- 17 Temmuz 2018
- 91
- 58
- 3
- 34
Herkese merhaba 27 yasinda 1 yillik evliyim.esimde 32 yasinda.atamam olmadigu icin ucretli ögretmenlik yapiyorum ve seneye ozel bir kurumda baslayacagim bu arada hazir yogunda degilken bebek istiyoruz da benim psikolojim sanirim iyi degil.daha neyle karsilasacagiz cocugumuz hemen olacak mi bilmiyoruz tabii ki bir yandan bu yuzden hemen olsun istiyor bir yandan dogumdan asiri korkuyorum.ne yalan soyleyeyim sanki dogumda bana ya da cocuga bir sey olacak hissi hep var.özel egitim ogretmenligi yaptim lutfen ozel yakinlari cocuklari olanlar beni yanlis anlamasin serebralpalsiliydi cocuklarimin hepsi ve hikayelerini dinledikce daha cok etkilendim misal birtanesi dogum basladigi halde doktoru eve yolluyor ve cocuk oksijensiz kaliyor konusamasada muthis bir zekasi vardi.kafa sallayarak ders isledik evet mi hayir mi.soyleddigim her seyi anliyordu cocugum bunun gibi bir suru hikaye.annelerin o fedakarliklari o zorluklara gogus gerebilmeleri zaman zaman isyan etmeleri bile takdire şayandi.hicbirne engelli gozuyle bakmadim ama uzuldum hep annelerin yerine koydum kendimi
Siz cocuk beklediginizde sizide boyle olumsuz dusunceler aldi mi? Nasil olacak nasil yapacagim? Ya cocuguma bir sey olursa?
Ayni duygulari esime karsida yasiyorum hemen hemen sarildigimda dua ederim ya olmasa ne yaparim derim.biran basina bir sey geldigini dusunurum.( genc yasta abimi kaybettim,baba ozlemiyle buyudum) sebep bu mu bilmiyorum ama bunu yenmeyi,evladimin olmasinida cok istiyorum
Siz cocuk beklediginizde sizide boyle olumsuz dusunceler aldi mi? Nasil olacak nasil yapacagim? Ya cocuguma bir sey olursa?
Ayni duygulari esime karsida yasiyorum hemen hemen sarildigimda dua ederim ya olmasa ne yaparim derim.biran basina bir sey geldigini dusunurum.( genc yasta abimi kaybettim,baba ozlemiyle buyudum) sebep bu mu bilmiyorum ama bunu yenmeyi,evladimin olmasinida cok istiyorum
Son düzenleme: