Bebek anneyi unuturmu?

bir doktor şöyle demişti. 1 yaş öncesi ayrılık olmaz. 1 yaşında 1 gece, 2 yaşında 2 gece, 3 yaşında 3 gece ayrılık olabilir demişti. Tabii mecburi durumlar hariç ameliyat vs gibi. Benim görümcem bebeğini 4 gece kayınvalidesine bırakıp tatile gitti. Kayınvalidesi dünya iyisi bir insan. Ama döndükten sonra bebeğinde aşırı ayrılık korkusu oldu. 4 yaşına kadar annesinden asla ayrılamadı. Kadın balkona bile çıkamıyordu çocuk içeride çığlık çığlığa ağlıyordu. Ben büyük kızımı 3 yaşından sonra anneannesine yatıya gönderdim. Küçüğü 1,5 yaşında onu da daha hiç bırakmadım. Ama bırakan da çok var tabii ki. Kendi görüşüm gitmemeniz yönünde.

Bestblondie .!.:

bir doktor şöyle demişti. 1 yaş öncesi ayrılık olmaz. 1 yaşında 1 gece, 2 yaşında 2 gece, 3 yaşında 3 gece ayrılık olabilir demişti. Tabii mecburi durumlar hariç ameliyat vs gibi. Benim görümcem bebeğini 4 gece kayınvalidesine bırakıp tatile gitti. Kayınvalidesi dünya iyisi bir insan. Ama döndükten sonra bebeğinde aşırı ayrılık korkusu oldu. 4 yaşına kadar annesinden asla ayrılamadı. Kadın balkona bile çıkamıyordu çocuk içeride çığlık çığlığa ağlıyordu. Ben büyük kızımı 3 yaşından sonra anneannesine yatıya gönderdim. Küçüğü 1,5 yaşında onu da daha hiç bırakmadım. Ama bırakan da çok var tabii ki. Kendi görüşüm gitmemeniz yönünde.

Genişletmek için tıkla...

Annesiz babasız büyüyen ve büyümek zorunda kalan onlarca bebek var hepsi mi psikolojik sorunlu hepsinin mi bağlanma sorunları ayrılık korkuları var. Bence görümcenizin durumu bununla alakalı değil her şeyi bi yerlere bağlamak da doğru değil sebebinin bu olduğunu siz söylüyorsunuz.

Ona bakarsanız kardeşim 2.5 yaşındayken annemler hacca gitti 40 gün boyunca yoklardı. Ve görüntülü konuşma vs bile yoktu o zamanlar hiç görmediler bile. 40 gün kardeşlerim ve ben baktık üniversite okuyorduk o zaman. Kardeşim çok başarılı sosyal aktif bir çocuk. Hiç öyle psikolojisi bozuk her yere annemle giden biri falan değil. Ayrıca onu da geçtim yurt dışında çocukları diplerinden ayırmadıkları bi hayat mı yaşıyor insanlar. 18 yaşında ayrı eve çıkan bir toplum. Daha başarılı, daha sosyal daha aktif ve daha sorumluluk bilinciyle büyüyorlar. Bir de ülkemize bakın ailesinin gölgesinden çıkamayan onlarca çocuk 0 sorumluluk bilinci. Zaten dikkat ederseniz evliliklerin çoğunun bitme nedeni burda açılan çok sorunun nedeni de annesinin lafından çıkmayan aile olamayan erkekler. Kesinlikle kendi oğlumu şekilde yetiştirmek istemiyorum.

Okumuş bilinçli bir anne baba da bu şekilde davranır diye düşünüyorum. Mutlu anne mutlu bebek demektir. Tuvalete bile beraber gidip psikolojisi bozulan depresyonda anne mutsuz bir bebeğe sebep olur. Yani keramet 7/24 yanında olmak da değil. Sağlıklı bir ruh hali ile bebeğe sevgi ilgi gösterebilmekte

Cherry92 .!.:

Selam kızlar,

Nasılsınız?

Şimdiden anneler gününüzü kutluyorum

Diğer konumdan bilenler bilir. Uzun tedavi süreci sonrası anne oldum. Bebeğim 21 hafta + 3 gün. Yani yarın 5 aylık olacak.

Doğumdan sonra ağır lohusa depresyonuna girdim ve yeni yeni kendime geliyorum.

Eşim hem check up yaptırmak hemde bir kaç gün kafa dinlemek için türkiyeye sürpriz bilet almış.

Pazartesi akşam gidip en geç perşembe dönüyoruz. 3 gece yani en fazla.

Bebeğe annemler bakacak. Ablam ve yengemde burda. Onlarda bakabilir.

Ama ben çok korkuyorum ve içim huzursuz.

Ya bebeğim beni unutursa? Döndüğümde bambaşka bi bebek olursa? 5 aylık bebek anneyi unuturmu?

Genişletmek için tıkla...

her çocuk yaşına göre annesinden o kadar gece ayrı kalabilirmiş, bi psikoloğun yazısında okumuştum.
mesela; 1 yaşında 1 gece, 2 yaşında 2 gece gibi..
benim kızım 4 yaşında, daha çok şükür 1 gece bile ayrı kalmadık, mecburiyet olmadıkça da ayrı kalmayı istemem.

Etaa .!.:

Annesiz babasız büyüyen ve büyümek zorunda kalan onlarca bebek var hepsi mi psikolojik sorunlu hepsinin mi bağlanma sorunları ayrılık korkuları var. Bence görümcenizin durumu bununla alakalı değil her şeyi bi yerlere bağlamak da doğru değil sebebinin bu olduğunu siz söylüyorsunuz.

Ona bakarsanız kardeşim 2.5 yaşındayken annemler hacca gitti 40 gün boyunca yoklardı. Ve görüntülü konuşma vs bile yoktu o zamanlar hiç görmediler bile. 40 gün kardeşlerim ve ben baktık üniversite okuyorduk o zaman. Kardeşim çok başarılı sosyal aktif bir çocuk. Hiç öyle psikolojisi bozuk her yere annemle giden biri falan değil. Ayrıca onu da geçtim yurt dışında çocukları diplerinden ayırmadıkları bi hayat mı yaşıyor insanlar. 18 yaşında ayrı eve çıkan bir toplum. Daha başarılı, daha sosyal daha aktif ve daha sorumluluk bilinciyle büyüyorlar. Bir de ülkemize bakın ailesinin gölgesinden çıkamayan onlarca çocuk 0 sorumluluk bilinci. Zaten dikkat ederseniz evliliklerin çoğunun bitme nedeni burda açılan çok sorunun nedeni de annesinin lafından çıkmayan aile olamayan erkekler. Kesinlikle kendi oğlumu şekilde yetiştirmek istemiyorum.

Okumuş bilinçli bir anne baba da bu şekilde davranır diye düşünüyorum. Mutlu anne mutlu bebek demektir. Tuvalete bile beraber gidip psikolojisi bozulan depresyonda anne mutsuz bir bebeğe sebep olur. Yani keramet 7/24 yanında olmak da değil. Sağlıklı bir ruh hali ile bebeğe sevgi ilgi gösterebilmekte

Genişletmek için tıkla...

Hanımefendi siz benim ne yazdığımı tekrar okuyun isterseniz. Kime öfkelendiniz de bana kustunuz bilmiyorum. Ben annesiz babasız çocuk psikolojik sorunlu oluyor gibi bir cümle kullanmadım. O konu hakkında yorum yapmamı isterseniz yaparım.
Konu sahibi fikir istemiş. Kendi yakınımın başına geleni paylaştım. Her çocuk bunu yaşayacak değil. Umursamayan bebekte var tabii ki ama etkilenen bebekte var. Etkilenen bebeğin nasıl etkilendiğine örnek gösterdim. Zaten bırakmak isteyen de bırakıyor ama ben tercih etmiyorum dedim.
Anneyi mutlu etmek için bulundukları şehire yakın tek gece iki günlük bir tatil süper olur mesela. Yurtdışına bu kadar küçükken gitmek bir risk. Bebek hastalansa bir şey olsa şak diye gelemezsin. Bu da mutlu olmaya çalışan anneyi vicdan azabına sürükler. Elde daha mutsuz bir anne olur. Anneyi mutlu etmenim rahatlatmanın birçok yolu var. Tek yolu bebek bu kadar küçükken 4 günlüğüne başka bir ülkeye gitmek değil.
Sizin verdiğiniz örnekte kardeşiniz 2,5 yaşındaymış. Benim örnek verdiğim bebek aynı ay. Bunu da kaçırmışsınız. Ayrıca 2,5 yaşındaki çocugun 40 gun boyunca annesini tutturmaması da guvenli bağlanmadığını gösterir neyse.
Gidip gitmemek annenin kendi tercihi. Fikir belirten insanlara kin kusmak yerine fikrinizi söyleyin geçin. İnsanların yazdıklarını da iyi okuyun üste çıkmak için yazılmamış cümleleri yazılmış gibi ekleme yapmayın.

Ayrıca bizi de eskiden sokağa salarlardı. Önümüze evde ne yemek varsa o konurdu. Oyun falan da oynamazlardı. Yurtdışı örneğiniz çok saçma. Onlar başıboş bırakmıyor kendi ayaklarının üzerinde durmaları için ona göre eğitim alıyorlar. Ek olarak onlar da geçmişe göre bebeklerine çocuklarına çok daha bağlı. Çünkü bilim ve çocuk gelişimi sadece ülkemizde değil tüm dünyada değişiyor.
Not: ben 3 gun anneden ayrı kaldı diye tum dunyası kararır hayat boyu travması olur da demedim. Bebeklil dönemi anneye yapısık geçti dedim. Ay yazdıklarımı nerelere çekmişsiniz inanılmaz. Annenizin 40 gun kardeşinizi bırakmasını da çok normal gibi yazmışsınız o da normal değil bu arada.

Etaa .!.:

Annesiz babasız büyüyen ve büyümek zorunda kalan onlarca bebek var hepsi mi psikolojik sorunlu hepsinin mi bağlanma sorunları ayrılık korkuları var. Bence görümcenizin durumu bununla alakalı değil her şeyi bi yerlere bağlamak da doğru değil sebebinin bu olduğunu siz söylüyorsunuz.

Ona bakarsanız kardeşim 2.5 yaşındayken annemler hacca gitti 40 gün boyunca yoklardı. Ve görüntülü konuşma vs bile yoktu o zamanlar hiç görmediler bile. 40 gün kardeşlerim ve ben baktık üniversite okuyorduk o zaman. Kardeşim çok başarılı sosyal aktif bir çocuk. Hiç öyle psikolojisi bozuk her yere annemle giden biri falan değil. Ayrıca onu da geçtim yurt dışında çocukları diplerinden ayırmadıkları bi hayat mı yaşıyor insanlar. 18 yaşında ayrı eve çıkan bir toplum. Daha başarılı, daha sosyal daha aktif ve daha sorumluluk bilinciyle büyüyorlar. Bir de ülkemize bakın ailesinin gölgesinden çıkamayan onlarca çocuk 0 sorumluluk bilinci. Zaten dikkat ederseniz evliliklerin çoğunun bitme nedeni burda açılan çok sorunun nedeni de annesinin lafından çıkmayan aile olamayan erkekler. Kesinlikle kendi oğlumu şekilde yetiştirmek istemiyorum.

Okumuş bilinçli bir anne baba da bu şekilde davranır diye düşünüyorum. Mutlu anne mutlu bebek demektir. Tuvalete bile beraber gidip psikolojisi bozulan depresyonda anne mutsuz bir bebeğe sebep olur. Yani keramet 7/24 yanında olmak da değil. Sağlıklı bir ruh hali ile bebeğe sevgi ilgi gösterebilmekte

Genişletmek için tıkla...

yurtdışı örneğinizin konuyla alakası yok. cocuga küçük yaşta sorumluluk verip birey olduğunu fark ettirerek sağlıklı bireyler yetişir. ben de fransada yaşıyorum, insanlar cocuklarını bizden sevgi ve fiziksel yanında olmak anlamında farklı yetiştirmiyor. tatile götürünce arkadaş bulsun diye elinde bebek diğer cocuklara gitmiyor da cocuguna sen bul arkadaş diyor, sorununu önce kendin çöz diyor. anne baba 40 gün bıraktı diye cocuk sağlıklı olmaz yani. ve tabiki 40 gün annesi gitti diye de delirmez ama verdiğiniz örnek konuyla alakalı değil.

Evet kızlar, iyi ve kötü yorumlarınız için teşekkür ederim.

Türkiyeye bebeğimle gidip geldik.

Uçuş hiç beklediğim gibi kötü değildi. Ara ara mızmızlanmalar dışında herşey çok iyi geçti şükür.

Birdaha uçacağım zaman bukadar korkmam sanırım. Bebeğim bu arada 25 haftalık.

İzmire kayınvalidemlere uçtuk ordanda istanbula gidecektik arabayla.

Gideceğimiz gün hava değişikliğinden dolayı bebeğim biraz rahatsızdı. Bizde o yüzden 5 saat araba yolculuğu yaptırmak istemedik.

Bayramdan dolayı hastanede başka randevu bulamadığımız için biz eşimle istanbula gittik ve bebeğimi kayınvalidem ve görümceme bıraktık 1 gece.

O gece gece biraz beni aramış ama onun dışında gündüzleri herzamanki mutlu bebek.

Döndüğümdede şükürler olsun gayet neşeli ve huzurluydu.

Ama bebekten ziyade ben hiç rahat edemedim. Gece doğru düzgün uyuyamadım ve dönene kadar eziyet oldu

Bebeğimle rezil kepaze olarak bi yere gitmeyi tek gezmeye tercih ediyorum sanırım

Yani benim gibi düşünenler varsa travma vs olmuyor bebekte bir iki gece ile.

Ondan çok bende travma oldu sanırım. Sürekli gözlerini hayal ettim dönene kadar

İzmire dönünce onuda doktora götürdüm genel muayene için vs.

Ordaki doktor çok güldü benim abartmama.

Çalışan bir sürü anne var öyle hemen travma olsa hiç kimsenin çocuğu normal olmamalı dedi.

Kendisinden örnek vererek mecburi hizmetimi şırnakta yaptım ve bebeğim ilk iki sene sürekli anneannedeydi şimdi 20 yaşında ve beni aramadığı gün yok, tıp öğrencisi ve gayet normal bir genç delikanlı dedi.

Ara sıra kaçamaklar annenin ruh sağlığı için gerekli diyede ekledi.

Bunu benim için söylemiyorum- düşünen kendini kötü hisseden anneler varsa diye söylüyorum.