- 13 Ağustos 2016
- 2.613
- 5.592
- 158
22 yaşında öğretmenlik mezunuyum şimdiye kadar aileme yük olmamak için elimden geleni yaptım. Yeri geldi çalıştım. Kendi çabalarımla okudum. Okul bitti hâlâ orda burda sürünüyorum. Bugün iş kapılarını zorluyorum. Son zamanlarda konuştuğum çocukla ailemi tanıştırmayı planlıyordum ama bazı şeyler yolunda gitmedi ayrıldık. Küçük bir yerde yaşıyoruz ve çoğunluk akraba. Ve bu duyulmuş. Ben 2 hafta öncesine kadar üniversite okuduğum şehirde çalışıyordum. Arkamdan bir sürü laf söylenmiş. Bunlardan duyduklarım ve bana sordukları sorulardan düşüncelerini tahmin ettiklerim, Mavikadinın konuştuğu varmış o yüzden o şehre gitmiş oğlanlar görüşmek için, oğlanla orda görüşüyorlarmış. Eminim daha fazlası da söylenmiştir. Konu namusuma kadar gitmiştir eminim. Ama kimsenin ayrılıktan haberi yok ailem hariç. Annem daha hiç birşey olmadan herkes duymuş bizi rezil ettin diyor keza kız kardeşim de aynı şeyi söylüyor senin gibi ablam olduğu için utanıyorum diyor. Ama bana göre normal herkesin başından böyle şeyler geçebilir o zaman herkes ilk görüştüğü ile evlensin ne olursa olsun. O kadar bunaldım ki yaptığım bir doğru aynı zamanda yanlışları da getirdi. Annemi nasıl sakinleştirebilirim evde bana sanki alınmış bir cephe var. Kadın biraz eski kafalı bizi de kendini de rezil ettin diyip duruyor. Rezillik bir durum yok çok şükür kendimden de eminim. Haksız mıyım kızlar. ??