Bebek büyüdükçe hareketleri hem daha belirgin hem de daha rahatsız edici bir hal almaya başlıyor maalesef.
Ama bunu oyuna çevirdiğinizde rahatsız olmak bir yana, eğleniyorsunuz bile.
Mesela ben o harelet ederken, oynadığı yeri seviyorum ya da bastırıyorum yani takip ediyorum elimle.
Konuşup, sorular soruyorum, verdiği tepkilere göre sesime alışmasını sağlıyorum.
Çoğu gece uykumdan da uyanmıyor değilim ama inanın alışılıyor.
İki kere hareketlerini hissedemedim ve nasıl ağladım bilemezsiniz.
O an dua ettim, bir daha parçalasa da ses etmeyeceğim diye.
İşte o sebeple Allah tersini yaşatmasın, aratmasın diyorum.
Herkes yaşıyor bu durumu, çok normal inanın.
Mesela şuan judo yapıyor karnımda, bir ordan bir burdan kol bacak çıkıyor.