• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Beklentisiz yaşamak nasıl mümkün

Sürekli konu açıyorsunuz. Mutluluğun tek bir yolu var boşanmak.
40 yaşında kadınsınız. Erkenden yolunuza bakmak varken sürünmüş de sürünmüş.

Yaşlanınca hastalanacak altını bezleyip bakacaksınız belki. İnsan bunu anca sevdiği, iyi yıllar geçirdiği birine yapabilir.

Sizi gerçekten anlamıyorum.
 
Tekrar evlenmeyi de düşünmüyorum ki boşanınca daha iyi olacağımın garantisi ne
Boşanmanız için illa yeniden evlenmeniz gerekmiyor ki🤷‍♀️ boşanıp hayatını yaşayan kadınlar da var, tiyatrosundan sergisine konserine giden, yıllık izinlerinde kafasına göre tatil planı yapıp gezen tozan arkadaşlarım var, evli halleriyle şimdiki hallerini kıyaslıyorum dağlar kadar fark var, kadınlara bir özgüven bir huzur bir mutluluk gelmiş.
 
Ben de sizin sağlığınız etkilenecek diye endişelenenlerdenim. Evlisiniz ama evli gibi değilsiniz, bu durumu kabullenmek bence çoğu kişi için zor. Bir açıdan da sorumluluk paylaşımı iyi oluyor diye düşünüyorsunuz sanırım. O zaman beyninizde planlar yaparak kendinizi hazırlayın, çocuk büyümüş zaten. Sorumluluklar altında tek başınıza ezilmeyeceğinizden emin olduğunuzda, psikolojik olarak hazır olduğunuzda bu evcilik oyununa son verirsiniz. Tek bir ömrümüz var, ziyan olmasın.
 
Kendimi gördüm sizde tek fark ben 2 cocukluyum..
Ciddi anlamda tek bir sohbetimiz yok.. o konu açsa da benim içimden cevaplamak gelmiyor artık. Normalde suskun konuşmayan biri olsa anlarım ama dışarıya karşı bülbül olması...
Artık beraber de uyumuyoruz.. ee ne kaldı boşanmak için değil mi ama o adımı atamıyorum
 
Tekrar evlenmeyi de düşünmüyorum ki boşanınca daha iyi olacağımın garantisi ne
E tamam ama hayat evlilikten mi ibaret?
Ki sizinkine evlilik bile denemez. Sürekli eşinizin baskısı altında,oturup 2 kelime bile konuşamadığınız bir adamla evlilik çok mu iyi sizce?
Ha bu arada tabi ki evlilikte kavga da edilebilir,tartışmalar,fikir ayrılıkları da olabilir ama çözümlenmek zorundadır bir noktada. Sürekli iki yabancı gibi bir ömür geçmez ki
 
Tekrar evlenmeyi de düşünmüyorum ki boşanınca daha iyi olacağımın garantisi ne
E tamam ama hayat evlilikten mi ibaret?
Ki sizinkine evlilik bile denemez. Sürekli eşinizin baskısı altında,oturup 2 kelime bile konuşamadığınız bir adamla evlilik çok mu iyi sizce?
Ha bu arada tabi ki evlilikte kavga da edilebilir,tartışmalar,fikir ayrılıkları da olabilir ama çözümlenmek zorundadır bir noktada. Sürekli iki yabancı gibi bir ömür geçmez ki
 
Merhaba kk
11 yıllık evliliğimiz,9 yaşında oğlumuz var. İkimiz de kariyer sahibi insanlarız. Ben kendi işimi yapıyorum eşim kamuda çalışıyor.
Oğlum dünyaya geldiğinden beri (iyi ki var) sorunlarımız başladı. Eşimin uzaklaşması cinsel sorunları çoçuğa takıntı dereçesinde kısıtlamaları.
Beraber uyumuyoruz. Ben konuşmadan konuşmuyoruz. Beraber tatillere gidiyoruz ama evin içinde hiç de güzel anlaşmıyoruz. Daha doğrusu o herhangi bir şeyini anlatmaz benim anlattıklarım da ilerde aleyhime kullanılmak üzere depolanır. Bağıran çağıran biri değildir yapmak istediğim herhangi bir şeyi yaparım. Bu konuda destek de olur ama aramızda karı kocadan çok ev arkadaşlığı ilişkisi var. Planlarını son dakikada öğrenirim. Şimdi oğlumla memlekete gidiyorlar. Annesini ve babasını görmeye. Ablasının ve ablasının kızının da onlarla geleçeğini gitmeden yarım saat önce öğrendim.
Bana herhangi bir konuda açıklama yapmaz ğerekmadikçe konuşmaz aynısını uygulamaye çalışıyorum. O arabasını sattı benim bir arabam var. Onunla gidecekler. Ben cezaevine gidecektim fakat midemi bozmuşim gidemiyorum.” Ne zaman gidip gelirsin” dedi. Gitmeyaçeğim dedim. Neden dedi cevap vermedim. Çünkü ben on kez de sorsam çevap alamam. Hatta sorduğum için sorgulayan olurum.
Geçen gün annemlerin kedisi oğlumun uyuduğu odaya gidiyor diye kediyi nerdeyse öldürecekti ertesi gün de pişman oldu söylemedi ama tavırlarından anladım. Zaten herhangi bir şeyi söylemez ben tavırlarından anlarım.
Oğlumla telefon bakıyoruz benim telefonum ve benim kdntrolumde. Buna oğlumun yanında bir sürü laf etti. Çoçuğu mahvediyorsun yapma dedi. Baktığımaz şey de astronotların yaşamı.
Sonra küstü yanına gittim sakince benim kontrolümde benim belirlediğim ölçüde dedim. Sen bu kafayla çocuğa uyuşturucu da verirsin porno da izletirsin dedi. Hatta annemle konuyu tekrar konuşurken yine aynı lafları etti. Ertesi gün ne özür ne bir şey hastalandı hastaneye gitti öyle konuştuk.
Şimdi ailesini görmeye ğittiler. Benim arabamla ne beni ne oğlumu saymayan ablası ve yeğeniyle.. gitmeden benim için de bir şeyler almış. Market alış verişi(genel olarak maddi ihtiyaçlarımı karşılar ama manevi söylemeden yapmaz aklına da gelmez)
Kafam karışık ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Ev arkadaşı ğibi gör yükleri paylaştığın bir şey bekleme diyorum her zaman o gücü bulamıyorum.
Boşa kürek çekiyosunuz dicem ama kimsenin elinde kürek yok..

Çaba yok..
Sevgi yok..
İletişim yok..

Beklentin nedir ? Senelerdir böylesiniz herhalde hiç neden diye sormadın mi ? Sadece neden?

Hayatında başkası mı var ? Konforundan mı ayrılamıyor senelerdir nedir sorunu ? Hasta mı? Böyle mutsuz bir evliliği oğlum için sürdürüyoruz deme lütfen. Çocuk yaparken evlenirken kimse boşanmak için yapmıyor ama insanlar değişkendir insanoğlu bu bir örnek. Biryerlerde bişey olmuş olmalı. Bu denli değişiklik. Çocuktan sonra başlaması tuhaf.

Açıkcası ben bu gibi yazıları okudukça çocuk isteğimden soğuyorum. Çocuk sahip olmak evlilikleri bukadar mı etkiliyor? Bukadar mı mutsuz yapıyor çiftleri bir türlü anlamıyorum.

Mutlaka konuşmaya çalışmışsındır yanlış anlama ama ben içi boş formalite bir evlili görüyorum. Adam seni hiç takmıyo resmen bekar hayatı gibi. Evlilikte iletişim çok önemli.

Hepimiz zaman zaman sorun yaşıyoruz ama bu ne yani anlamı boş olan tavırlar davranışlar. Enteresan. Kendine bunu çektirme kendi hayatını yavaştan kur.
 
Ben de yorumlara katılıyorum.
Ama hiç karşılıklı konuştunuz mu ikiniz hakkında, bize neler oluyor böyle hissediyorum üzgünüm beni seviyor musun diye konuştunuz mu. Bundan hiç bahsetmemissiniz. Belki de onun da sıkıldığı şeyler var. Elbette bu haklı göstermiyor onu. Aşk bitse bile böyle davranamaz
Başbasa biryerlere gidip konuşmayı deneyin. Romantik bir akşam yemeği planlayin. Sana ne oldu deyin. Üzgünüm ama aşk ve sevgi bitmiş. Avukatlik zor bir meslek. Belki hem çocuktan hem işlerden ikiniz birbirinizi dinleyemediniz bir rutine bindi.bence açık açık konuşun. Sonra burada anlatın konuştuklarınizi. Çözüm yoksa, karşılıklı briseyler yapilmayacaksa evliligi bitirmeniz sizin için daha doğru
 
Yani ya bu ev arkadasligini kabullenmek ya boşanmak .Ev arkadasindan ziyade düşman gibisiniz kusuruma bakmayın.Yani ev arkadaslari birbirine bu kadar batmaz laf sokmaz rencide etmez.En çok evi ayırırlar.Sevgi ve saygı bitmiş maddi beklentiler ve çocuk için sanırım esinizde bu fikirle duruyor
 
Kendimi gördüm sizde tek fark ben 2 cocukluyum..
Ciddi anlamda tek bir sohbetimiz yok.. o konu açsa da benim içimden cevaplamak gelmiyor artık. Normalde suskun konuşmayan biri olsa anlarım ama dışarıya karşı bülbül olması...
Artık beraber de uyumuyoruz.. ee ne kaldı boşanmak için değil mi ama o adımı atamıyorum
Bir şey durduruyor demek ki..
 
Tekrar evlenmeyi de düşünmüyorum ki boşanınca daha iyi olacağımın garantisi ne
En azından şu ruh hastası hayatında olmayacak. Acına neden tutunuyorsun onu anlamıyorum. Sadece evliyken mutlu olunur diye bişey yok konu sahibi. Kaliteli yalnızlık iyidir. Sizi hor gören, aşağılayan, yokmuşsunuz gibi davranan biriyle zaten evli değilsiniz. Sizce bundan kötü ne olabilir.
 
Bir evlilikte sanırım (aldatma siddet hariç) çoğu şeye tahammül edebilirim alttan alabilirim sexsizlik romantiksizlik vb. Ama sohbetsizlige edemem oturup iki kelime edemediğim benimle bisey paylaşmayan insan altından olsa bitiririm ya gereksiz kişi.
Hakikaten bu evliliği devam ettirme motivasyonunuzu yıllardır merak ettim
 
Aşk sevgi tutku sex sağlık vb gittiğinde geriye iki iyi arkadaş olarak kalmak sanırım benim evlilikten beklentim bu
 
Maddi olarak eşinize bağımlılığınız yok belli ki. Ama duygusal olarak var veya sadece varolan düzeni bozmak zor geliyor diye düşünüyorum. Bir psikologdan destek alsanız karar vermenize yardımcı olabilir. Mevcut durumdan memnun olsanız sıkıntı yok ama değilsiniz. Daha kötüsü de ileride eşiniz ayrılık kararı verirse kabullenmek duygusal olarak daha zor olabilir.
 
Ev arkadaşlığına gerek varmı .fazladan sevmediğinin birinin yemeği giysisi akrabalarını kısaca gerek varmı fazladan birinin kahrını çekmeye.işin var çocuğun var kurulu düzenin var fazlalıga yol ver gitsin
 
Bir evlilikte sanırım (aldatma siddet hariç) çoğu şeye tahammül edebilirim alttan alabilirim sexsizlik romantiksizlik vb. Ama sohbetsizlige edemem oturup iki kelime edemediğim benimle bisey paylaşmayan insan altından olsa bitiririm ya gereksiz kişi.
Hakikaten bu evliliği devam ettirme motivasyonunuzu yıllardır merak ettim
Evliliği biliyorum ayrılmayı tatmadım. Meslek hastalığıdır biz de anksiyete. Bende ileri derecede anksiyete var. Belirsizliğe tahammül eşiğim sıfır
 
Back
X