Biliyorum, o kadar haklisiniz ki ama yillardir burdayim neredeyse ve korkunc seyler okudum. Her gecen gun daha da ilerlememiz, erkeklerin kadina olan saygisini arttirmasi gerekirken onlarin isleri dala vere, aldatmaca, psikolojik siddet. Egitimlisi de boyle egitimsizi de (Sozum meclisten disari, burada okuduklarim icin konusuyorum), sorun ne diye dusunuyorum bazen. Sorun bizim toplumumuzun temelinde, ailelerde galiba. Nasil yasanirsa cocukta oyle oluyor, iyi egitilirse iyi ama babadan da anneden de kavga, siddet gorunce erkekte uyguluyor bunu esine, sonra kusaklarca boyle surup gidiyor iste... Sinirlendim su an anlatamadiysam ozur dilerim :) 95 dogumluyum, onceligim egitimim, hayallerim, hedeflerim. Evlilik hic dusunmedim bana da cok uzak zaten, burada takilmamin sebebi "gercek hayat"i gormek, bazen cok toz pembe oluyorum cunku :) KK'nin bende ki yeri bu yuzden onemli, hep soylerim. Kadin o kadar bambaska birsey ki, hele ki annelikten daha ustun bir duygu yokken erkeklerin boyle davranmasi. Ne diyecegimi bilemiyorum, igrendim. Hele kadin icin de cinsellik cok onemliyken, evlendiklerin de zor gunler yasamalarina da cok uzuluyorum, toplumca herseyi "es" ile yasamamiz gerektigi asilandigi icin bize (dini boyutunu konusmak istemiyorum), evlenince boyle seyler yasandıgını bilmek, erkeklerin kotu tavirlari, baskilari, boyle hayat mi gecer diyorum... Bu yuzden evlilik oncesi alacagim kararlar konusunda da dusunuyorum cinsellik icin, gercekten tenzih ediyorum ama bu sekilde evlenince hala cocukca davranan erkekler icin neyin fedakarligi, neyin korunmasi yani, kendimi kime sakliyorum. Yanlissam lutfen soyleyin, fikirlere acigim
Bu arada coookk tesekkur ederim guzel cevabiniz icin
yazık, muhtemelen lohusa depresyonu ile uğraşacaksın insan hamüle karısını bu kadar üzücem diye uğraşır mı ya ne aptal adamlar var
