benim annem yaşıyor. sağlığında da bir sorunu yok şükür. ve ben çalışan bir kadınım. buna rağmen annem ben size baktım yeter çocuk mocuk bakamam. arada bir gelir 2 saat sever dönerim. bana güvenip çocuk yapmayın diyor. hayatımın baharında gezip tozuyorum ben yettiniz yıllarca bana zaten diyor. özellikle ben çok sorunlu bir bebek olduğumdan yılmış çocuktan vs. o yüzden ne yaparsam kendimeyim şuan.o yüzden annem olmadan annelik yapamam demeyin. yapabilirsiniz(yada yapabiliriz). (kayınvalimdem biz daha evlenmeden,düğünden biraz önce vefat ettiği için ondanda yardım alabilitem yok ) özencinizi anlıyorum. muhtemelen acınız taze olduğundan sürekli bunlar dikkatinizi çekiyordur. bence bir süre en azından içinde bulunduğunuz yas dönemini atlatmadan hamile kalmayın. stress ve üzüntü hamilelikte çok sıkıntı yaratıyor ve hamile kaldığınızda bir düğmeye asarak bu duyguları kapatamayacaksınız.
birde daha ne olduğunu anlayamayan 12 yaşında bir kardeşiniz var şuan. bence öncelikle bir pedagogtan kardeşiniz için yardım alın. ve tabiki kendiniz içinde bir terapistten.sonra kardeşinizle ilgilenin. mutluluk paylaştıkça çoğalır derler ya acılarda paylaştıkça azalıyor. onu iyi etmeye çalıştıkça kendinizde toparlanırsınız. sonrada bir bebişiniz olur inşallah devam edersiniz hayatınıza.
ayrıca başınız sağ olsun....