Aynı şirkette çalıştığım nişanlımın bazı hareketleri beni düşüncelere sevk ediyor. Kendisini çok seviyorum, genel olarak sakin olmakla beraber çoğu konuda yapıcı tavırları olan biri olarak nitelendirebilirim. Ama bazen bazı davranışlarını anlamlandıramıyorum. Beni rahatsız eden tek özelliği de bu. Baş başayken gösterdiği hassasiyeti, olgunluğu başkalarının yanında gösteremiyor bazen. Ağzından çıkacak lafa bakarken buluyorum kendimi, acaba ben mi gereksiz savunma halinde olarak insanları çok takıyorum yoksa cidden anormallik var mı, şayet öyleyse bile ne yapabiliriz bu konuda? Aile ve akrabalar arasından ziyade sadece işyerinde oluyor bu durum.
Misal bir kaç ay önce birimlerine gittim. Bir çalışma arkadaşı var odada, ben bir konu ile ilgili yorum yaparken lafa girip beni epey kötü hissettirmişti. Sevgililik dönemiydi ve bayağı bir bozulup bir süre görüşmek istemediğimi söylesem de, hatasını anlayıp özür dilemişti. Şuan aklıma gelmeyen geçmişte bir takım davranışları olsa da sonrasında konuşup düzelttiğimiz için üzerine düşmemiştim.
Yakın tarihte şirket öğle yemeğinde yanımıza çok samimi olmadığım ama konuştuğum bir kadın arkadaş oturdu ( daha önce nişanlımın bir kaç söyleminden dolayı aralarında çok hafiften soğuk rüzgar esen biri olsa da kendisinin bazı düşüncelerini bende kendimce makul bulmam ) nişanlım yemek sonrası limonu dişleyip ekşiliğinden dolayı garip bir şekilde yüzünü buruşturdu hafif bir efekt sesi ile. Şaşırmakla şaşırmamak arasında kaldım, yüzüm düştü istemsizce, yalnızken yapsa neyse de. Kalktıktan sonra yanımdaki o arkadaş güldü ama ona mı yoksa karşısındakiyle diyaloğa mı pek anlamadım. Erkeklerin hepsi aslında çocuktur kalıbına bağlayamadım bunu da.
Düşünüp kusur bulmuş gibi olmak istemiyorum ama ben mesafeli olduğum insanlarla girdiğim diyaloğa ve hareketlerime dikkat ederim. Kendimce absürd hareketler yapmadıktan sonra istediklerini konuşsunlar da, kulp bulacak şey arıyorlarken bunun yolunu açmanın mantıksız olduğunu düşünüyorum. ben bu konuda yol açmamalıyım diye düşünüyorum. Zorlarsam paranoyaklık seviyesine erişeceğim sanırım bu konuda.
Bu konuda olmasa da kendisi de benim fevri davranışlarımdan çok çekmiştir, o yüzden ve bunun kestirip atamıyorum. Bunun dışında da her şey iyi gidiyor .
Kimseyi değiştirmek de değil amacım ama kötü hissettiren davranışlar değişmez mi?
Misal bir kaç ay önce birimlerine gittim. Bir çalışma arkadaşı var odada, ben bir konu ile ilgili yorum yaparken lafa girip beni epey kötü hissettirmişti. Sevgililik dönemiydi ve bayağı bir bozulup bir süre görüşmek istemediğimi söylesem de, hatasını anlayıp özür dilemişti. Şuan aklıma gelmeyen geçmişte bir takım davranışları olsa da sonrasında konuşup düzelttiğimiz için üzerine düşmemiştim.
Yakın tarihte şirket öğle yemeğinde yanımıza çok samimi olmadığım ama konuştuğum bir kadın arkadaş oturdu ( daha önce nişanlımın bir kaç söyleminden dolayı aralarında çok hafiften soğuk rüzgar esen biri olsa da kendisinin bazı düşüncelerini bende kendimce makul bulmam ) nişanlım yemek sonrası limonu dişleyip ekşiliğinden dolayı garip bir şekilde yüzünü buruşturdu hafif bir efekt sesi ile. Şaşırmakla şaşırmamak arasında kaldım, yüzüm düştü istemsizce, yalnızken yapsa neyse de. Kalktıktan sonra yanımdaki o arkadaş güldü ama ona mı yoksa karşısındakiyle diyaloğa mı pek anlamadım. Erkeklerin hepsi aslında çocuktur kalıbına bağlayamadım bunu da.
Düşünüp kusur bulmuş gibi olmak istemiyorum ama ben mesafeli olduğum insanlarla girdiğim diyaloğa ve hareketlerime dikkat ederim. Kendimce absürd hareketler yapmadıktan sonra istediklerini konuşsunlar da, kulp bulacak şey arıyorlarken bunun yolunu açmanın mantıksız olduğunu düşünüyorum. ben bu konuda yol açmamalıyım diye düşünüyorum. Zorlarsam paranoyaklık seviyesine erişeceğim sanırım bu konuda.
Bu konuda olmasa da kendisi de benim fevri davranışlarımdan çok çekmiştir, o yüzden ve bunun kestirip atamıyorum. Bunun dışında da her şey iyi gidiyor .
Kimseyi değiştirmek de değil amacım ama kötü hissettiren davranışlar değişmez mi?
