Gerekçe olarak sadece tartışmalarınızı mı gösteriyor? Maddi açıdan sıkıntınız yok anladığım kadarıyla.
Herkese hayırlı günler.
Ben 10 aylık evliyim ve 27 yasindayim. Eşimle öyle pek sıkıntılarimiz olmaz genelde ufak tefek şeylere tartışırız. Ben çocuk delisi biriyim ve bu hayatta en çok istediğim şey anne olmak,eşim tüm israrlarima ve ne kadar çok çocuk istediğimi bildiği halde hala korunuyor bu benim zoruma gidiyor yani genelde erkek karısının peşinden koşar çocuk için ama ben kocamın peşinden koşuyorum. Ben onun keyfini mi bekliycem çocuk için? Ve onun bu tavrı beni ondan sogutuyor. Sırf çocuk istemedigi için, korundugu için sevgim azalıyor. Şuan çocuk istememesinin sebebi henüz tartışmalarımiz varmış o yüzden hazır değilmişiz. Çocuk yaparak risk alirmisiz. Peki madem böyle bi düşünce var bu demek oluyor ki ya ayrilirsak çocuk ne olacak? Demek ki ya ayrilirsak riski taşıyoruz o zaman niye evliliği devam ettiriyoruz? kaç gündür hastayım bu yüzden yardımcı olurmusunuz?
Çocuğu tek başınıza yapıp büyütmeyeceğinize göre, tabii ki beraber istemeniz gerekiyor. Siz çocuk istemeseniz ve eşiniz aynı cümleyi kursa ne derdiniz?
İnsanın çocuk istememesi için illa somut sebepleri olması gerekmiyor, belki kendini hazır hissetmiyor o sorumluluğa, belki çocuk sevmiyor? Herkes anne-baba olmak istemek zorunda değil.
Siz eşinizin ileride çocuk sahibi olmak istediğine emin misiniz? Yani şu an için mi erteliyor yoksa genel olarak mı çocuk istemiyor? Şu an içinse bence daha anlayışlı olabilirsiniz, üstelik daha 10 aylık evlisiniz. Evlenmeden önce hiç çocuk konusu geçti mi?
Seni çok iyi anlayabiliyorum çünkü benzerini yaşadım. Ben çok istememe rağmen eşim çocuk istemiyordu ve bu benim çok zoruma gidiyordu. Aslında haklıydı, maddi olarak hazır değildik. Buna rağmen altında başka sebepler arardım, benle bir gelecek düşünmediğine inanırdım. Onun düşüncesi gayet mantıklıydı ama nedense kabullenmek istemiyordum. Ben de çalışıyordum çünkü ve çocuktan sonra da çalışmaya devam edecektim.
Evlenmeden önce birçok çifte kumrular gibi bizde çocuk hayalleri kurduk ama biz asla korunmıycaz hemen istiyoruz diye düşünüyorduk o da aynı şekilde. Şuan için istemiyor genelde çok seviyor bana komşunun küçük 2,5 yaşındaki oğlunu getiriyor, seviyor onunla oynuyor bu da zoruma gidiyor benim. Ben başka çocukları da severim yanlış anlaşılmasın ama ben bu yaşıma geldim eşimde 35 yaşında artık başkasının çocuklarını değil kendi çocuğumu sevmek istiyorum.
eşinizin bahanesi çok saçma. ama henuz cocuk dusunmeyen bırınıde zorlayamazsınızki.onun yerınde sızde olabılrdınız ve aynı seylerı sızın ıcınde soylerdım.. zorlada olmazki. dıyelım sırf bu yuzden boşandınız, bundan sonra allah nasıp ederde evlenırsenız hemen cocuk yapıcaz diye şartmı koyucaksınız? beklemek yada bi şekılde ikna etmek zorundasınız. oturdugunuz yerde kinlenirseniz zararı size olur..
Canim belki esin hazir degildir? Biz hep kendi tarafimizdan bakiyoruz iste ben anne olayim yeter felan diye. Bende 4 sene bekledim daha yeni basladik bebek icin. Esim kendini hazir hissetmiyordu ve evliligimin tadini cikarmak istiyorum diyordu. Cocuk iki tarafinda ok istegiyle olmasi lazim bence. Sen istiyorsun diye esini zorluyamazsinki. Hem yeni evlisin. Burda benden tecrubeli ablalar/arkadaslar var cocuklu olan onlar daha iyi bilirler cocuk gercekten cok buyuk bir sorumluluk. Bunu sen kaldirabilirsin ama belki esin suan kaldiramaz.
Guzelce bir orta yol bulun soyle 1 sene bekleyin bence.
Herkesin öncelikleri farklıdır, eğer sende benim gibiysen (çocuk ve diğerleri) boşan gitsin. Çünkü seni çocuktan öte başka birşey mutlu edemez.
Ben aşkından ölsem dünyanın en mükemmel insanı bile olsa çocuk istemeyen bir eşin yüzüne bakmam.
Belki katı bir durum ama dediğim gibi öncelik meselesi.
Elbette zorla olmaz yani şimdi kalkıp tamam hadi yapalım dese içimde kırılmaz mı sanki birşeyler benim zorumla olduğu için illa ki olur.. Beni düşündüren "ya ayrılırsak" mantığıyla bakmasından dolayı çocuk istememesi beni bu daha da üzüyor.
Benim bu ikinci evliliğim ilk eşimle 8 aylık evliyken trafik kazası geçirdi ve vefat etti, ve onun vefat ettiği hafta ben 4 haftalık hamile olduğumu öğrendim ama üzüntüden 5 haftalıkken bebeğimi kaybettimbelki de bu yüzden anne olmayı bu kadar çok istiyorum..
Elbette zorla olmaz yani şimdi kalkıp tamam hadi yapalım dese içimde kırılmaz mı sanki birşeyler benim zorumla olduğu için illa ki olur.. Beni düşündüren "ya ayrılırsak" mantığıyla bakmasından dolayı çocuk istememesi beni bu daha da üzüyor.
Benim bu ikinci evliliğim ilk eşimle 8 aylık evliyken trafik kazası geçirdi ve vefat etti, ve onun vefat ettiği hafta ben 4 haftalık hamile olduğumu öğrendim ama üzüntüden 5 haftalıkken bebeğimi kaybettimbelki de bu yüzden anne olmayı bu kadar çok istiyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?