- 9 Haziran 2012
- 3.792
- 15.481
Merhaba arkadaşlar
içindekileri dökmek istedim ..sadece burda deşarj olabiliyorum..
Bu hayatta derdimi anlatabilecegim beni anlayacak hiç kimsem yok...
benim hayatım ben evlendikten sonra bambaşka oldu.. ailemi arkadaş larimi dostlarimi herseyimi bırakıp sevdiğim adama geldim...
Eşimle 5 yıl çıktıktan sonra severek evlendık... ben hiç bilmediğim bi ülkeye gelin geldim. ..
4 Yıl geçti alışamadım... kime yaklastiysam uzak durdular benden daha hic tanımadan... cunku herkesin yeterince çevresi vardı bana kimsenin ihtiyacı yoktu... genelde burda gelinler hep evde çocuğu ile ilgilenir öyle gitmek gelmek yok. .. kendi ailesiyle birlikte iç içe ler genelde eltileri görünce kayinvalide falan yani... benim ailem yok uzakta eşimin aileside öyle... ikimizde burda iş bulduğumuz için buraya geldik...
4 yıldır evli olmama rağmen çocuk yapmadık çünkü benim çalışmam gerekiyordu ve çocuğuma bakacak kimsemiz yoktu kreş e vermek istemedik...
hep erteledik erteledik...
ama benim içimdeki bebek isteği sürekli arttı eşim için farklı öncelikler vardı ev gibi araba gibi onlarida aldı... şimdi bi bebeğimiz olsun çok istiyoruz ama denememize rağmen olmadı... sizden öğrenmek istediğim bu çocuk yapma işinin illaki yumurtlama günü nemi gelmesi gerekiyor ki hamile kalayim...
içimde o kadar acı varki sanki hiç bebeğimiz olmayacakmis gibi... Şu mübarek günler yüzü suyu hürmetine rabbim bizede bi sağlıklı hayırlı bi evlat versin.. bizi bu yalnız ISSIZZ hayattan kurtarsin...
çok yalnız hissediyorum kendimi bebeğim olsa bizde büyük bi aile olsak kimsesiz kalmasam şu gurbet elde... allahım yardım et bize... düşündükçe içim acıyor... allahım kimseyi evlat siz lık la sınamasin inşallah...
insanların sorularindanda bıktım artık neden yapmiyorsun yoksa olmuyormu iyice bunalıyorum onlar sordukca...
lütfen bu yazımı okuduktan sonra bi evladiniz olduğu için bir kere daha şükür edin...
Yorum yazmak isteyenlerin yorumlarını bekliyorum...
içindekileri dökmek istedim ..sadece burda deşarj olabiliyorum..
Bu hayatta derdimi anlatabilecegim beni anlayacak hiç kimsem yok...
benim hayatım ben evlendikten sonra bambaşka oldu.. ailemi arkadaş larimi dostlarimi herseyimi bırakıp sevdiğim adama geldim...
Eşimle 5 yıl çıktıktan sonra severek evlendık... ben hiç bilmediğim bi ülkeye gelin geldim. ..
4 Yıl geçti alışamadım... kime yaklastiysam uzak durdular benden daha hic tanımadan... cunku herkesin yeterince çevresi vardı bana kimsenin ihtiyacı yoktu... genelde burda gelinler hep evde çocuğu ile ilgilenir öyle gitmek gelmek yok. .. kendi ailesiyle birlikte iç içe ler genelde eltileri görünce kayinvalide falan yani... benim ailem yok uzakta eşimin aileside öyle... ikimizde burda iş bulduğumuz için buraya geldik...
4 yıldır evli olmama rağmen çocuk yapmadık çünkü benim çalışmam gerekiyordu ve çocuğuma bakacak kimsemiz yoktu kreş e vermek istemedik...
hep erteledik erteledik...
ama benim içimdeki bebek isteği sürekli arttı eşim için farklı öncelikler vardı ev gibi araba gibi onlarida aldı... şimdi bi bebeğimiz olsun çok istiyoruz ama denememize rağmen olmadı... sizden öğrenmek istediğim bu çocuk yapma işinin illaki yumurtlama günü nemi gelmesi gerekiyor ki hamile kalayim...
içimde o kadar acı varki sanki hiç bebeğimiz olmayacakmis gibi... Şu mübarek günler yüzü suyu hürmetine rabbim bizede bi sağlıklı hayırlı bi evlat versin.. bizi bu yalnız ISSIZZ hayattan kurtarsin...
çok yalnız hissediyorum kendimi bebeğim olsa bizde büyük bi aile olsak kimsesiz kalmasam şu gurbet elde... allahım yardım et bize... düşündükçe içim acıyor... allahım kimseyi evlat siz lık la sınamasin inşallah...
insanların sorularindanda bıktım artık neden yapmiyorsun yoksa olmuyormu iyice bunalıyorum onlar sordukca...
lütfen bu yazımı okuduktan sonra bi evladiniz olduğu için bir kere daha şükür edin...
Yorum yazmak isteyenlerin yorumlarını bekliyorum...