediğini söylerdi çok haklıymış burası yaşanacak biyer değil bazen benim ne işim var burda diye isyan edesim geliyor yanlızlık ne zormuş tek arkadaşım eşim
 
Ben İstanbulda Yaşıorumm bu kış Ewlenmeyi düşünüoruz ve Ewlendiğimizde Corluya gitmek Gerekiyo..
Bazen bunu yapabilirim başara bilirimm gibi Gelio.. cünkü Ewlenicem kişi Gercekten mukemmel bir insan.. bir iki Sene sonrada İstanbula dönmeyi düşünüoruz..
Ama Bazen Düşününce işin içinden çıkamıorumm. Zaten Tek sorunumuz Başka sehirde olmamız.. Baska Bir sorun yok allah şükkürler olsun.. Gercekten zor olur diye ağlıorumm bile bazenn bilmiorumm caresiz kalıorumm..Korkuorum.. Ewlenicem kişiden yana hiçbir korkum yokk güvenimm sonsuz ama bu konu çok Canımı açıtıo..
Şimdi Birde burda Yazılanları okuyunca Gercekten daha çok korktum ve İçim çok tuhaf oldu...
Ewlilik Farklı birsey... İnsallah Güzell olurr.. :gitme:

canım benimde çorlu memleketim
eşimin işi nedeni ile şu an Adanadayım 4 aydır ve çok zorluk çekiyorum
ama emin ol sen çorlu ya çok rahat alışırsın zaten istanbula 45 dk araba ile
ve çok güzel bir şehir
en azından benim gibi 18 saat uzaklıkta olmayacaksın :(:sinifsinif::sinifsinif:
 
eşimi çok seviyorum oda beni onunla konuşurken çevresini kendisininde sevmediğini söylerdi çok haklıymış burası yaşanacak biyer değil bazen benim ne işim var burda diye isyan edesim geliyor yanlızlık ne zormuş tek arkadaşım eşim

bende izmirden geldim istanbula.malesef tek arkadaşım eşim.ama insan arıyor yaa şöyle herşeyi rahatlıkla konuşacağı birilerini ailesini arıyor..offf zaten canım sıkkın okuyunca dahada kötü oldum...:çok üzgünüm:
 
Back
X