- 13 Mayıs 2010
- 1.117
- 215
- 123
- Konu Sahibi TersAlfabe
- #1
Hanımlar,
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.
İki gündür psikolojik hastayım. Eşimle 1,5 yıldır birlikteyiz, 3 aydır evliyiz. Bugüne kadar neredeyse hiçbir tartışmamız, saygısızlığımız olmamıştı. Geçmişimizi üstü kapalı birbirimize anlatmıştık, kabullenerek yola çıkmış ve aşmıştık.
Ben salak, huzurumu bilerek bozdum, ellerimle. Eşimin facebookunu kurcaladım ve onun bile unuttuğu kıyıda kalmış gönderiler fotoğraflar buldum. Yabancı kızlarla şehvetli bakışlar, partiler vb. Bunların olduğunu biliyordum ama hiç açık konuşmamıştık. Tahmin ediyordum ama açıkça bilmemenin saflığıyla mutluydum kendi çapımda.
Beni şimdiye kadar hiç üzmedi, yuvasına dört elle sarıldı ve elinden geleni yaptı. Ailesine ezdirmedi, beni baştacı etti diyebilirim. Cinsel anlamda da hiçbir sorunumuz yoktu, çok çok uyumluyduk.
Dün itibariyle kontrolümü kaybettim. Bu zehir kanıma karıştı. Eşimin çok önceleri tek gecelik ilişkilerinin olduğu netleşti, konuştuk. Herşey birkaç fotoğrafla başladı ve hastalık gibi yayıldı tüm vücuduma. Ağlıyorum iki gündür, eşimin başkalarıyla yaşadıkları aklıma geliyor, sahneler uyduruyorum kafamda. Yaklaşamıyorum, yanına bile yatamıyorum. Dokunamıyorum. Gözlerine bakamıyorum, fotoğraflardaki kızlara bakışı geliyor aklıma.
O kadar etkilendim ki, sanırım cinsel hayatımız bitti. Zehir bu resmen. Hiçbir şeyimiz yokken nerden geldi bu hissiyat, mahvoldum. Cevabını bilmek istemeyeceğim sorular soruyorum eşime ama cevaplamıyor, akıllı adam.
Gözümde dağ gibi adam yıkıldı sanki. Bu ilişkileri yıllar önce bırakmış. Şu an o yönde hiçbir eğilimi yok ve beni çok sevdiğini söyleyip ağlıyor. Ama benim aklımdan çıkmıyor. Zehir dedim ya.. Ne yapılır? Saçmalık olduğunun farkındayım ama dayanamıyorum, aklıma mukayyet olamıyorum.
NOT: Bu arada benim de bir ilişkim olmuştu ve bunu biliyor. Hiç sorun etmedi şimdiye kadar.