Bebek sonrası bozulan evlilik ve tek başına mücadele, ne yapsam bilmiyorum

Uzun bir süre hiç konuşmadım ve bunu yapmaya çalıştım. Aynı ama ayrı dünyada oldum. Açıkçası sadece tek fark biraz tedirgin oldu benden çekindi ve kırıcı konuşmalarını biraz azalttı. Resmî oldum ve sadece çocukla ilgili birkaç cümle kurdum o kadar. Ama yine bir şekilde kavga ortamı oluştu ve kötü cümleler kurdu. Yalnız bir yolda yürüyorum. Çift terapisini de düşünüyorum ama eşim yanaşmaz açıkçası. Sevgi konusu saygısız ve kırıcı konuşan birine kalmadı belkide. Onun da bana bir sevgisi olduğunu sanmıyorum. Çünkü sevginin kırıcı ve yıkıcı olduğuna inanmıyorum. Ama geçici bir dönem mi onu da bilmiyorum. Arada dışarı çıkınca biraz yumuşuyoruz birbirimize. Ama ben yürütme konusunda biraz vazgeçmeye başladım. Bu kadar ağır cümle gururumu kırdı
 
Açıkçası bende geçmişte demekkş görememısım diye düşünmeye başladım. Kimse bir anda böyle olmaz. Bu kişide sorunlar bence hep varmış ve ben görememısım. Şimdi de sorumluluk almak ıstemıyor. Ama lafta çocuğunu çok sevıyor. Gel gör ki boyle sevgı mı olur. Bebegın yanında kaç kez bagırdı bana. Uyardım bak bebegın yanında sesli konuşma dedim. Ama sorsanız çok seviyormuş çocugu. Hiç ınanmıyorum
 
Şunu da belirteyim bebeğin yanında birkaç kez sesını yükseltti ve çocuk korkarak baktı. Benı bu yönden yaralamaya çalışıyor. yani söylediğim birsey hoşuna gitmeyince çocuğun yanında bagırıyor. Çünkü ben bebek zarar görmesin diye susup hemen tamam diyorum.
 
4 yıl uzun uğraşlar sonucu bebek oldu. Kaç doktor gezdik. İnanın çok istediğine inanarak bu yola girdim. Ama yanılmışım
Ah kuzum.ya bebek gerçekten çok zor en sağlam evlilikler bile sarsilabiloyor geçici bir durumdur belki bizimde 3 yaşına girecek eşim çok ilgili ama zaman zaman tartışmalar yaşadık çünkü çok yorucu birbirimize hep anlayış gösterip alam yaratıyoruz mesela haftasonlari bigun o uyur sabah ben uyanırım bebeğimle bir gün ben uyurum o uyanır yemeğini yedirir altını değiştirdi oynatır falan şimdide parka dönüşümlü çıkarıyoruz birgun o bir gün ben bazen beraber haftasonlari ise beraber aktivitelere gidiyoruz 3 sene hep böyle geçti gercektennonun ilgisi yardımı olmasaydı asla üstesinden gelemezdim erkeklerim rolü çok büyük bu konuda keşke tüm hemcinslerim eşleri boyle olsa hiçbiri yorulmasa üzülmese.bazen parka yalnız anneler geliyor adamlar hiç yanlarında yok onların gözlerindeki o yalnızlığı çaresizliği görüyorum öyle üzülüyorum ki çocuklarıyla oynuyorum bende orada.yani diyeceğim o ki açım şekilde uyar bu çocuk ikinizin sorumluluğu ha istemiyor ben yapamam diyorsa yollarımızı ayirirsiniz nafakasini çatır çatır öder ömür boyu çocuğunun babasız buyur diye üzülme.boyle de babasız kalıyor zaten ha yokluğu ha varlığı bir olan adamlara acımayın hickimse acımasın
 
Alakası yok. Çocuğu ya da seni seven böyle davranmaz. Aklı başında olan biri böyle davranır mi? Sana soruyorum sen neden böyle davranmıyorsun? Çünkü sen normalsin. O ise sorumsuz
 
Birtek banyosuna bebişin yardım ediyor. Bunu da sürekli yüzüme söyleyip kendin tek yaptır öğren artık diyor. Ben elimden kayar diye bebiş korkuyorum. Ama haklısınız gerçekten böyle de babasız gibi. Çocuğun yanımda sürekli tartışıp kavga ediyor ve bana sana karşı susmam herşeyi söylerim diyor. Ama artık boşanmanın da eşliğine geldim.
 
Alakası yok. Çocuğu ya da seni seven böyle davranmaz. Aklı başında olan biri böyle davranır mi? Sana soruyorum sen neden böyle davranmıyorsun? Çünkü sen normalsin. O ise sorumsuz
Gerçekten çocuğun yanında sesini yükseltmesi çok üzüyor beni. Ya ben çocuk etkilenmesin diye uğraşıyorum. Ama anlamıyor. Bebeğin etkilenmesi şahit olması beni mafediyor. Beni de buradan yaralıyor. Çocuğun yanında konuşup beni susturuyor. Çünkü ben bebekten dolayı herseye tamam diyorum. Gerçekten insan kendı canına bunu nasıl yapar bilmiyorum
Bana zarar vermek için çocuğa acı çektiriyor. Çünkü evladım zaafım benim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…