Aynı durumdayız.
Yakın yaşlardayız. Henüz ikinci ayını yeni tamamlayacak olan bir oğlum var ve susturmak için kırk takla atıyorum. Mama + anne sütü alıyor. Ara ara annem yardıma geliyor çünkü artık onu susturamayacağımı anladığım bir sancı ağlaması gelince oturup ben de ağlamaya başlıyorum, sinirlerim bozuluyor, içim de sızlıyor üstelik o öyle katılana kadar ağlayınca.
Her şeyi deniyorum, nafile. Doktora da gittik bu bir süreç geçecek, sıkın dişinizi diyor.
Dediğin gibi, oğluma bakmak, onla ilgilenmek yormuyor, onun ağlamaları modumu düşürüyor ve her seferinde bi araba dayak yemiş gibi her yerim sızlıyor o moral bozukluğuyla.
Çok ama çok kriz gibi ağlayınca, fön makinasını açıyor ve çarşafı içinde sallıyoruz, çoğunluk susuyor.
Doktorumuzun önerdiği gaz damlalarını da denedim, bünyesine uymadı işe yaramadı.
Bir çay bardağının 4te biri kadar kaynamış suya, yarım çay kaşığı kimyon ve bir çay kaşığı halis zeytinyağı karıştırıp günde 2 kere, kerede 2 kaşık veriyorum ki bir nebze rahatlasın.
Eşimle yarı zombi gibiyiz, saçıma tarak atsan saplanır, pijamam göbeğimde...
Geçecekmiş... Bir süreçmiş... Sabır lazım...