Bebeğime bakmayı beceremiyorum

Ben yaşamadım hiç böyle hisler.

Daha doğrusu şöyle oldu... Algılayamamışım. Annem yoktu, bakan da yoktu, gördüğüm ilk bebek kızımdı derken komando modundaydım ben.

Sırtına kadar b.k olurdu beze laf ederdim. Kocam neden düşük belli bu çocuğun bezi dediğinde beze laf etmeye devam ederdim ajsjajsja

Mamasının suyunu biberona hazır edip kışın kaloriferde tutardım, ideal sıcaklıktı çünkü ama baharda ayarlayamamaya başladım.

Her seferinde beraber banyo yapıyordum çünkü yıkamayı bilmiyordum, beraber gir çık kolay geliyordu. Keseleyecek halim yoktu su değiyordu.

Nasıl güzel tutuyorum ya helal olsun falan derdim. Şimdi fotolara bakıyorum iyi kafası falan kopmamış.

Gaz masajı yapıyordum, kocam her seferinde çocuğu katlamaaaa, bebeyi dürmee diye bağırıyordu evde ahahah

Tek salak da ben değildim kocam da sıcak olsun üşümesin diye 70 derecede yanan kaloriferin yanında kafasına battaniye sarmaya çalışıyordu.

En azından bu farkındalığa şimdi ermişsin. Benim gibi boş boş kendinle gurur duyabilirdin. Benim gurur evrem 3 sene kadar sürdü.

Merak etme olmuyor bir şey büyüyecek.
 
İlk baktığım bebek kendi kızım. Doğduğunda kolu bacağı kırılacak diye korkuyordum üstünü, bezini değiştiremiyordum. Şimdi dokuz aylık oldu elimden kaçıyor yine değiştiremiyorum.

Emin ol herkes aynı şeyleri yaşıyor. Kendini kötü hissetme, zamanla alışırsın.
 
Konu sahibi ve tum tedirginlik yasayan/yasayacak olan arkadaslara tek 1 cumle soyleyerek onlarin rahatlamasini saglayabilecegimi dusunuyorum. En azindan ben kendimi boyle rahatlatiyordum:

Bir bebegin, insanin en ecik cücük durdugu yer anne karni zaten. Daracik alanda 2 buklum yasiyorlar dolayisiyla siz onun kolunu bacagini oyle kiyafet giydirirken ya da banyo yaptirirken falan kopartamazsiniz (bana hep kollari kopacak gibi geliyordu da ) ve bebekler sandiginizdan daha gucluler, o yuzden rahat olun
 
Zamanla aştık Ben altını değiştirmeye başladığımda 3 aylık olacaktı nerdeyse. Oturağına oturmaya başlayana kadar (6-7 aylıktı) hiç kendim yıkamadım. Bende mama- meme vardim ve buna çok üzüldüm. Şimdi neden o kadar kendimi üzdüm diye üzülüyorum.. Oğlumun kaç kere üstüme işediğini kaka yaptığını sayamam büyüdükçe çiş sayıları bile azalıyor bunlar komik birer anı olarak kalıyor. Ben tırnaklarını kesemezdim şimdi hüh. İnsan doğar doğmaz sanki hep anneymiş gibi her şeyi yapabileceğini sanıyor ama olmuyor. Bebeğiniz hayata siz ona alışmaya çalışacaksınız
 
Ben de yaşadım ve cok normal, ilk 1 ay benim icin çok zor geçmişti. Ama giderek alışacaksın merak etme...
 
O şapkalar yenidoğana büyük geliyor diyorlar ama oldumu sizinkine? Alıp almamakta kararsızım :)
 
Gayet iyi ama acemi annesiniz. Çoğumuz böyleydik merak etmeyin. Bunun tek yolu zorlansanız da yapabileceğiniz kadar bebeğin işlerini tek başınıza yapmak. Bir yapamazsınız, iki yapamazsınız ama üç de yaparsınız İyileşir iyilesmez annenizi gönderin. Ve sadece size baksın bebeğe değil.
 
ben normal ama pek de normal olmayan bir doğum yapınca, hayatım sıfırlanmış gibi hissetmiştim.
sanki hafızamı kaybetmişim de günlük hayatı nasıl sürdürüyorduk diye durup düşündüğüm anlar oluyordu ciddi ciddi.
çok doğal beceremediğinizi düşünmeniz.
aslında tek başına kalsanız mecbur her şey öğreniliyor.
kakası başına kadar çıkmamış çocuk da yoktur herhalde :)
ilk çocuğumuzda ilk 2 ay eşimle tören gibi salonun ortasında çocuk yıkıyorduk. kan, ter, gözyaşı...
tabi ikinciyi elinizin tersiyle büyütüyorsunuz diyebilirim :)

rahat olun..
sürekli telkin edin bu günler geçecek...
 
Sakin olun.
Gayette iyi bakıyorsunuz eminim.
Anneniz gidince bunu daha iyi anlayacaksınız.
25 gün annemde kaldık ,dogumdan sonra 1 kez bile sanırım degistirmeme izin vermediler altını:)
Eve gittik pat pat herseyi yaptım artk gözlem mi,dogumdan sonra gelen bisey mi bilemiyorm:)
Keske okadar uzun kalmasaymısım dedim:)
 
Bebeğim daha 20 günlüktü herhalde eşimle ben bakiyiruz yanımızda başkası yoksaabh uyju sersemi altını alayım dedim alt açma ortusu sermedim tam bez bağlarken kaka yaptı yatak örtüsü alttaki alez ne var ne yok kirlendi sonra onları kaldırıp yıka vs vs. Her zmn ilk acemilik oluyor. Şu an 6 aylık eşim de yok kendim bakıyorm. Yanı anneniz yanınizda oksun ama siz yapın her şeyi. Zamanla alışacaksınız. Çok nirmal yanı
Ben bebeğimle evde kalmaya korkardım eşim markete bile gitmesin isterdim ya bsy olursa bakamazsam diye
Bir de ben yaotim siz yapmayın sallamaya alıştırmayın yapabiliyorsanız. Uykusuz geceler devam ediyor hala da.
 
yazıyı okuyunca doğumdan sonra eve geldim sezeryan doğum benimde ilk altını alma deneyimim için açtım altını ahahaha üstüme işedi ben şok sadece üzerime işemiş olsa iyi acemilik işte koltukta alıyordum altını koltuğada gelmiş diyeceğim şu ki hiçbirimiz ilk 2 3 hafta acemiyiz yavaş yavaş öğreniyoruz . mama sıcaklığına gelince ben hep 40 derece olacak diye diretmedim hafif sıcaksa tamamdır dedim.
 
Tabiki de canım daha beterlerini bile yaşadık. 40 ı çıkana kadar o sana sen ona alışıcaksın. Zamanla birbirinizin dilinden anlıycaksınız.
 
Bunların hepsi çok normal hepimiz o yollardan geçtik. Zamanla hepsini çok kolay yapacaksınız.
sonra bunları düşünüp inan çok güleceksiniz kendinize.
Her anın tadını çıkarın bebeğinizle çok çabuk büyüyorlar çok özleyeceksiniz bu halini .
 
Bebeğiniz erkek mi, erkek bebekler ilk zamanlar altarı açılınca direkt çiş yapıyor
Geçer ama

Alışırsınız, onların vücudu elastik maşallah alt açmakla eğip bükmekle bişey olmaz.

Çok tatlı dert
Güle güle büyütün sağlıkla mutlulukla
 
theblackswan .!.:
Benim yeğenin altını açtım eğildim bakarken yüzüme attırdı eşşoleşşek Kendinizi beceriksiz hissetmeyin, ilk defa anne oldunuz. Zamanla komando gibi olursunuz.
Genişletmek için tıkla...
Erkek çocuklarda vardır altını açtığın gibi işeme olayı. Oğlum yüzüme, ellerime fışkırta fışkırta öğretti :)
Ben altını açarken bezin üst kısmını temkinli kaldırır, pipi dikildiği anda kapatır çiş yapmasını beklerdim :))

Konu sahibi şu anda annen yanında olduğu için böyle hissediyorsun. Çünkü ona güveniyorsun.
Yalnız kalınca çıtır çerez olacak, ağlama şeklinden derdini bile anlayacaksın :)
Annen yanında olsada mümkün olduğunca tüm bu bakımları yine de sen yapmaya çalış.
Elin alışsın pratikliğini kazanırsın kısa sürede.
Yıkama işini çekinirsen bebeğin ele kola gelene kadar yardımla yaparsın.
Zamanla her şey düzelecek stres yapma kendine.
 
Hihihi konunuzu ve yorumları okuyunca bende rahatladım he :)
Hep düşünmüşümdür benden anne olmaz nasıl yönetilir, ne zaman emzirilir, nasıl emzirilir, nasıl temizlenir, ya dikkatim dağılırsa başka tarafa, ben dikkatsizim, küçücük bebek ya bişey olursa naparım, yok yok ben anne olamam diye düşünüyordum. Kimsedende reel hayatta duymamıştım böyle korktuğunu acemilik yaşadığını.
İyi yani normalmiş, böylede anne olunur sonra alışılır..

Gerçi ne evliyim ne çocuk planım varda, benimki de öylesine düşünce
 
4 ay öncesini hatirlattiniz bana :)
Kızım doğduğunda sadece 2 gün annem yanımdaydı, kayinvalidem yoktu annemde 2 gün sonra ise gitmek zorunda kalmıştı.. ve sezeryanliydim. ilk çocuğum hicbsey bilmiyorum bir bebeğin altı nasıl değişir bilgim yok, nasıl emzirilir bilgim yok, çocuk kaç saatte bir yemeli bilgim yok.. çocuğum sarılık olmuş ben uyuyor sanıyorum megersem sarılıktan uyuyormuş :) sonra günler geçti,haftalar geçti, aylar geçti ve simdi 1 değil 10 çocuk büyütmüş gibiyim:) hatalarım olmadi mi ? Oldu.. cokkkk saymakla bitmez :) ama hiçbir anne yetersiz değildir. Her çocuk her anne özeldir. Tek kalınca öyle de bir güzel yapıyorsunuz ki siz bile hayret ediyosunuz. Zamanla olacak ama olacak merak etmeyin :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
1 bucuk yaş bebek enerjim yetmiyor nasıl daha enerjik olurum ?
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
848
TheDandelion
E
Bebek olduktan sonra Kayinvalide….
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
8K
Elif3211
E
S
Kayınvalide problemi
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
11K
Kahhve
C
Nasıl hamile kaldım , yaşadığım serüveni anlatıyorum.
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
41K
Sumeyyeberatahmet
içimi dökmek istiyorum
Yorumlar
10
Görüntüleme
3K
ozgurkiz077
O
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…