Bazi Pismanliklar Hic Gecmiyor.

Iyi aksamlar KK hanimlari,

Dedemi 1.5 sene kadar once kaybettik. Beni dedem buyuttu desem yeridir. Hatirladigim zamanlardan beri hep ustume duserdi, annemle yasadigim zaman haftasonlari gelir beni alirdi, trenle babamin evine gotururdu. Trenle gezmeyi cok seviyorum diye bazen Halkali'ya kadar gider geri donerdik. Elleriyle ne yemekler yapardi bana, dondurmalar kahvaltilar, elden ayaktan dusene kadar istemesem bile kalkip kizim sana sunu yaptim acsindir diye surekli birseyler hazirlardi.

Ailemizin tek akillisi da oydu belki. Yillar once kendi evime cikmak istiyorum dedigimde bana hak veren sadece oydu. Aile icinde tartismalari sakinlestiren, akil veren hep oydu. Alkolu vardi uzun yillar, cok cektik. Ben kucukken anlamazdim dedem benim kahramanimdi, ama herkes nefret ederdi ondan, buyuyunce anlarsin derlerdi. Buyudum anladim, uzunca sure hep kizdim dedeme, gitgide uzaklastim, iyice yaslaninca bunyesi kaldirmadigi icin icmemeye basladi. Ama ben affedemedim yasadigimiz seyleri. O ustume dusmekten, benim icin elinden geleni yapmaktan vazgecmedi, ben de kizginligimdan. Yine de sevdim, kizgin kaldim ama sevgim hic azalmadi. Bunun simdi daha iyi farkina variyorum.

Uzun sure alkol sigara kullanimindan vucudu coktu, ama hic doktora gitmek istemezdi, ne kadar hasta olsa da giki cikmazdi kotuyum demezdi. bir gun ben isteyken acil hastaneye kaldirdilar, durumu cok kotulesmis. Ertesi sabah isten geldim eve gectim, babam aradi deden iyi dinleniyor gelecegiz bosuna gelme buraya diye. Gecenin yorgunluguyla yattim yataga biraz dinleneyim diye, uyuyup kalmisim. O sirada dedem yine fenalasmis, yogun bakima kaldirmislar. Sonra da hic cikmadi yogun bakimdan zaten. 3 gun sonra vefat etti. 1 gunde 15 dakika ziyarete izin veriyordu doktorlar, 2 gun gittim birinde halam ben gorecegim dedi ertesinde babam ben gidecegim dedi gostermediler. 3. gunde de ben daha gidemeden kaybettik. Ancak gasilhanede gorebildim.

O gunden beri de hep kendimi sucluyorum. Keske ofkemi kizginligimi bir kenara atip daha cok ilgilenseydim onunla. Keske o yataga basimi koymasaydim da son kez gorebilseydim. Fenalasmadan once halam sormus torun isten cikti cagiralim mi gelsin diye, yok uyusun der gibi bir hareket yapmis, bizimkiler de cagirmamis Kim bilir ne kadar istedi son kez gormek, olecegini biliyordu ama o anda bile beni dusunmus uyusun diyebilmis.

Demem o ki, siz siz olun sevdiklerinizi, sizi sevenleri kizginliklar kirginliklar yuzunden uzaklastirmayin. Affedin 3 gunluk dunya. Ne olursa olsun insan olup gittikten sonra hicbir seyin anlami kalmiyor. Yapilan hatalar unutuluyor, geriye pismanliklar kaliyor. Keske biraz daha hayatta kalsaydi da yine o sevgiyi hissedebilseydim deniyor.

Bu sabah ruyamda gordum dedemi, icim aciyor sabahtan beri, paylasip biraz rahatlamak istedim. Okudugunuz icin tesekkurler..

Sanki beni yazmışsın.. Bende dedemi hem özlüyorum hem de kırgınım. Bana bir o kadar iyidi diğer aile fertlerine karşı bi o kadar kötü.. Yinede hepsine Allah rahmet eylesin Allah günahlarını affetsin. Tek üzüldüğüm nokta son bi kez göremedim. Onu oyle bitik ve ölürken görmek beni cok yaralardi. Keşke gorseymisim ama.

Senin de basin sagolsun canim. Benim dedem herkese iyiydi ama iste alkol girdi mi araya cok uzuyordu hepimizi.. Son zamanlarinda tuvalete cikamiyordu, bir kaba yapiyordu. En son haftasinda artik kaba yaparken bile cani cok yaniyormus, tuvaleti gelmesin diye su icmemis gunlerce. Cok susuz kalmis o da hizlandirmis sureci sanirim
Keske demek bir ise yaramiyor, gecen zaman geri gelmiyor ama insan arkasina donup de gidemiyor o pismanliga. Insan birini kaybetmedikce de anlamiyor o pisman olursun laflarini. Keske anlayabilsek onceden..