Bebeğimiz olacak ama ben bizimkilerin ilgisizliğinden sevinemiyorum!

hazarsu

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
19 Ocak 2010
105
0
96
Ankara
Evet arkadaşlar 7,5 aylık hamileyim ama annem beni daha 1 defa aramış değil.Çok ilgisizler annem de babam da, evlendim hiçbir şeye karışmadılar bütün eksiklerimizi kendimiz aldık.4 yıl oldu daha 1 defa evime gelmiş değil(biz başka şehirde yaşıyoruz).Geçen kandilde dayanamadım ben aradım artık, anne doğuma gelecek misiniz diye sordum, kardeşinin sınavı var nasıl geleyim diyor, kardeşimde lise 4 öğrencisi, o evlatta ben değil miyim dedim, bakalım belki geliriz dedi!İnanın kaynanam ondan 1000 kat daha ilgili ama el ne de olsa insan mahcup oluyor onların ilgisizliklerinden, kafaya takmamaya çalışıyorum ama insanın en yakınınından böyle darbe alınca daha çok acıtıyor gerçektende.
 

üzülme canım yıpratma kendini malasef anne ve babamızı secme sansımız yok oldugu gibi onlara öf bile demek cok büyük günah dua et allah yardımcın olsun bende 5 aylık hamileyken anneme kalmaya gitmiştim ve kardesim tüm uyarılarıma ragmen evde siğara içip durudu ve kusmaktan içim dısıma cıktı anneme yapmasın uyar ne olur dedikce böle hamilelikmi olur hersey batıyo kokuyo sana inanmıyorum dedi yıkıldım o ana ve nitekimde bir sabah kardesim büyük bardakla cay doldur kücükle içmem diye bardagı sımarıp fırllattı bana bende senin usagın yok evli barklı kadınım ben bana böle davranamazssın deye cıkısınca annemde birden bana aaaa yettin sen doğurmada gebede kalma birde cekilmez oldun iyice dedi bir yıkım daha yasadım ve genede agzımı acıp bisey demedim evime dönünce dusa girdim aglama kırızınden bebegim düsüyordu yıkanırken eşim zor sakinlestirdi beni yani annenler seni önemsimiyorsa bu değişmiyor sadece milletin içinde önesiyor gibi davranıp aslında deger vermiyor yapacak birsey yok dedimya anne babamızı secme sansımız yok fazla üsteleme gelmiyorsunuz değer vermiyorsunuz diye üzülen sen olursun sonucta
 
Geçmiş olsun canım sen de çok zor şeyler yaşamışsın, bebeği üzmemek lazım, maalesef anne babalarımızı seçemiyoruz, çevremdeki çocukları için deli olan anne babaları gördükçe çok özeniyorum.Ailem ve eşimin ailesi Ank.da yaşıyorlar , düşün ben annemlerde evlendiğimden beri 1-2 gece kalmışımdır en fazla, kaynanamlarda kalırız her gittiğimizde, bizimkiler hem ilgisiz hem de hiç aramıyorsun diyip üste çıkarlar, o yüzden tartışmıyorum mümkün olduğunca küs de değilim, ama onları affetmeyeceğimi biliyorum.
 
 
canım seni doğuran aileyi seçemiyorsun maalesef. ama eşinle kurduğuni yavrularının olduğu aileni kendin seçiyorsun. kayınvaliden ve eşin ilgiliymiş. ne mutlu sana. sıkma canını. sen yuvana sarıl. mutluluğu onlar da bul. kendi çektiklerini yavruna yaşatma, onunla avun.
 
evet bu tarz aileler var, hatta çocukları arasında ayrım yapıp birini ilgiye boğarken diğerine kayıtsız kalabiliyolar...
ama sonra güvendikleri dağlara kar yağınca senin ilgine sevgine muhtaç kalabilirler canım...hep öyle oluyo nedense...
moralini bozma seninde sınavın bu olsun...Allah çocuklarınla sınamasın onlarla huzurlu mutlu ol inş....
 
neyseki iyi bir evliliğin var bebeğinde olacakmış onunla teselli et kendini.Ailen için ne desem boş şimdi herkesin kişiliği farklı oluyor ama onlar galiba biraz fazla vurdumduymaz ve ilgisizler.sonuçta hepimiz ayrı ayrı şeylerle mücadele ediyoruz.arkadaşın dediği gibi seninde sınavın bu demekki canım.
 
güzelim hiiç üzmeyin kendinizi.bende sizinle aynı şeyleri yasadım.annem hiç aramadı ben aradığımdada bende keşke torun beklesem deyip durdu..işte erkek kardeşim evlenseymiş oda torun bekleyecekmiş..aylarca hamileyken okadar duydumki bu sözü.taki o evladında ben neyin oluyorum.buda torun değilmi dedim.birsüre kesti sesini.vala sezeryan oldum bırakın gelmeyi aramadılar bile.eşim ameliyata girerkede çıkarkende haber verdi insan bir arar..yok nerde..doğum yaptım 1 hafta geçti ben aradım neden böyle yaptınız diyince bir ton bahane.bunlar bana ders oldu artık sildim attım hepsini.onlara yaptığımla 2 ev alırdım.düşünün ben anneme avivasa emeklisi olsun diye para yatırıyorum,bana diyorki iyi iyi ben o parayla kardeşine araba alırım dedi.bende hepsini iptal ettim.sildim yaktım herşeyi içimde anneme karşı sevgi kalmadı.öyle bir soğudumki sadece çocugunuza bakın derim.boşverin bence.
 
hiç üzülmeyın... ne guzel bebegın saglıklı eşin yanında.. degmez.. sana deger vermeyen için üzülmeye hiç degmez...

bizde kendı çabamızla evlendık.. baba evinden igne dahi almadı.. hatta evıme bıle teşrıf etmedıler... neyse hamıle kaldım.. bunu anne tarafım duydu.. anneannem, teyzelerım vs.. ya bırsıde hayırlı olsun demedı.. demeyı bırak canım bır şey çektı, daha erken aşermen falan olmaz dediler..3.5 aylık hamıleyım o zaman.. yüzüme bıle bakmadılar..

sonra pazara gıttık, annem, babam, dedem falan, canım bır şeyler istedi görunce.. hoş hiç biri pahalı degildi.. toplasan 15 tl tutmamiştir... sonra annem bana dönup; çok para harcatıyorsun bıze dedi.. bende çantamdan 50 tl çıkarıp verdım.. alın bunla ödeyın diye((

hamıleyken canım katmer istedi... sagolsun kayınvalımdem il etapta 25 tane, sonra 20 tane yapıp göndermişti:)) uzun bırsure yemıştık eşimle:)) ben kayınvalıdemı annemden daha çok severim:)

doguma 1 hafta kala aradım.. telde saymadıgı laf kalmadı babamın.. konu benımle alakası olmayan şeyler... 25 dk azar işittim.. halbukı ben doguma gelın dıye çagiracaktım.. baktım olmuyor.. onlara karşı tum alınma ve sevme hislerimin şartelini indirdim... kızım 15 aylık oldu.. tesadufen bır kez görduler... annem ortamdakı akrabaların baskısı ile zorakı sevdi(

artık özlemıyorum, umursamıyorum, tınmıyorum... saglıklı, yaramaz, çok bilmiş kızım, ve benı çok seven eşim var..bana yeter...
 
sanki beni anlatıyorsunuz gibi benim ailemde öyle aramaz sormaz düğünde bile bi eşya almadılar eşimle ikimiz yaptık hep ablam bi kaç dantel verdi onlarıda sonradan başıma kaktı kızımın doğum gününe bile 100 kere ardım öyle geldiler eşim başta çok sorun etti annen baban niye hiç oturmaya gelmiyolar diye ama daha sonra eşimde alıştı zorla bi insana bişi yaptıramazsın ya o yüzden eşimden kızımdan başkası yalan bu dünyada sende kendini üzme bak hamileymişsin yazık minik kuzuna
 

Canım sana da geçmiş olsun, böyle aileler ne yazık ki var.Bizim de imtihanımız bu demek ki ne yapacaksın.Ben de uzun bir süre gitmeidim evlerine, arayıp sormadım, aslında böylesi daha çok işlerine geliyor belkide sorunun temelinde maddi kaygılar yatıyor, benden birşey isterler diye korkuyorlar sanırım (ki bizimkilerin maddi durumu yerindedir), insan evladı için harcamadıktan sonra birlikte yiyip içmedikten sonra o paranın ne tadı var bende bunu anamıyorum.Ailemi insanlara da anlatamıyorum çünkü çevremdeki herkesin ailesi çocuklarına çok düşkün, anlatslam da anlayaaklarını sanmam bunu yaşayan bilir.
 
Kızlar yazdıklarınızı okuyunca aklım almıyor.Kardeşler arasında ayrım yapan aileler bilirdim ama bunun bu kadar hissettirildiğine hiç denk gelmemiştim...
Buna ne denir bilmiyorum ama ne güzel eşin ve kayınvaliden tarafından şanslıymışsın..Bebişinde gelio artık onları ailen kabul et sen.Ve sakın sana bunu yaşatan insanlar için üzülme bunlar annen babanda olsa..
 

Onlar hayatımda fazla bir yer işgal etmiyorlar ama insanlara aileni anlatmak kadar zor birşey yok, her anne baba gerçekte anne baba sıfatını haketmiyor atsan atılmaz satsan satılmaz, ailemden kurtuluş için eşimle evlendim yanlış bir evlilikte yapabilirdim ama allahtan eşim ve ailesi çok iyi insanlar onlara ve bebeğime odaklanmış durumdayım, ama benim gibi burda bu sorunları yaşayan insanların olduğunu görmek aslında bu sorunun düşündüğümüzden yaygın olduğunun göstergesi ne yazık ki..
 
Benim gibi olanları okuyunca kendini yalnız hisetmiyorsun,bende ki doldurulmaz boşluğu mezara kadar yasicam.Cok isterdim deger gordügum bir ailem olsun..
 
benim gibi olanları okuyunca kendini yalnız hisetmiyorsun,bende ki doldurulmaz boşluğu mezara kadar yasicam.cok isterdim deger gordügum bir ailem olsun..

kim istemezdiki benim içim almıyor anlatmak istiyorum ama utanıyorum ben bişiy yapmadım ama yinede utanıyorum böyle bir aileye sahip olmak için ne günah işledim acaba.30yaşındayım çıkarsızca sarılacağım hiçkimsem yok ne acı değilmi??
 
uyuyamıyorum...daraldım..keşke silindi deyince silinse,nefret ettikçe zararım kendime,aileme..iki çocuk sahibi olduğum halde cocuk gibi sevgilerine muhtacım.Bir arkadaşım, sözün arasında 'kırk yaşındayım ama annemin gözünde büyümedim' demesi boş boş gözlerine bakmama sebeb oldu,beni anlayamazdı.Dün akşam ablamla kavga ettik telf'da oda bitti,alışığım ama hala alışılmıyor..eşimin ailesi,kendi ailem hiç biri yok hayatımda kesin sorun bende, bu kadarı olur mu?bi çok arkadaşım var bunları anlatacağım dostum yok,eşim desen sorunum var diyemem ama duyarsız biriyle nasıl olursa işte..
 

annen baban öz anne baban mı yada onların istemediği bir evlilikmi yaptın onları çok mu üzdün çok kıırlmış birisi yapar bunu ama hadi baba neysede anneni anlayamadım yuh yani..annesin sen yaa annesin.tamam bizimkilerde itekleye itekleye geldiler dogumuma 7 gün annem 7 gün kayınvalidem kaldı sonra gittiler ama sizinki gibisi cok ilginç
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…