Siz ilk çocuğunuza mı hamilesiniz? Daha doğurmadan girdiğiniz bu lohusa sendromunun mantığını çözemedim şahsen. Yorum yapan kadın normal bi anne, mükemmel değil. Olması gerektiği gibi bi anne yani. Sizin hayattan beklentiniz koca mı? Çocuklar hiçbir şeye engel olarak doğmuyorlar. Yani sizin ve eşinizin aksine birçok çift daha mutlu, daha aktif bir hayat için bebek doğuruyor.Ah sizi gidi mükemmel anneler.
Sizin hayatta kendiniz için hicbir beklentiniz olmayabilir, ama bizim var...
Şimdi lohusa sendromu yasayalım, ileride "saçımı supurge ettim elde var sifir" sendromundan iyidir
Ah sizi gidi mükemmel anneler.
Sizin hayatta kendiniz için hicbir beklentiniz olmayabilir, ama bizim var...
Şimdi lohusa sendromu yasayalım, ileride "saçımı supurge ettim elde var sifir" sendromundan iyidir
Lohusa depresyonu genç koca bulamam korkusu değildir.Ah sizi gidi mükemmel anneler.
Sizin hayatta kendiniz için hicbir beklentiniz olmayabilir, ama bizim var...
Şimdi lohusa sendromu yasayalım, ileride "saçımı supurge ettim elde var sifir" sendromundan iyidir
Ana var, anacık var. Sizin arkadaş -cık eki olmaktan ileri gidememiş. Tek başına varlığı bir anlam ifade etmiyor, sadece kelimelere küçüklük-azlık kavramı katıyor.Arkadaşlar merhaba. Benim 2 yıl evli kalıp eşinden ayrılmış bir arkadaşım var. Henüz 28 yaşında. Bebeği ise henüz 6 aylık. Arkadaşımla geçenlerde konuşurken kimseye yapamadığı bir itirafı benimle paylaştı. Eşiyle 10 ay önce yani henüz hamile iken ayrıldılar . Arkadaşım çalışan kendi ayakları üzerinde duran biri. Eşiyle anlaşmalı boşandılar ancak çocuk onu bırakmasa o hiç ayrılmazdi konuşmalarından biliyorum.İtirafa gelince arkadaşım bebeğini bazen hiç dogurmamis olmayı düşündüğünü şimdi bu bebek olmasaydi bambaşka bir hayatı olabileceğini düşündüğünü belirtti. Onu kinamadim yargilamadim. Henüz çok genç ve o da bizim aklımıza geleni düşünüyor el kadar bebekle yeniden evlenebilmem çok güç ! Ya ihtiyar alır beni ya da çocuklu biri. bu çocuk hiç olmasaydı benim de bir şansım olurdu yeniden evlenirdim geceleri yalnız uyumak kendimi avutmak zorunda kalmazdim vs.. ona genç bir kadın olarak hak verdim mutlu bir evliliğe doğmayan bebeğine alışamadıgi için onu suclayamadim bebeğinin aglamasina bile katlanamiyormus bazen ister istemez sucluyormus onu çünkü hamile kaldıktan sonra herşey daha çok sarpa sarmis..şimdi siz böylesine allak bullak olmuş bir bayana nasıl öğüt verirdiniz ben bazen yanlış şeyler söylerim diye korkuyorum..bu tarz bir durum yaşamış olanlar yazabilir mi? Lutfen acımasızca hakaret savuracak olanlar yazmasın çünkü kimse sınanmadigi imtihanın masumu değildir
Buradaki lohusa sendromu değil yalnız,çocuk yuzunden kriterlerine göre eş bulamama korkusu.
Siz ilk çocuğunuza mı hamilesiniz? Daha doğurmadan girdiğiniz bu lohusa sendromunun mantığını çözemedim şahsen. Yorum yapan kadın normal bi anne, mükemmel değil. Olması gerektiği gibi bi anne yani. Sizin hayattan beklentiniz koca mı? Çocuklar hiçbir şeye engel olarak doğmuyorlar. Yani sizin ve eşinizin aksine birçok çift daha mutlu, daha aktif bir hayat için bebek doğuruyor.
siz bu sendromu cok cok yanlis anlamissiniz-
geceleri yatagimda bir erkek olsun lohusa sendromu degil- :) bu cocuk yük- citir, cocuksuz koca bulamicam hele hic degil.
Lohusa depresyonu genç koca bulamam korkusu değildir.
Niye yalniz uyuyo gece alsin bebegini yanina uyusunlar beraber...Arkadaşlar merhaba. Benim 2 yıl evli kalıp eşinden ayrılmış bir arkadaşım var. Henüz 28 yaşında. Bebeği ise henüz 6 aylık. Arkadaşımla geçenlerde konuşurken kimseye yapamadığı bir itirafı benimle paylaştı. Eşiyle 10 ay önce yani henüz hamile iken ayrıldılar . Arkadaşım çalışan kendi ayakları üzerinde duran biri. Eşiyle anlaşmalı boşandılar ancak çocuk onu bırakmasa o hiç ayrılmazdi konuşmalarından biliyorum.İtirafa gelince arkadaşım bebeğini bazen hiç dogurmamis olmayı düşündüğünü şimdi bu bebek olmasaydi bambaşka bir hayatı olabileceğini düşündüğünü belirtti. Onu kinamadim yargilamadim. Henüz çok genç ve o da bizim aklımıza geleni düşünüyor el kadar bebekle yeniden evlenebilmem çok güç ! Ya ihtiyar alır beni ya da çocuklu biri. bu çocuk hiç olmasaydı benim de bir şansım olurdu yeniden evlenirdim geceleri yalnız uyumak kendimi avutmak zorunda kalmazdim vs.. ona genç bir kadın olarak hak verdim mutlu bir evliliğe doğmayan bebeğine alışamadıgi için onu suclayamadim bebeğinin aglamasina bile katlanamiyormus bazen ister istemez sucluyormus onu çünkü hamile kaldıktan sonra herşey daha çok sarpa sarmis..şimdi siz böylesine allak bullak olmuş bir bayana nasıl öğüt verirdiniz ben bazen yanlış şeyler söylerim diye korkuyorum..bu tarz bir durum yaşamış olanlar yazabilir mi? Lutfen acımasızca hakaret savuracak olanlar yazmasın çünkü kimse sınanmadigi imtihanın masumu değildir
Olabilir çok yadırganacak bir durum değil. Çocuğunu elbet seviyordur ama sadece geçici düşünce de olabilir. Ancak gerçekten davranışlarında da bunu görüyorsaniz bir psikolog ile görüşmesi için ısrar edin. Ya da çevrenizde var ise onunla bir ortam yaratmaya çalışın. Ancak samimi olarak gerçekten çocuğu istemiyor ve bu şekilde nefret duygusu baskın ve tranva icindd davranışları var ise . Hem arkadaşınızın iyiliği hem bebeğin iyiliği için bir an önce cocuc şube veya sosyal hizmetler ile isimsiz olarak başvuruda bulunun.Arkadaşlar merhaba. Benim 2 yıl evli kalıp eşinden ayrılmış bir arkadaşım var. Henüz 28 yaşında. Bebeği ise henüz 6 aylık. Arkadaşımla geçenlerde konuşurken kimseye yapamadığı bir itirafı benimle paylaştı. Eşiyle 10 ay önce yani henüz hamile iken ayrıldılar . Arkadaşım çalışan kendi ayakları üzerinde duran biri. Eşiyle anlaşmalı boşandılar ancak çocuk onu bırakmasa o hiç ayrılmazdi konuşmalarından biliyorum.İtirafa gelince arkadaşım bebeğini bazen hiç dogurmamis olmayı düşündüğünü şimdi bu bebek olmasaydi bambaşka bir hayatı olabileceğini düşündüğünü belirtti. Onu kinamadim yargilamadim. Henüz çok genç ve o da bizim aklımıza geleni düşünüyor el kadar bebekle yeniden evlenebilmem çok güç ! Ya ihtiyar alır beni ya da çocuklu biri. bu çocuk hiç olmasaydı benim de bir şansım olurdu yeniden evlenirdim geceleri yalnız uyumak kendimi avutmak zorunda kalmazdim vs.. ona genç bir kadın olarak hak verdim mutlu bir evliliğe doğmayan bebeğine alışamadıgi için onu suclayamadim bebeğinin aglamasina bile katlanamiyormus bazen ister istemez sucluyormus onu çünkü hamile kaldıktan sonra herşey daha çok sarpa sarmis..şimdi siz böylesine allak bullak olmuş bir bayana nasıl öğüt verirdiniz ben bazen yanlış şeyler söylerim diye korkuyorum..bu tarz bir durum yaşamış olanlar yazabilir mi? Lutfen acımasızca hakaret savuracak olanlar yazmasın çünkü kimse sınanmadigi imtihanın masumu değildir
Katiliyorum onun kadar saf sevgiyle sevecek yoktur sizi. Bir anne sevgisi birde küçük günahsız bir yavru ... En büyük aşkı yanında aslında daha ne olsun :)))?Niye yalniz uyuyo gece alsin bebegini yanina uyusunlar beraber...
bazen ister istemez sucluyormus onu
+1Korunsaymış bir zahmet. O bebek kendi isteğiyle gelmedi dünyaya. Lohusa depresyonunu hepimiz yaşadık ama sırf yeniden evlenemem diye evladını yük gibi görenlere anlayış gösteremiyorum ben.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?