Bekarlık günlerinizden en çok neyi özlüyorsunuz?

DilaNaz

Körler sağırlar,birbirini ağırlar.
Kayıtlı Üye
12 Mart 2008
2.707
47
688
evli olanlar malum evliliğin iyi taraflarıda yorucu taraflarıda var.
kötü demiyorum dikkat ederseniz=)
ama insan özellikle çocuk olduktan sonra bazı özgürlüklerden kısıtlanıyor.
sizin bekarlığızdaki en çok özlediğiniz şeyler neler?
 
yemek yapmak ve ev işleri zorunluluk değildi.istediğim zaman yapıyordum.
bir de odamı özledim.
 
yemek yapmak ve ev işleri zorunluluk değildi.istediğim zaman yapıyordum.
bir de odamı özledim.

ahh bende aynı senin gibi annemlere gidince hemen eski odama giderim.
çocukluğumun genç kızlığımın geçtiği
sevinçlerime üzüntülerime şahit olan odamı
hala çok seviyorum...
 
ben arkdaşlarımla birlikte sahilde gexmeyi özlerim daha bi özgür olurduk gerçi şimdide öyleyim ama busefer arkdaşlarım yok ki karşımda hepsi uzakta kaldıve onlarla gecelere kdar sohbet etmeyi çünkü yanımda sohbet edicek kimsem yok
 
En en en çok özgürlüğümü özledim.:1no2: Evlenmeden önce karışanım yoktu, sorumlu olduğum kimse yoktu. Canımın istediğini yapardım. Özgürdüm. İstediğim saatte yatar, istediğim saatte kalkar, canım ne yapmak isterse yapardım.

Evlenmeden önce hızlı yaşamışım. İyikide yapmışım.Çünkü evlendikten sonra birçok şeydan fedakarlık yapıyor insan ister istemez. Gecenin köründe eve gelemezsin mesela. E arkadaşlarında saatlerce takılamazsın. Niye çocuklar var bakan yok.

Doğru dürüst alışverişe de çıkamazsın niye çünkü bebeler ağlayıp durur.Alışveriş onlar için çekilmez bir olaydır.

İşten eve yorgun argın gidince yine sorumlu olduğunuz şeyler var evlenince. Çocuklarınız ilgi bekler, kocanız ilgi bekler, aynı zamanda yemek bekler. Öyle kafanıza eseni yapamazsınız, istesenizde imkanızdır sizin için.

Öyle kafanıza göre gezip tozamazsınız, sinemaya gidemezsiniz. Çocuklarınızı bırakacağınız birileri muhakkak olmalıdır. Ha varsa bile böyle birileri saat pazarlığı yaparsınız, yok 3 saat hayır olmaz 2 saat.

Evde yalnız kalmaya ihtiyacınız vardır ama yoooook onada hakkınız yoktur. Çünkü tepenizde noldu hayatım, neyin var diye başınızın etini yiyen bir kocanız var.

Yaaaa işte böyle arkadaşlar.benneyaptımki
 
En çok akşam yemeklerimizi özlüyorum..benneyaptımki
Anneciğim tabaklarımızı nasıl da doldururdu,doymuycaz korkusu ile,canım benim..Her akşam,tek kavga konumuz bu olurdu annemle şimdiye kadar hayatım boyunca:1hug:
Ama şimdi tek başıma kalınca yine annemin yemeklerini getriyorum evime ama yiyesim yok..
Ahh hep 67 kilo kalsaydım da akşam yemeğimi yalnız yemeseydim..:çok üzgünüm:
 
ay bu yazanları okuyunca bekarlık sultanlıkmış diye düşünmeye başladım:teytey:
bikaç sene daha evlenmesemmi acep:dance:
 
ahhhh....neleri özlemedimki...
anneciğim hersabah kahvaltımı hazırlar yedirir birer sigara tüttürürüz karışılıklı ve öyle gönderirdi ben...
mutlaka camdan bakardı arkamdan...şimdi limsecikler bakmıyor...onu camda görmek beni öyle güçlü yapardı ki...annemmmm....
haftasonları hiç toplanmayan bir mutfak masamız vardı...evin salonu gibiydi...anneannem teyzelerim...hep orda otururduk...ailemizin en önemli kararları orada alınmış, en eğlenceli sohbetleri orada edilmiştir...
ben evleneceğimi de babamaın kucağına oturarak o masada söylemiştim...
babamla ettiğimz tartışmaları özledim...ben...bir adamım sen nasıl ... görüşündensin yaaa anlamadım gitti yaaa...benim gibi bir adam yaaa...inatlaşırdım...ama aslında onunla hep aynı görüşten oldum...
babammm...
kardeşimin kızarakadaşalrını idare etmeyi çok özledim...
amannn bazen hepsi peşpeşe arardı evi...offff....ne keşmekeşlikti...
evine gitmeme annemin izin verdiği bir tek arkadaşım vardı...onunla sabaha kadar edilen sohbetleri çok özledim...içilen şarapları özgürece kafayı bulmayı...
bizim aldıklarımızın ya aynısını ya çok benzerini alan teyzelerimle kızılaymı dağıtıyor kardeşim bunları tartışmasını çok özledim...
offff çok ayrıntı oldu biliyorum...
ama ne çok özlemişim...
yazsam sayfalar dolar...o yüzden boşvereyim...
 
En en en çok özgürlüğümü özledim.:1no2: Evlenmeden önce karışanım yoktu, sorumlu olduğum kimse yoktu. Canımın istediğini yapardım. Özgürdüm. İstediğim saatte yatar, istediğim saatte kalkar, canım ne yapmak isterse yapardım.

Evlenmeden önce hızlı yaşamışım. İyikide yapmışım.Çünkü evlendikten sonra birçok şeydan fedakarlık yapıyor insan ister istemez. Gecenin köründe eve gelemezsin mesela. E arkadaşlarında saatlerce takılamazsın. Niye çocuklar var bakan yok.

Doğru dürüst alışverişe de çıkamazsın niye çünkü bebeler ağlayıp durur.Alışveriş onlar için çekilmez bir olaydır.

İşten eve yorgun argın gidince yine sorumlu olduğunuz şeyler var evlenince. Çocuklarınız ilgi bekler, kocanız ilgi bekler, aynı zamanda yemek bekler. Öyle kafanıza eseni yapamazsınız, istesenizde imkanızdır sizin için.

Öyle kafanıza göre gezip tozamazsınız, sinemaya gidemezsiniz. Çocuklarınızı bırakacağınız birileri muhakkak olmalıdır. Ha varsa bile böyle birileri saat pazarlığı yaparsınız, yok 3 saat hayır olmaz 2 saat.

Evde yalnız kalmaya ihtiyacınız vardır ama yoooook onada hakkınız yoktur. Çünkü tepenizde noldu hayatım, neyin var diye başınızın etini yiyen bir kocanız var.

Yaaaa işte böyle arkadaşlar.benneyaptımki

Ya şimdi bir baktım da öyle bir yazmışımki sanki idamlık mahkum gibi, allah iyiliğimi versin:roflol::roflol:

Aramızda kalsın ama sanki hayatım boyunca hep evliymişim gibi geliyortatlicadiarzu
 
neleri özlemedimki, annemin yemeği hazırlamasını çamaşırlarımı yıkayıp ütülemesini, kahvaltımı hazırlamasını, bide özgürce gezmeye gittiğim günlerimi paramı istediğim gibi harcadığım günlerimi, sorumluluk almadığım günleri, teyzemler annem ben ablam oturup sohbet ettiğimiz günleri öyle özledimki...şimdi sorumluluk çok geçim derdi var ve birde eşin var ona yemek yapman gerek çamaşırlarını yıkayıp ütülemen ve onunla ilgilenmen gerek :a015:
 
arkadaşlarımla gezmeyi özledim :çok üzgünüm::çok üzgünüm:
annemin ütülerimi yapmasını, eve geldiğimde yemeğimi hazır olmasını özledim.
istediğimi giymeyi özledim.
özledim özledim özledim ...benneyaptımki
 
yemek yapmak zorunda kalmadığım günleri çooooook özlüyorum. benim en büyük sıkıntım o çünkü, mutfakta o kadar çok zaman kaybediyorum ki...
 
Sabahları çok zor kalktığım için, annemin koynuma girip beni taciz ederk uyandırdığı günleri...
Akşam eve geldiğimde yemek yedikten sonra odama geçip saatlerce müzik dinlemeyi, kitap okumayı, odamda içtiğim sigarayı...
Bahçeden gelen kokuyu, kankardeşimle balkondan konuştuğumuz günleri...
Babam ve annemle bahçede kahvaltı yapmayı...
Odamı, odamı, odamı.... O çekmeceleri kırılmış, her yerinde türlü şiir ve sözlerin yazılı olduğu dolabımı...
ÖZGÜLÜĞÜMÜ, SORUMSUZLUĞU...
Hepsini özledim ya... Hepsini....
 
kankimle odamın balkonunda kışın gizlice titreye titreye içtimiz sigarayı,bazen kahkahalar bazen hıçkırıklarla uzandığım yatağımıen çok da nnemin sabah köründe yatagıma getirdiği sütü ve babamın kara kızım bnm diyip sarılmasını özlüyorum.senağlama
onlar yanımda değil artık.
 
Back
X