Merhabalar..
Konularımı bilenler bilir arkadaşlar biri vardı canımı o kadar yakmıştı ki intiharı düşündüğüm zamanlar oldu çok ağladım 8 ay gibi ağladım Allah'a yalvardım ben bu kadar acı çekerken o başka kadınlarla kızlarla gününü gün ediyor bu adalet mi diye çok ağladım..Her baktığımda facesine daha mutluydu halbuki benim hayatıma cehenneme çevirmişti.Üç sene boyunca bana para hesabı soran sen bilemezsin nerede nasıl harcama yapacağını evlendikten sonra maaşını bana vereceksin diye bana küsen adam kazandığı tüm parayı karı kızla yiyordu.Ne küfürler ne aşağılamalar anlatamam..Neden onun hayatındaydım peki?İlk başta o kadar iyiydi ki hepside malesef göz boyama sanatıymış..İçim yandıkça Allah'ım benim yandığım kadar o da yansın dedim.Aldatmam senden başkasına bakmam derdi baktı neyi yapmam dediyse aynısını yaptı bana..Çok ağır şeyler yaşadım ve şuan hala düzelemedim o kadar çok..Biliyorum beddua etme çok günah ama ne yalan söyliyeyim ben çok beddua ettim ona..Bir iş yeri vardı belediye yıkacaktı yeni araba ev almışlardı ve onun kredisini ödüyorlardı.Yaza kadar çıkarmasalar iş yerinden diye dua ediyorlardı ailecek,zaten böylelikle 5 sene dir devam etmiş o iş yeri orada hep yıkılacak diye..Ama gelin görün ki o iş yeri dün yıkılmış..Benim beddualarmdan mı acaba diyorum bir de zaten yıkılacaktı kesin yıkım emri çıkmıştı onlar yıkılana kadar orada duracaktı ve yaza kadar dursalar onlar için iyi olacaktı ama ben çok beddua ettim çünkü ailesine o kadar iyi davrandığım halde ayrılınca beni arayıp sormadılar,oğullarının hovardalıklarına göz yumdular..şimdi oradan gelen tüm gelirlerini kaybettiler sadece emekli maaşları ve benim eski erkek arkadaşım bi firmada çalışıyor.Artık karı kızla para yiyemeyecek ailesine bakmak durumunda olacak tahminimce ama böyleleri de her türlü bir çıkar yolu bulur diyor arkadaşımın biri..Derdimi hep sizle paylaşıyorum yorumlarınız bana hep iyi geliyor bazen kızsanızda:)Beddualarımdan oldu sizce de..Benim çektiğim acıların yanında ne ki ama daha ağırını hak ediyorlar bence..
Konularımı bilenler bilir arkadaşlar biri vardı canımı o kadar yakmıştı ki intiharı düşündüğüm zamanlar oldu çok ağladım 8 ay gibi ağladım Allah'a yalvardım ben bu kadar acı çekerken o başka kadınlarla kızlarla gününü gün ediyor bu adalet mi diye çok ağladım..Her baktığımda facesine daha mutluydu halbuki benim hayatıma cehenneme çevirmişti.Üç sene boyunca bana para hesabı soran sen bilemezsin nerede nasıl harcama yapacağını evlendikten sonra maaşını bana vereceksin diye bana küsen adam kazandığı tüm parayı karı kızla yiyordu.Ne küfürler ne aşağılamalar anlatamam..Neden onun hayatındaydım peki?İlk başta o kadar iyiydi ki hepside malesef göz boyama sanatıymış..İçim yandıkça Allah'ım benim yandığım kadar o da yansın dedim.Aldatmam senden başkasına bakmam derdi baktı neyi yapmam dediyse aynısını yaptı bana..Çok ağır şeyler yaşadım ve şuan hala düzelemedim o kadar çok..Biliyorum beddua etme çok günah ama ne yalan söyliyeyim ben çok beddua ettim ona..Bir iş yeri vardı belediye yıkacaktı yeni araba ev almışlardı ve onun kredisini ödüyorlardı.Yaza kadar çıkarmasalar iş yerinden diye dua ediyorlardı ailecek,zaten böylelikle 5 sene dir devam etmiş o iş yeri orada hep yıkılacak diye..Ama gelin görün ki o iş yeri dün yıkılmış..Benim beddualarmdan mı acaba diyorum bir de zaten yıkılacaktı kesin yıkım emri çıkmıştı onlar yıkılana kadar orada duracaktı ve yaza kadar dursalar onlar için iyi olacaktı ama ben çok beddua ettim çünkü ailesine o kadar iyi davrandığım halde ayrılınca beni arayıp sormadılar,oğullarının hovardalıklarına göz yumdular..şimdi oradan gelen tüm gelirlerini kaybettiler sadece emekli maaşları ve benim eski erkek arkadaşım bi firmada çalışıyor.Artık karı kızla para yiyemeyecek ailesine bakmak durumunda olacak tahminimce ama böyleleri de her türlü bir çıkar yolu bulur diyor arkadaşımın biri..Derdimi hep sizle paylaşıyorum yorumlarınız bana hep iyi geliyor bazen kızsanızda:)Beddualarımdan oldu sizce de..Benim çektiğim acıların yanında ne ki ama daha ağırını hak ediyorlar bence..
kalbim o kadar acımıştı ki onunda acısın fazlası değil benim çektiğim kadar..
