aklıma bir arkadaşımın başına gelen olay geldi..aynı şekilde bebeği her gece aynı saatte çığlık çığlığa uyanıp ağlama krizine giriyormuş..istisnasız her gece aynı saatte.bizimle yatırdığımızda bi sorun olmuyodu ama odasında uyuduğunda her akşam aynı saatte yine başlıyordu dedi.bu böyle 3-4 ay devam etmiş.. dr gitmişler, pedagoglara gitmişler, hoca tutmuşlar yok yok yok...çocuk hasta değil, psikolojisinde bişey yok, dualarla da olmamış..çok yorgun olduğu ve eşinin de gece vardiyasında olduğu bir akşam yine aynı şey olmuş..o kadar doldum o kadar sinirlendim ki diyo, odaya gidip çocuğu beşikten almış, tam odadan çıkarken kapının eşiğinde odaya doğru dönüp" utanmıyorsunuz dimi el kadar bebeği korkutmaya!!" diye bağırmış..
işin ilginç kısmı ise o geceden sonra bir daha böyle bir olay yaşamamışlar
ben çocuğun annesinin o tepkisinden güç aldığını, ve her neyden korkuyorsa o korkusunu o anda yendiğini düşünüyorum.