Bebeğim beni sevmiyor mu?

arkadaşlara katılıyorum.bi de babasıyla o kadar gülüp oynamasının nedeni büyük ihtimal o oyunları ilk babasıyla denedi ve onunla oynayınca daha çok zevk alıyor haliyle.çünkü o çağlardaki bebeklerde böyle olur.sen de babasıyla oynadığı şeyleri değil başka şeyler bul.o oyunları da seninle oynamaktan zevk alacaktır.bebekler annesine iki agucuk yapmadı diye sevmez olumuymuş hiç..
 
Çok teşekkür ederim arkadaşlar inanın içimi rahatlattınız eşim bile aartıkı bak anne orda diiyo yoooooook bizimki hep babasına bakıyo eşimde beni çok seviyo deyip duruyo inşaallah dediğiniz gibi olur
 
bence hiç üzülme ben de kızım 4 aylıkken işe başladım
bu zamnalarda daha bilmez hisseder ama sana yada babasına yansıtmaz benim kızımında halasına bir bakışı oluyordu o gelince bir çığlık atıyordu anlatamam
bende işten gelince sevinmezdi
hatta komşular bak hiç sevinmiyor felan derlerdi inan çok üzülürdüm
şimdi bacağıma yapışıyor eve gelince 1 sn bile ayrılmıyoruz.
işe gelmek için 10 dk dil döküyorum
üzülme arkadaşım anne sevilmezmi
kokun bile yeter bebeğine
 
bide bu beni seviyor seni sevmiyor laflarına çok kzııyorum
bizimkilerde yapıyor hangi dedeyi seviyon kimi daha çok seviyon
dün eşime dedim hatta ben kızıma bu şekilde öretmiyeceğim ikisinide seviyorum demesini öğreteceğim dedim
hiç bişi demedi
 

Çocuğa şimdiden nefret ettiğimiz sözler aa annesini sevmiyo babasını daha çok seviyo dediğim gibi bunu herkese söylemiş etraftakilerde seni unutmuşmukız bebeğin diyolar nasıl sinir oluyorum anlatamam ne diyeceğimi şaşırııyorum ...klava:
 


:roflol: :roflol: :roflol:
 



Şaşmakdada kızmakda da haklısın canım
ama gel gör ki bazı insanlara hiç bişi anlatamıyorsun yada anlamak istemiyorlarrr
 
canım benim , böyle bir neden yüzünden kendini üzüp, moralini bozmana değmez..birkaç ay daha geçsin bak, nasıl peşine düşer...
ayrıca her çocuk aynı derecede anne bağımlısı olmuyor..o nedenle insanların '' aa bu çocuk sana düşkün değil'' demeleri çok yanlış..
ayrıca tabii ki gün boyunca kim ilgileniyorsa, yedirip içiriyorsa, ona daha düşkün olması normal..biraz daha bilinçlenip anne babayı ayırt edene kadar tabii..
sonrasında; eve geldiğinde bebeğinle çok verimli 1-2 saat geçirirsin, ona eğleneceği oyunlar oynatır,sevdiği kitaplar okursun...eve gelip ev işi ile daha fazla meşgul olmadan, çoğu vaktini bebeğinle dolu dolu geçirirsin...
sağlıkla büyüt meleğini cnm..
 
benimde 13 aylık bir kızım var. 6 aylıkken çalışmaya başladım. kızıma babannesi bakıyor ve ben de aynı sorunları yaşıyorum. ama bence kayınvalidelerin bunda çok büyük payı var çünkü benim kayınvalidem eve geldiğimde bile kızımı bana vermek istemiyor. her işini kendisi yapmak istiyor. kapıyı kızımın babası gelmiş diye açıyor. benden hiç bahsetmiyor kızıma. sürekli babasıyla oynatıyor falan. bende kötü günler yaşadım ve yaşıyorum. ama kızım büyüdükçe annesini ayırt etmeye başladığını görüyorum. hala babannesine çok düşkün. onun kucağındayken bana gelmek istemiyor. ama bu durumun değişeceğini düşünüyorum. aslında çok canımı sıkıyorum ben de ama. bu durum değişecek diye kendimi telkin etmeye çalışıyorum. inşallah böyle olur.
 
Hiç anlamam böyle insanları böyle kayınvaldeleri okudukca sinir oldum sanki bana yapılmış gibi bencede takmamaya çalışın yaşı büyüdükce durum değişecekdir aslında bu birtek kayınvaldelerde yok bizim bir komşumuz yine çalışan bir komşunun oğluna bakıyor çocuk 1.5 yaşında falan o bakan kadında aynı şekilde anlatıyor bana anne diyor annesi işden almaya geldiğinde hiç gitmek istemiyor falan tarzında konuşuyor yani sanırım insanlar mutlumu oluyor ne bu durumdan nasıl bir egoysa bu.Halbuki bakan kişi gün içinde annesi işe gitti akşam gelecek çok özlemiş seni tarzında konuşsa gün içinde devamlı anneden bahsetse kapıyı annen geldi diye açsa açtırsa durum böyle olmaz ne diyeyim allah onları bildiği gibi yapsın başıma gelse bende acayip üzülürdüm ve sinir olurdum şimdi bile acayip sinir oldum
 

Aaçıkca söyle ben çocuğumu çok özlüyorum sende gün içinde bakarak yeterince yoruluyorsun yaşlısın zaten :) de ben işden geldikden sonra çocuğumun herşeyiyle ben ilgileneceğim sen zahmet etme anne de ve hatta yapabiliyorsan kapıdan al git evine işim gücüm var evde de.onunla geçirdiği vakdi azaltmış olursun böylece senle yanlız geçirdiği vakdide çoğaltmış hafta sonları tatil günlerindede görüşmemeye onlara gitmemeye çalış.Off nasıl bir sinir harbi yaratır insanda bu durum
 

aslında dediklerini yapıyorum canım ama yine de benm kayınvalidem emir vermeyi çok sever. herşeyi kontrol etmek ister. yine dediğini yapar. ne söyleyip alırsam kucağıma yine bir bahane bulup alıyor elimden. gerçekten tam bir sinir harbi yaşıyoruz. işyerinde sürekli akşam gittiğimde kızım bana nasıl davranacak diye düşünmek çok kötü gerçekten. hep kızımı kaybetme korkusuyla yaşıyorum. bu yüzden onunla sürekli ilgilenmek istiyorum. çok çaba sarfediyorum. en ufak bir hatamda sanki kızım beni istemeyecek diye düşünüyorum bu da beni çok yoruyor. çalışan anne olmak çok zor. özellikle de büyükler destek olmak yerine böyle yaptıklarında.
 
Haklısın canım ben olsam bende acayip sinir olurdum ama ben eminimki yinede aklı erdikce çocuğun en çok seni sevecekdir bu duumların seni etkilemesine izin vermemeye çalış yoksa hep kızına kendini sevdirmeye çalışan bir tutum içinde bulursun kendini ki bu daha çok yıpratır seni kendine telkin et ben doğurdum onu benim kanımdan canımdan onun için dünyada en çok ben değerliyim diye bunada inanki doğrusuda bu zaten.İşi bırakamazmısın yok maddi açıdan çalışmak zorundayım diyorsanda ben olsam eşime durumu açıkca anlatırım ben kızımı kaybedeceğime işden ayrılırım derim kendisi düşünsün gerisini yada annesine mukayyet olsun bu durumu değiştirsin bak yine çok sinir oldum yazarken
 

aslında işi bırakmayı düşünüyorum. üniversitede araştırma görevlisiyim ben. doktora yapıyorum. bitirmeye 2 yılım kaldı. şimdi bırakırsam eğer tüm emeklerim boşa gidecek. maddi olarak da pek mümkün değil şu anda. ama yinede onu bile göze aldım. yinede bu kararı vermek de kolay olmuyor. eşime de defalarca söyledim. o da annesiyle defalarca konuştu. ama üzüldüğümü gördükçe özellikle yapıyor gibi geliyor bana. anlamak zor. 9 ay önce annemi kaybettim. o yüzden bebeği bırakacak başka kimsemde yok. of bilmiyorum ne yapacağımı. artık düşünmekten de sıkılıdım.
 
Doktora yapıyorsan bencede bırakma ilerde pişman olursun ayrıcada çocuğunun geleceği için senin kariyerinde önemli ben çıkıp sonra tekrar girebileceğin bir işde çalışıyorsan diye dedim.Bence yapabileceğin en doğru şey başta söylediklerimiz ozaman bu durumda önce kendini telkin et kurtul bu duygudan senin çocuğun o beni ya sevmezse diye düşünme rahat doğal davranamazsın ozaman ayrıcada sen rahat olki bu konuda kayınvalden iyice seni gıcık etmeye çalışmasın takmıyormş hiç durum öyle değilmiş gibi davran sonrada çocuğunla kaliteli zaman geçirmeye çalış hep kısa zamanının çok iyi değerlendir ne diyeyim canım allah kolaylık versin kızın büyüdükce emin ol senin yerine kimseleri koyamayacak
 
Benim erkek arkadasım da cocukları cok sever.
Yegeni var babasından cok sevgilimi arar mesela.
Ben bizim cocugu düsünemiyorum yani.
Kızlar babaya düskün deyince yandın sen bizi cok kıskanıcaksın diyor.
Oglanda anneye diyorum.O zamanda sen kıskancaksın diyorum.
YOO oda bana diyoo..
Benim bildigim babalargenelde kıskanır eslerini bebekle cok fazla ilgilenince :))))
Kayınvalidene kulak asma canım ya bosver ..
 
merhaba

bu konuyu okuduğumda yalnız olmadığımı görmek beni az da olsa rahatlattı. benim bebeğime kayınvalidem değil kendi annem bakıyor yine de çok benzer problemler yaşıyorum. ve de benim bebeğim 10 aylık. beni tanımıyor, sevmiyor gibi hissediyorum. hatta 4 aylıkken onu bırakıp işe başladığımda forumda bunu paylaşıp fikir almıştım arkadaşlardan. herkes büyüyünce geçer demişti. 10 aylık oldu oğlum ama hala bana bi düşkünlüğü yok. aramızda bir bağ hissedemiyorum. herkese nasılsa bana da öyle davranıyor. bu beni o kadar mutsuz ediyor ki anlatamam. benim kayınvalidem yanımda değil başka şehirde ama inanın burada herkes kaynana. bütün akrabalarım birer kaynana. bazen diyorum bi tane olsaydı başaçıkardım ama herkes kaynana olunca başa çıkması daha zor inanın. gerçekten doktora falan gitmeyi düşünüyorum. şuanda duygusal anlamda problem yaşıyorum ama ilerde onun eğitimi terbiyesi açısından da sorun yaşayacağımı düşünüyorum ve deli oluyorum. allah yardım etsin hepimize... benim tek hayalim çalışmayıp çocuğumu kendim yetiştirmem ama çok çok uzak bir hayal malesef
 
Merhaba ....
Canim benim bence bos yere endiseleniyorsun dogum oncesi aldigim egitimlerde bebekler anneyi yemek uyku ve digar ihtiyaclarini karsilayan bir kisi olarak gorurken babayida oyun arkadasi olarak gorurlermis bu durum ilk 3 aydan sonra basliyor veuzun bir sure devam ediyor ama bebekler 8, ve 9 aydan itibaren anne ve baba arasindaki farki tam olarak anlamaya ve etrafindaki kisilerin anne ve babadan farkli olduklarini , yabancilari vs. anlamaya baslar iste ozamandan itibaren aranizdaki diyaloglarda gelisir , su anda cok kucuk ama bence sen bosa kuruntu yapiyorsun benim oglumda babayi gorunce beni unutur bu onu oyun arkadasi gormesinden ayrica babasi bu beni mutlu ediyor onlarin arasindaki bagi gormek cok guzel .. Biraz sabir canim bebekler cok hassas canlilar ve etraflarinda olan biten herseyi hissederler bence senin bu endiselerin ona yansiyor sakin , sabirli ve kendine guvenen bir anne ol asla yersiz kuruntulara girme olurmu canim ....
Annesini sevmeyen bebek olmaz bunu unutma ...
Onlar hem hamileleikde hemde dunyaya ilk geldiklerinde annelerinin kokusunu ve sesini bilirler buda icgudusel olarak onlari anneye baglar ayni sey bizin icinde gecerli .

Sevgiler...
 
benim annem bana hiç düşkün değildi. aramızda hiç bir bağ yoktu. benim kızımda bana pek düşkün değil. ne kadar kendimi zorlasamda ona düşkün olamıyorum. aramızdaki bağ oluşmuyo
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…