Bebeğinin kalp atışını duyamayıp kaybetmek zorunda olan var mı?


Teşekkür ederim.O kadar seviniyorum ve rahatlıyorum ki kalp durması sorunundan sonra bebekleri olan yada hamile olanları duyduğum için. Küçük bir kızın olduğu için çok sevindim. Allah seni ve bebeğini korusun arkadaşım inş. Allah bana ve bütün isteyenlere o küçük meleklerden verir inş.
 

Teşekkür ederim . Yazdıklarını okudum ve çok sevindim. Yazdığın başlığı en kısa zamanda ziyaret edicem arkadaşım. Çünkü böyle zamanlarda en azından yanlız olmadığını bilmek garip bir şekilde insana umut veriyor. Bu klübün en güzel yanını da bu galiba....
 

Bu arada bebeğin için seni tebrik ederim Bebeğini sağlıklı bir şekilde kucağına alırsın inşallah. :teytey:
 
operasyon ne kadar sürmüş.

Merhaba arkadaşım çok üzüldüm. Bende taze deneyimli olarak sana cevap veriyim. İşlem 15 dk birşey ayılmayla yarım saat bile sürmüyor. Zaten uyuyacağın için hiç birşey hissetmiyosun sonrasıda ağrı kesiciler ve antibiyotik falan veriliyor .Bende çok korkmuştum ama korkulucak hiç birşey yokmuş.
 
Evet arkadaşlar dün kürtajdan çıktım.Bu gün daha iyiyim.Kürtaja giresiye kadar hayatından 10 yıl gidiyor belki.Hatta kürtajı beklerken o korkuyla anne olmak istemem herhalde birdaha diye düşünüyordum.İnanırmısınız kürtajdan çıktım ve fikirlerim 180 derece değişti.Daha hastaneden çıkarken gözüm bebeklere takılıyordu.tekrar anne olmayı okadar istedimki.Ah bu kadınların annelik duyguları yokmu uslanmayız biz iflah olmayız.
 

Geçmiş olsun arkadaşım bitti gitti. Ne tuhaf dimi bebek için ölüp tutuşuyosun sonra biranda bebeği alıcaz diyorlar seni zehirleyebilir diyorlar. O ufacık şey bana zarar vermez ki diye düşünüyorsun. Ben o kısacık dönemde ona ne kadarda alışmışım.o işlemden sonra (adı bile çok soğuk ) kendimi bom boş hissetmiştim. Ama geçicek geçiyo bile...
Şimdi sen, ben ve bizim gibi sorun yaşayan, bebek isteyen herkez gibi umudumuzu kaybetmeden bu yola tam gaz devam edicez. Allahta inş. dualarımızı gerçekleştirecek. Ben inanıyorum bir gün bende Anne olucam.
 
Geçmiş olsun canım, biliyorum çok zor ama insan atlatıyor, hatta çok acı ama alışabiliyor bile, nasıl mı? ben tam 4 kere kürtaj olmak zorunda kaldım... her seferinde aynı acıyı yaşadım ama anne olma isteğimi hiç kaybetmedim, şimdi 5. hamileliğimi yaşıyorum ve aklım çıkıyor yine kaybedeceğim diye... henüz doktora gitmedim, daha çok yeni sadece 5 hafta 2 günlük, haftaya gitmeyi düşünüyorum ama kalbim ağzımda resmen... umarım bu sefer herşey yolunda gider :) yani kısacası anne olma içgüdüsü bitmiyor hiçbir zaman :) Dilerim en kısa zamanda tekrar hamile kalır bebeğini sağlıkla kucağına alırsın canım :)

Sana bütün kalbimle katılıyorum :)
 

Nasılsın nasıl gidiyor arkadaşım. Sen bunları düşünüp aklına kötü şeyler getirme. Bu sefer alıcaksın kucağına içime öyle doğuyor. Hem rahat olmaman için hiç bir sebep yok arkadaşım. Testlerin tertemiz bunu düşün hamileliğin boyunca. Allahın izniylede kucağına inş. alıcaksın.
 

herhangi bir sıkıntım yok çok şükür, testlerim evet temiz ama test yaptırdıktan sonraki hamileliğimde de düşük yaşadım ondan korkuyorum :) İnşallah dediğin gibi olur ve bu sefer bebeğimi kucağıma alabilirim canım :)
 

geçmiş olsun canım.İnşallah allah sana en kısa zamanda hayırlısıya br bebek versin.
 
Ne kadar garip,hamile olmadan önce kadınlar kulübünün infertilite bölümüne dahasık giriyordum.Sonra hamile kaldım gebelik bölümüne de takılmaya başladım.Sonra ikiz olduklarını öğrendim.İkiz gebeliklerede baya takıldım.Şuanda bebeğimi kaybettim bölümündeyim.Bakalım bundan sonra nerelere takılıcam.İnsan hayatı inişlerle çıkışlarla dolu.Allah hepimize güzel günler göstersin.Kadın olmanın ve bu sıkıntıları yaşamanın ayrı bir mükafatı vardır diye düşünüyorum.Sağlıcakla kalın.
 
canım çok geçmiş olsun bende 5 yıldr istiyorum 3 ay önce boş gebelik geçirdim tekara ane olmak bende herşeyden çon ama çokkkk istiyorum
 
bende 31 mart gecesi 8+6 lik bebegimi kaybettim aldırmak zorunda kaldım
kalbi atmadı bebegimin. o kadar istemistim ki onu..
gungectikce psikolojim daha cok bozuluyor
toparlayamiyorum ise gitmiyorum
nasil atlaticam bilmiyorum
 
canım geçmiş olsun.benimde 7ahftalıkken kontrole gittiğimde kalp atımını almadılar.
sonrada radyoloji doktoru zaten gelişimi tam olmamış dedi.sat ne dedi. söyledim.evet gelişimi olmamış dedi.kadın doğumcum olacak doktor bunu nasıl daha önce fark etmedi inanamadım.
şimdi 7+4günlük gebeyim herşey şükür yolunda umarım böylede devam eder.
seninde bebeğin sağlıkla gelir inşallah tez vakitte
 
kac ay sonra gebe kaldın canım
uzun zaman korundun mu?
ben 36 yasindayim o nedenle sanırım cok uzun bekleyemeyecegim..
 
bende 31 mart gecesi 8+6 lik bebegimi kaybettim aldırmak zorunda kaldım
kalbi atmadı bebegimin. o kadar istemistim ki onu..
gungectikce psikolojim daha cok bozuluyor
toparlayamiyorum ise gitmiyorum
nasil atlaticam bilmiyorum

Geçmiş olsun. Daha çok tazeymiş senin ki. Benimde nerdeyse 1 ay olacak. Bazen eşiminde benimde aklımıza geliyor aslında ilk zamanlar pek bu konu hakkında konuşmamaya çalışıyoduk (ama eminimki onun da hep aklının bir köşesindeydi) birbirimize hep gene olucak çocuğumuz üzülmeyelim, herkezin başına gelebilir diye düşünüp yeni bir bebek için sabırsızca gün sayıyoruz.Bazen kendimi gebelik hesabı yaparken buluyorum. Şu anda 11 haftalıktı diye... Zamanla geçecek inanıyorum elbet bizim ve bizim gibilerin tekrar bebeği olucak. Allahtan ümit ediyorum.
 

Tebrik ederim. Allah sağlıkla kucağına almaya nasip etsin bebeğini inş.
 
bende 31 mart gecesi 8+6 lik bebegimi kaybettim aldırmak zorunda kaldım
kalbi atmadı bebegimin. o kadar istemistim ki onu..
gungectikce psikolojim daha cok bozuluyor
toparlayamiyorum ise gitmiyorum
nasil atlaticam bilmiyorum

esterya çok üzüldüm canım, seni o kadar iyi anlıyorum ki, ben de hala ilk kaybettiğim bebeğimi ve sonrakileri düşünüyorum, yaşasalardı şu kadar olacaklardı diye ama düşünmenin faydası yok, bebeklerim geri gelmeyecekler ama tekrar anne olacağım dedim, bundan hiçbir zaman şüphe duymadım... şu an tekrar hamileyim, bu benim 5. hamileliğim, bugün doktora gittim ve keseyi gördüm ama sevinemedim... çünkü kaybetme korkusu içime yerleşti bir kere, şimdi kalp atışlarını duyabilecek miyim diye beklemeye başladım endişeyle, şu 15 gün nasıl geçecek diye düşünüyorum, aslında hiç geçmesin istiyorum zaman, çünkü kalp atışlarını duyamamaktan korkuyorum... ne yazık ki hayat bu esteryacım, bizlerde bunu yaşamak zorundaymışız, yalnız değilsin arkadaşım, burada senin yaşadıklarını yaşayan bir çok arkadaşımız var ama hepimiz birbirimize destek oluyoruz ve omuz omuza vererek yaşadığımız üzüntülerin üstesinden gelmeye çalışıyoruz canım, zamanla yaşadığın bu acı geçecek... bence işe gitmeli ve bir an önce toparlanıp yeniden denemelisin... meleklerimiz bir gün mutlaka gelecek bizlere ama zamanı var, onlar o zamanı bekliyorlar canım :) sen de inan buna lütfen, tamam mı? :teselli:
 
ruzgar denizcim destegin icin cok tesekkur ederim.
bugunlerde gececek ve bir gun bebegimi kucagima alacagim bende buna inaniyorum..
umutla bekliyorum.
sizler olmasaniz ne yapardim bilmiyorum..
annem bile bilmiyor soylemedim kendi kendime ve sizlerle atlatmaya calisiyorum.
iyiki varsiniz..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…