Bu yazdıklarınızı bundan 2 sene önce okumuş olsaydım şuan size tavrım çok farklı olurdu bazen bi konularda karar verirler karşı tarafın duygu ve düşüncelerini hiçe sayarak kararlar alınıyor...empati yapmayı öğrenemedik....şuan size çok kızardım bebeği aldırmak için düşünmeniz bile hata insan kendi bebeğine nasıl kıyar derdim lakin işin aslı öyle değilmiş....karar sizin isterseniz aldırın isterseniz doğurun....size yaşanmış acı bi örnek vereyim yakın arkadaşım da bebeği anomali olacağı sorunlar yaşanacağı söylendi eşi dahil herkes aldır dedi oda dini açıdan düşünüp onu bana Allah verdi Allah alır ben bunun vebalini ödeyemem dedi doğurdu ve çoçuk engelli idi yıllarca baktı off demedi ama hep pişmanım ben annesiyim yüksünmem bakarım ama yaşı büyüdükçe herşeyin farkına varıyor sokakta bakışlardan konuşmalardan çok etkileniyor ve bana bişey olursa kim sahip çıkar kol kanat olur diyordu çok korkuyordu bundan ve gerçekten arkadaşım 2 sene önce trafik kazasında öldü...çoçuk şu an 11 yasında baba evlendi üvey anne istemedi yaşlı babaanne bakıyor onunda gücü yetmiyor gecen aylarda çocuğu bahçede soğuk çeşme suyuyla hortumla yıkarken görmüşler o onun annesi değilki onu bi yük bi eşya gibi görüp davranıyor çoçuk soğuk suyun altında hortumla duş alırken çığlık çığlığa kalmış...ağzının kenarları hep yara eli yüzü çizik içinde yemek yedirirken kaşığı dişlerine vura vura kırılmış dişler....sağlıklı dünyaya gelip hastalık yada kaza da geçirip engelli olabilirdi kiii bu hepimiz için geçerli 2 dkk sonra bizler ne olucaz bilemiyoruz Allah tüm engelli ve engelli ailesine yardım etsin....böyle bi durum sizin bebeğiniz için kesin bişeyse çok teferruatlı düşünüp karar verin dini ahlaki yada vijdani karar verirken empati yapın siz annesinin tabiki onu sever kabul eder bağrına basarsın yaaaa Ooo bundan hoşnut olacakmı ilerde yanlız kalırsa kendi kendine hayata tutulabilecek mi.... Umarım mr sonuçları çok çok iyi gelir...sağlıklı bi bebeğimiz olur...33 haftalik hamileyim.yaklasik bir ay once normal kontrollerinde vebekte bi anomali fark edildi 4-5 tane dr gittim her gittigimde biraz daha fazla kotu bi seyler oldugunu ogrendim.Dogumdan hemen sonra olmezmis ama olurmus bile dendi.Hamile bir kadin icin ne kadar kotu bir ruh hali varsa o durumdayim.su an istanbulda bir dr mr sonucunun yorumlanması bekleniyor buna gore bebegimin hayatina yon verilecek.eger durumu agirsa ki ins deildir.bebegimi alip alnama karari vericem.Oyle zor ki.....hic bir cumle bir kelime acimi anlatamaz...kendi elimle nasil boyle bir sey yapicam veya yapmalimiyim isin icinden cikamiyorum.cevremde ki herkes boyle bir bebege bakmanin zor oldugunu bundan daha cok aci duyacagimi soyluyor.bebegin bile yasamak istemiyecegini soyluyor.
Bir yanda isin dini tarafi bir yandan vicdanim annelik ic gudusu diyorum nasil gidip kendi elimle bebegimi oldurun diyeyim.en cokta ben olmekten beter olurum.kimse beni anlamiyor.benim gibi dusunemiyor.onlar mantıksal yaklasiyor ama bana cok agir geliyor.kim cocugu ozurlu diye oldurur ki bebegini??????
Ben böyle bir karar vermek zorunda kaldım dediğin gibi çevre baskısı çok oldu aklımı bulandırdılar aldırmayacağım diye gittiğim hastaneden sonlandirilarak geri döndüm 17 haftalikti turner sendromluydu(amniyosentez sonucu)33 haftalik hamileyim.yaklasik bir ay once normal kontrollerinde vebekte bi anomali fark edildi 4-5 tane dr gittim her gittigimde biraz daha fazla kotu bi seyler oldugunu ogrendim.Dogumdan hemen sonra olmezmis ama olurmus bile dendi.Hamile bir kadin icin ne kadar kotu bir ruh hali varsa o durumdayim.su an istanbulda bir dr mr sonucunun yorumlanması bekleniyor buna gore bebegimin hayatina yon verilecek.eger durumu agirsa ki ins deildir.bebegimi alip alnama karari vericem.Oyle zor ki.....hic bir cumle bir kelime acimi anlatamaz...kendi elimle nasil boyle bir sey yapicam veya yapmalimiyim isin icinden cikamiyorum.cevremde ki herkes boyle bir bebege bakmanin zor oldugunu bundan daha cok aci duyacagimi soyluyor.bebegin bile yasamak istemiyecegini soyluyor.
Bir yanda isin dini tarafi bir yandan vicdanim annelik ic gudusu diyorum nasil gidip kendi elimle bebegimi oldurun diyeyim.en cokta ben olmekten beter olurum.kimse beni anlamiyor.benim gibi dusunemiyor.onlar mantıksal yaklasiyor ama bana cok agir geliyor.kim cocugu ozurlu diye oldurur ki bebegini??????
Maşallah güzel kızınıza. Ama 24 haftalık gebelikte sonlandırma işlemi duydum ama 33te hic duymadimAnomali olunca alıyorlar. İğne ile kalbini durdurma gibi bir yöntemle olabilir. Ben kızıma 6 aylık hamileyken kafatası kemiklerinin oluşmadığını doğarsa en iyi ihtimalle ya cam kemik ya da cüce olacağını ama yaşama şansının zor olduğunu söyledi dr. Başka dr başka dr aynı şey. Sonra bir dr beni İstanbul nişantaşında bir perintoloğa yani riskli bebek ve riskli gebelik uzmanına gittim. Sene 2009 600 lira muayene ücreti ödedim. Dr bana bebeğimde bir anomali olmadığını söyledi. O da riskli deseydi 6 aylık bebeğimi ben izin verseydim alacaklardı. Ki hiç düşünmedim hep tevekkül ettim. Çünkü hayatımda sigara alkol kullanmadım. Evet bebeğim doğdu kafa tası kemiği olmadan. Ama hayati bir durum olmadı. Çok şükür. En iyi arkadaşımı doğurmuşum. Resmini ekliyorumEki Görüntüle 2301234
Kalbi durduruluyor büyük haftalarda. Küçük haftalarda suni sancı ile düşüttürülüyorNasıl bir anormali varmış?
Benim bebeğime de yaşamaz dendi, zeka gerililigi olabilir dendi.normal çok şükür..iyice araştırın..bir de aldırmak nasıl oluyor?gebelik sonlandirilacak mi yani?
Bizim genetik bir sıkıntımız var, kızıma 30 haftalık hamileyken Dr bana çapadan rapor getirsen sonlandırabiliriz demişti. Çok şükür hiçbir sıkıntımız yokGeçmiş olsun, 33 haftalık gebelikte sonlandırma yapılmaz ki.
Canım benim kuzenimin oğlunun doğduktan on gün sonra veya bikaçgün içinde böyle problemi olduğu ortaya çıktı..33 haftalik hamileyim.yaklasik bir ay once normal kontrollerinde vebekte bi anomali fark edildi 4-5 tane dr gittim her gittigimde biraz daha fazla kotu bi seyler oldugunu ogrendim.Dogumdan hemen sonra olmezmis ama olurmus bile dendi.Hamile bir kadin icin ne kadar kotu bir ruh hali varsa o durumdayim.su an istanbulda bir dr mr sonucunun yorumlanması bekleniyor buna gore bebegimin hayatina yon verilecek.eger durumu agirsa ki ins deildir.bebegimi alip alnama karari vericem.Oyle zor ki.....hic bir cumle bir kelime acimi anlatamaz...kendi elimle nasil boyle bir sey yapicam veya yapmalimiyim isin icinden cikamiyorum.cevremde ki herkes boyle bir bebege bakmanin zor oldugunu bundan daha cok aci duyacagimi soyluyor.bebegin bile yasamak istemiyecegini soyluyor.
Bir yanda isin dini tarafi bir yandan vicdanim annelik ic gudusu diyorum nasil gidip kendi elimle bebegimi oldurun diyeyim.en cokta ben olmekten beter olurum.kimse beni anlamiyor.benim gibi dusunemiyor.onlar mantıksal yaklasiyor ama bana cok agir geliyor.kim cocugu ozurlu diye oldurur ki bebegini??????
Ahabak bizim de genetik sıkıntımız varmış bilmiyorduk , normal oldu yani çocuk.Bizim genetik bir sıkıntımız var, kızıma 30 haftalık hamileyken Dr bana çapadan rapor getirsen sonlandırabiliriz demişti. Çok şükür hiçbir sıkıntımız yok
Aynı fikirdeyim. Bu yüzden konu sahibine üzülüyorum şu anda, çok çok büyük zarar veriliyor kendisine burada.ya yorumları okudukça sinirleniyorum. yok allahın sana sınavı yok vebal vs. çocuk bile isteye doğurulacak, engelli olacak. belki 60 sene boyunca altına işeyecek, yemeğini kendi yiyemeyecek. bu mu sınav anneye? çocuğa ne peki? ya da çocuğun kardeşlerine? belki de bilinçli olacak ama bi hayatı olmayacak, 4 duvar arasında geçecek. ne evlenecek ne biri elinden tutacak. ölene kadar anne babasına muhtaç bi şekilde yaşayacak. bunun vebali ne peki?
kardeşim engelli. geçen hasta oldu. tükürme veya sümkürme refleksi yok. 1 hafta boyunca öksürdüğü balgamı geri yuttu. burnundan kocaman sümük çıkardım kendi elimle. kim yapacak bunu annemden, bizden başka? benim çocuklarım mı? nereye kadar?
rica ediyorum uzaktan boş boş konuşmayın. çocuk ishal olup kafasına kadar pislenince duşa siz sokmayacaksınız, bu kadın sokacak. hem de bir sene iki sene değil belki 60 sene.
iyi düşünün.
Bence sizden önce yorum yapan üyenin yazdıklarını okuyunBen böyle bir karar vermek zorunda kaldım dediğin gibi çevre baskısı çok oldu aklımı bulandırdılar aldırmayacağım diye gittiğim hastaneden sonlandirilarak geri döndüm 17 haftalikti turner sendromluydu(amniyosentez sonucu)
Çok ama çok pişmanım o da evlattı, candı. Ama o an ben ben değildim sanki Allah tarafından böyle olması gerektiğiydi sanki bu şekilde yaşamam gerektiğiydi herkesin söylemlerine karşın asla aldırmam dedim direttim yanıma dahi kimseyi almadım hastaneye giderken gelelim dediler aldırmayacağım gerek yok dedim ama ne olduysa oldu belkide kaderim beni sürükledi ama vicdan yönünden hiç rahat değilim 4 ay oldu hala daha nasıl yaptım nasıl kıydım diyorum....
Okudum da neden??Bence sizden önce yorum yapan üyenin yazdıklarını okuyun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?