tüp bebek bölümüne çok yazdım ama buraya da yazmak istedim ne kadar moral destek aldığımda o kadar bana iyi geliyor.... daha yaşım 25 ama bekarken geçirmiş olduğum 3 ameliyat yüzünden yumurtalık rezervim düştü. bu yüzden bebek sahibi olamıyoruz 2 yıllık evliyim fakat problem büyük doktor sen menapozdasın uğraşmayın artık dedi 10 yıl sonra kemik erimesi başlar sende dedi bol bol calsiyum almaya çalış dedi. donasyon öneririm size dedi (yani başkasının yumurtasıyla hamile kalmak benim cocuğum degil eşimin çocuğu oluyor fakat dinimizde uygun değil zaten benim avantajim sadece bebeği karnımda taşıyorum ) 2 kere tüp bebek denemesi yaptık ikisinde de yumurta hücresi bile görünemeden tedavim hep yarım kaldı. doktorlar bile uğraşmak istemiyor artık. doktor böyle olumsuz konuşunca tabi çöktüm çok stresliyim moralim çok bozuk. dışarı çıkasım bile gelmiyor etrafımda hamile kadınlar görüyorum çocuklarını parka götüren anneler babalar bense yapayalnız eşimde benim yüzümden baba olma duygusundan yoksun kalıyor bir yere gezmeye gidiyoruz ne zaman çocuk düşünüyorsunuz bakalım soruları artık bunalttı beni
bi bahaneler bulmaktan da sıkıldım vs bu tarz şeyler yaşıyorum. işimde çok stres oluyordum işi bıraktım stresten de tedavi olumsuz oluyordur diye yine olmadı şimdi de evde çok sıkılıyorum çok yalnızım bi kaç arkadaş var onlarda çalışıyor yada zaman uyuşmuyor falan benden önce benden sonra evlenen arkadaşlarımın hepsi ya hamile ya doğurdu onları gördükçe içim bi cız ediyor böyle işte. bazen üzülmüyorum belki olmaması olmasından daha hayırlıdır diye vardır Allahın bir bildiği diyorum elimden ne gelir ki olmayacaksa olmaz diyorum bol bol dua ediyorum bitkisel ürünler kullanıyorum.