başkası için ağlayan aşkım

birkaç yıldır aşıktım ona. birkaç kez ilgimi hafiften belli etmiştim istemeden de olsa ama onun bana ilgisiz olduğunu anlamam uzun sürmedi. iyi bir arkadaşımdı ama öyle de yakın arkadaş değildik. platonikti benimkisi ama ölecek de değildim ya el mahkum. daha sonra bir kıza aşık oldu. aşık olduğu kız sevgilisi olduğu halde başka bir çocukla elele gezen, sağa sola mavi boncuk dağıtan biriydi. ona niçin böyle birine aşık olduğu için içten içe çok kızdım. sırf güzel diye bir kıza aşık olucak karaktere sahip biri olduğunu gördüğüm için ona olan saygım da gitmişti. ama aşıktım hala el mahkum. çünkü ondan kibarını, ondan akıllısını, ondan daha yardımseverini görmemiştim. sonraları dalgın dalgın oturduğunu gördüm. seviyosan git konuş bence diye şakalar ettim sırtını sıvazladım. öğrendim ki sevgilisinden ayrılmış. daha doğrusu kız ondan ayrılmış. "seni kardeşim olarak görüyorum" demiş bir de acımasızca. onun o kızın yanına gidip uzunca konuşmasını ve ordan uzaklaşıp, ağlayışını seyrettim. onu gördüğümü farketti ve kendini gizlemeye çalıştı. gözlerim doldu. ağlamayı istedim ama anlarlar diye korktum. ona sıkıca sarılmayı istedim ama yalnızca istedim.