Bütün bunlarBenim bir ilişkim vardı. Lisede tanıştık. Ergenlik, ilk gençlik derken gerçekten çok sıkıntılar çektim. Çok fazla kıskançlık krizleri oluyordu. Çok uzaklaşmak istedim ama hep her şeyin güzel olacağını söyledi ve bir şekilde devam ettik. Çok emek verdim, hep alttan aldım. Üniversite bitti memleketlere döndük, tartışmalar başladı. Meslekleri elimize aldık artık ciddileşme adımları atılması gerekirken bir gün saçma bir sebeple ayrıldık. Benim başım açık, ailesi kapalı biriyle evlenmesini istiyordu. Ben çalışan biri olacaktım onlar kendileri gibi biri ile evlensin aileleri bozulmasın istediler, beni uygun görmediler kısaca ve bunu empoze ettiklerini düşünüyorum. Zaten 10 yılda beni tanımak bile istemediler. Önyargıları çok büyüktü. Beni sevdiğini söyleyen adam da hiç direnmedi. Ayrıldıktan sonra Bir kaç ay yine ara ara aradı beni, en sonunda başka birisiyle tanıştığını evliliğe dair fikirlerinin uyuştuğunu söyledi. Yine beni telefondan ekleyip silip durdu 5 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Allah kimseye yaşatmasın gerçekten çok acı. Nasıl geçecek nasıl unutacağım nasıl güveneceğim başka birine bilmiyorum.
Ben çok sevildiğimi düşünerek gereksiz bir teslimiyete girdim. Ayrı olduğumuz halde başka birini aklıma dahi alamadım. Sonunun olmayacağını evet biliyordum. Ama sanırım illa ki görmeyi beklemişim.Bütün bunlar olurken siz naptınız?
Mesaj beni o kadar mutlu etti ki, umarım bir gün bende iyi ki diyeceğim bir hayata sahip olurum. Bana birkaç hafta önce mesaj attı ben o arada ilişkisinin olduğunu bilmiyordum ama kırgınlığım sebebiyle konuşmaya da fırsat vermedim. Çok karakterli sanıyordum ya bana yazdığına göre hayatında kimse yoktur dedim. Ayrıldığına pişman o yüzden yazıyor merak ediyor bana dönecek sandımAynısını yaşadım. Böyle bir acı olamaz dedim. Ben aldatıldım, öğrenince ayrıldım. Affet beni diye ağlarken onunla da ilişkisini sürdürdü, sonrasında evlendiğini söyledi. Bunca sene bunca hatıra yalan mıydı dedim. Hiç unutmam o ilk öğrendiğim anı. Böyle sanki paslı bi bıçak saplandı midemin ortasına. Sonra bitti, unuttum derken hemen her gece rüyalarıma giriyordu. Günüm berbat geçiyordu tabi. Sonra o acı tiksintiye dönüştü. Ama hala (onu değil) onla geçen senelere dair bir şey anımsasam midem bulanır. İnsanın hatıralarının kirlenmesi gerçekten çok çok berbat bir şey. Bir süre sonra her acı gibi silikleşti.. Şu an ne desek boş. Bir süre canınız yanacak. Şükret kurtuldun falan filan derler, doğru olduğunu da bilirsin. Evlendiği kadının yerinde de asla olmak istemezsin, ona da üzülürsün.. Ama hiçbirinin şu an etkisi olmaz. Zaman lazım. Ben daha sonra çok çok güzel bir adamla evlendim. Çok da güveniyorum. Çok da şükrediyorum varlığına.. Aradan 7 sene geçti, geçenlerde beni facebookta stalklerken yanlışkıkla arkadaşlık isteği göndermiş =) Öyle, uzaktan bakacaklar işte. Boşver.. Mutlu olacaksın, unutacaksın, daha güçlü bir kadın olacaksın. Bi an gelecek hatta "iyi ki böyle olmuş" diyeceksin. Ben biraz mazoşistim =) Şu anki kadın'sam eğer, geçmiş ilişkilerimdeki güçlü dönemleri atlatabilmeme bağlıyorum bunu.
Çok doğru Allah herkesin karşısına karakter dengini çıkarsın. Yok evli bir adama asla yazmam. Eşi benden yaşça küçük bir hemcinsim ve onun hiç bir suçu yok.Amaan kardeşim, dua et ucuz kurtulduğuna. Ya bir evlendikten sonra yüzünü gösterseydi? Onu giyme, bunu giyme, oraya çok baktın, kafanı ört, ufff neler var neler.
Benim kızımın bebeği olduktan sonra, bir Türk ablası geliyor haftada 3 veya 4 defa yardım için, bir anlatsın kadın, ağzımız açık kalıyor. Gelinin döven kaynanalar, veya giyimine karışan, kimle konuşacak kiminle değil, kapının zilini çalınca hemen kapıyı açması lazımmış hiç bekletmeden kaynana hanımı, ay Allahı neler var. Sen yavaş yavas kendine gel, ve kendine zaman ver tanımak için, kendini tanıtmak için ve en önemlisi, medeniyetli ve görgülü bir aile çocuğuna kalbini aç.
Hiç üzülme ve garanti, o ana kuzusu adam seni, bir gün gelecek arıyacak. Sakın yüz verme. Her yerden bloke et.
Başkalarının hayatıyla ilgili bir sey bilmeden bu kadar kesin yargılarda bulunmak hic dogru degil. Yaşanan seyler her zaman sevgiden/sevgisizlikten kaynaklanmıyor. Ayrıca bu kadar üzgün bir insana “seni sevmemiş ki” yazmak da acımasızca benceSeni sevmemiş ki. Seni sevseydi ailesinin istediği bir kızla değil seninle evlenirdi. Verilmiş sadakan varmış aslında evlenseydin kabusun olurlardı neden üzülüyorsun ki?
Ayni seyi yillar once yasadim lisede konustugum cocukla. Sirf basim acik diye sirf biz dogulu onlar karafenizli diye sorunlar cikti hos benim ailem daha buyk tepkiliydi asla istemiyordu.sonra ortak arkaaslar var bu hainler herkeste vardir ben sormadan onlar soyledi evlenmis diye.yazik evlendigi kizcagiz onlardan ayni köyden. Kizi cakistirmiyorlar eli yuzu cok duzgun bir kiz. Ikizleride olmus. Zaten aileyle oturuyor. Basida kapali tam istedikleri gibi. Yakin oturuyoruz soyle dusun ben arabami parkediyorum elimde alisveris merkezinden aldigim posetlerim kizda pazar arabasini surukluyor elindede ikizlerden biri. Kiza uzuldum kendi halime sukrettim.Benim bir ilişkim vardı. Lisede tanıştık. Ergenlik, ilk gençlik derken gerçekten çok sıkıntılar çektim. Çok fazla kıskançlık krizleri oluyordu. Çok uzaklaşmak istedim ama hep her şeyin güzel olacağını söyledi ve bir şekilde devam ettik. Çok emek verdim, hep alttan aldım. Üniversite bitti memleketlere döndük, tartışmalar başladı. Meslekleri elimize aldık artık ciddileşme adımları atılması gerekirken bir gün saçma bir sebeple ayrıldık. Benim başım açık, ailesi kapalı biriyle evlenmesini istiyordu. Ben çalışan biri olacaktım onlar kendileri gibi biri ile evlensin aileleri bozulmasın istediler, beni uygun görmediler kısaca ve bunu empoze ettiklerini düşünüyorum. Zaten 10 yılda beni tanımak bile istemediler. Önyargıları çok büyüktü. Beni sevdiğini söyleyen adam da hiç direnmedi. Ayrıldıktan sonra Bir kaç ay yine ara ara aradı beni, en sonunda başka birisiyle tanıştığını evliliğe dair fikirlerinin uyuştuğunu söyledi. Yine beni telefondan ekleyip silip durdu 5 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Allah kimseye yaşatmasın gerçekten çok acı. Nasıl geçecek nasıl unutacağım nasıl güveneceğim başka birine bilmiyorum.
Biliyor musun bu duygularını unutacaksın hatta o kadar yabancı olacak ki bu duygular ben böyle mi hissettim diyeceksin. Sen de sevecek sevilmenin güzelliğini yaşayacaksın. Bu söyleşilerin hislerin bir çok kişinin yaşadığı yasayacagi şeyler. Hayat devam ediyo bir yerde kapılıp bu akışa sen bile anlamadan hepsi geçmiş olacakBenim bir ilişkim vardı. Lisede tanıştık. Ergenlik, ilk gençlik derken gerçekten çok sıkıntılar çektim. Çok fazla kıskançlık krizleri oluyordu. Çok uzaklaşmak istedim ama hep her şeyin güzel olacağını söyledi ve bir şekilde devam ettik. Çok emek verdim, hep alttan aldım. Üniversite bitti memleketlere döndük, tartışmalar başladı. Meslekleri elimize aldık artık ciddileşme adımları atılması gerekirken bir gün saçma bir sebeple ayrıldık. Benim başım açık, ailesi kapalı biriyle evlenmesini istiyordu. Ben çalışan biri olacaktım onlar kendileri gibi biri ile evlensin aileleri bozulmasın istediler, beni uygun görmediler kısaca ve bunu empoze ettiklerini düşünüyorum. Zaten 10 yılda beni tanımak bile istemediler. Önyargıları çok büyüktü. Beni sevdiğini söyleyen adam da hiç direnmedi. Ayrıldıktan sonra Bir kaç ay yine ara ara aradı beni, en sonunda başka birisiyle tanıştığını evliliğe dair fikirlerinin uyuştuğunu söyledi. Yine beni telefondan ekleyip silip durdu 5 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Allah kimseye yaşatmasın gerçekten çok acı. Nasıl geçecek nasıl unutacağım nasıl güveneceğim başka birine bilmiyorum.
Bakış açını değiştirirsen anlarsın beni iyi geceler.Başkalarının hayatıyla ilgili bir sey bilmeden bu kadar kesin yargılarda bulunmak hic dogru degil. Yaşanan seyler her zaman sevgiden/sevgisizlikten kaynaklanmıyor. Ayrıca bu kadar üzgün bir insana “seni sevmemiş ki” yazmak da acımasızca bence
Sevgilisi olmayıp sevgilisi olan kankilerini sevgilileri ile olan en ufak bir sorunda doldurup ayrılmaları mutsuz olmaları icin çaba sarf eden fesat kız arkadaşlar olur ya, tam öyle yorum yapmışsınız, o bakış acısını anlamam mümkün degil o yuzden, size de iyi gecelerBakış açını değiştirirsen anlarsın beni iyi geceler.
Geçmeyecek unutamayacağım zannediyorsun ama unutuyorsun zaman her şeyin ilacı bir de bakmışsın ki ismi bile sana bir şey ifade etmiyor sokakta görsen lan ben bunu mu sevmişim dersin zor oluyor ama oluyor merak etme sonradan şükrediyorsun iyiki onunla olmadı diyeBenim bir ilişkim vardı. Lisede tanıştık. Ergenlik, ilk gençlik derken gerçekten çok sıkıntılar çektim. Çok fazla kıskançlık krizleri oluyordu. Çok uzaklaşmak istedim ama hep her şeyin güzel olacağını söyledi ve bir şekilde devam ettik. Çok emek verdim, hep alttan aldım. Üniversite bitti memleketlere döndük, tartışmalar başladı. Meslekleri elimize aldık artık ciddileşme adımları atılması gerekirken bir gün saçma bir sebeple ayrıldık. Benim başım açık, ailesi kapalı biriyle evlenmesini istiyordu. Ben çalışan biri olacaktım onlar kendileri gibi biri ile evlensin aileleri bozulmasın istediler, beni uygun görmediler kısaca ve bunu empoze ettiklerini düşünüyorum. Zaten 10 yılda beni tanımak bile istemediler. Önyargıları çok büyüktü. Beni sevdiğini söyleyen adam da hiç direnmedi. Ayrıldıktan sonra Bir kaç ay yine ara ara aradı beni, en sonunda başka birisiyle tanıştığını evliliğe dair fikirlerinin uyuştuğunu söyledi. Yine beni telefondan ekleyip silip durdu 5 ay sonra öğrendim ki evlenmiş. Allah kimseye yaşatmasın gerçekten çok acı. Nasıl geçecek nasıl unutacağım nasıl güveneceğim başka birine bilmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?