bakin size ne anlaticam. benim annem de sizin gibiydi halen daha da oyledir. pozitifligin icinde negatifi bulur cikarir. hep bir kiyas icindedir. neyse 30 yasindayim annemin cocukken benimle oyun oynadigini bilmem hatirlamiyorum surekli yemek temizlik birseyleri mukemmel yapma telasi ergenligim zehir gibi hatalarla gecti. universite de evden ayrildim inanin bana sadece uzun tatillerde gittim. kiz kardesim ayni annem gibi tripli sorunlu ve malesefki kronik bir rahatsizliga sahip oldu. bakin bu sekild ben oleyim ben soyleyim boyleyim demek sadece kendinize acimaniza neden olur. etrafinizdakiler de size aciyacaklar. oncelikle aydinlik dusunmeye calisin. karanligi bi kenara birakin. cocuklariniz size guvensin. ben anneme guvenemiyorum ne aci... cunku ben mutluyken mutlaka oradaki bir negatifligi yasayacak annem. yasatacak. simdi bunlri anneme soylesem kiyamet kopar

cok seviyorum o ayri ama guven duygum yok...
buyuk ihtimal buyuk cocugunuz artik negatif olmayi ogrenmis pozitifligi ogretebilirsiniz ogretirken de ogrenebilirsiniz......