Belirsizlikler... Belirsizlikler... Belirsizlikler

Benim kastettiğimde bundan farklı değil, aşksız bir evliliği ben düşünemiyorum zaten
Ama ortada uzun bir birliktelik vari şimdi işler kötü gitti diye ayrılsın mı yani, bunu öneren arkadaşlar olmuş.
Yalnız şöyle bir durum var ki bu devirde insanlar flörtlerini seçerken bile maddi durumuna bakıyor, yani aşkı bile maddiyat belirliyor.

Beş kuruşsuz bişey olmuyor evet ama gözünüz yükseklerde değilse kanaatkarsanız bazı kapılar öyle bir açılıyor ki önünüze, evlenene Allah yardım ediyor bir şekilde.
 

bir moda da busempatiksalakcinnisempatiksalakcinni...nasıl okuyorsunuz yazılanları anlayamıyorum ki...kim dedi boşver aşkı filan yeter ki parası olsun adamın, öyle birini bul evlen diye...
dünyanın en zengin adamı da olsa aşık olmadan kocasına dokunamayacak bir sürü kadın var...yalnız değilsiniz yani...
sadece aşk sevgi karın doyurmuyor diyoruz...bizim buralarda öyle, sizi doyuruyor sanırım, ne güzel...
 
Balımnur, çok etkiledin beni. Siz sevginizle aşmışsınız herşeyi ne mutlu. Şükretmişsiniz Allah da daha fazlsını vermiş.
Ve yarım saat önce bi arkadaşım başından geceni anlattı, onun da hikayesi seninkine benziyo, daha da vahimi hatta...
Ben ona karşı anlayış gösterdikçe ona destek oldukça gözünde daha da deger kazanıyorum bunu günden güne daha da iyi farkediyorum. Ancak zamanla yıpranmaktan ve yıpratmaktan korkuyordum ki artık korkmuyorum. Teşekkür ederim...

Ayrıca burda yorum yazan arkadaşların tamamının iyi niyetli (yani benim iyiliğimi düşünerek) yorum yazdığına eminim. Aşk, sevgi, saygı herşeyden önemli ama maddiyat da önemsiz değil. Paramız olmayınca aşkımızı da istediğimz gibi yaşayamıyoruz görüldüğü gibi, üstelik fazla beklentimiz bile yokken... Aslında benim anladığım kadarıyla kimse bunun aksi bişey söylemiyor sadece bi kaç arkadaşımızın bahsetmek istediği şey yanlış anlaşılmış o kadar.
Umarım herşey düzelir ve size mutlu haberler getiririm. Ramazan ayındayız, Allah büyük :)
 
çok paraya süsüne düşkün bi insansan sorun olmaz az çok idare edip gidersiniz ama para senin için çok öenmliyse yol yakınken dön...
 
karsındaki insan çalışmayı sevdiği için sorumluluğunu bildiği için bence sorun olmaz unutma sabır acıdır meyvesi tatlıdır buda senin sınavın olabilirbayanssulusmile
 
öncelikle daha ögrencisiniz... önünüzde yeterince zaman var calismak, herseyi yoluna koymak icin...

herseyin yoluna girmesi icin birilerinin maddi anlamda yardimina ihtiyaciniz olmayacak, olmasin da zaten. ne kadar kimseyi karistirmazsaniz o kadar rahat edersiniz ileride.

biz de ayni yollardan gectik. calistik, is aradik, zaman zaman issiz de kaldik. herseyi kendimiz hallettik. evlilige gelince de ne esim ne ben iki aileden de en ufak bir beklentiye girmedik. dügünümüze, ev esyalarimizin ayrintisina kadar kendimiz hallettik. kimsenin 5 kurusu gecmemistir cünkü biz öyle istedik. ne ac kaldik, ne acikta. evlendigimizde belki en pahalisindan flatscreen tv miz yoktu, buzdolabimiz daha kücük bir modeldi ama bizimdi ve biz almistik :)

herseyim en iyisinden olsun, en güzel evlerde oturayim , ohh hic zorlanmayayim diyorsan o zaman tercihini gözden gecir derim. güzel olan hic birseye cabalanmadan ulasilamiyor cünkü....
 

sen yazılanları nasıl okuyorsun, önce sen dikkatli oku bi istersen geçmiş sayfaları...
öyle birini bul evlen mi demiş biride ben ona cvp yazmışım
hmm herkesde çok aşık kocasına tabiii lafa gelince öyle ama icrata gelince aşk karın doyurmuyor, bence aynı kapıya çıkıyor ikiside...
Neyse bana sataşmana gerek yok, kimsenin işine gelmedi sanırım aşka ne oldu deyince herkes bi zıpladı...
İki gönül bir olunca samanlık seyran olmuyor denmedi mi burda... kaç kişi moral verdi zamanla aşılır düzelir diye
Aşk Benim karnımı doyurup doyurmadığı da dert olmuş :) öyle bir doyurdu ki çok şükür Allah herkese nasip etsin
 
Maddiyat elbette önemli.
Sevgi, aşk tek başına yetmiyor, karın doyurmuyor.
Evlenmek için çok acele etmeyin bence.
En azından okul bitsin, sonra düşünürsünüz.
 
Part time bir iş bulup birikim yapmalısın sen de..
Maddiyat ciddi anlamda cok önemli.
Sözlünde hakedeceği bir iş için çalısırkende iş bakabilir..
 
öncelikle mesajını okudum ve devamlı şükür dolu cümlelerin çok hoşuma gitti.Her durumda şükretmeyi bilen bi yapın var..Canım para tabi ki önemli ..zaten sırf bu yüzden nişanlın başka şehirlerde 3-5 kuruş için ter döküyor bak bişeyler için çabalıyor.sırf bu yüzden ayrılman haksızlık olur diye düşünüyorum.Senin yapacağın şey şuan için evlilliğini askıya al acele etme hele bi okulunu bitir yahu geçinemeyiz diyorsun bi de seni mi okutsun ? nasıl okuyacaksın okuyabilecek misin boşu boşuna okulundan da olursun...önce eğitim sonra evlilik yine de son söz senin
 
Evet zaten okulum bitmeden evlenmek bizim için hayal bile değil. Ayrıca o okulumu çok önemsiyor yani mezun olmadan beni evlilik gibi bir sorumluluğa itmez. Hoş zaten istesek de evlenemeyiz :bbo:
Ama bu mesele bi kaç sene daha uzarsa ortaya başka problemler çıkmasından ve yıpranmamızdan endişe ediyorum, bir de ilerisinden...
Ben kendi ailemden hep dayanışma gördüm, birimizin bi problemi bi isteği olsa hepimiz el birliği yapar hallederiz. Kimse sıkıntılarıyla başbaşa bırakılmaz yardım edilir, böyle yetiştim, böyle bi ailede büyüdüm. Ama onun ailesi tam tersi, oğullarını da beni de çok seviyolar ama garipler. Üzüldüğümüzü görmüyolar, "bizim elimzden bişey gelmez" deyip kenara çekiliyolar. Bir de "erkek evlad başının çaresine bakar" gibi değişik bir anlayışları var. Babasının da son bir yılda işleri inanılamayack şekilde ters düz oldu, "böyle olmasaydı yapardım" diyor. Bunda da bi hayr vardır diyyorum, ne diyeyim...
Ailelerden hiçbir yardım almadan evlenenleri kutluyorum, biz de sabredersek elbette ki başarırız ama bu durum psikolojimi etkilemeye başladı. Ailesinin tutumundan çok rahatsızım. Acaba hiç umursamadan kendi yolumuza mı bakmam lazım?Yani alışkın olmadığım bir tablo olduğu için mi ailesini bu şekilde yadırgıyorum? Bu sebeple onlara karşı soğudum yeterince, Allah var hiçbir kötülüklerini, kırıcı laflarını görmedim ama böyle hissediyorum işte...
Off inanın artık bunları kimseyle konuşmaya mecal bulamıyorum, insanlar çok yoruyo beni. O yüzden buraya yazıp rahatlamaya çalışıyorum işte. Bana burda güç ve moral veren arkadaşlar var, hiçbirinizi tanımıyorum ama inanın bana çok iyi geliyosunuz. Tekrar teşkrler...
 
Canım evlilik için çok erken sen de biliyorsun bunu, o yüzden ilerisi için endişelenme. Hele bir okulunu bitir işe gir, nişanlın da daha güzel bir iş bulsun o zaman rahatça düğününüzü yaparsınız.
İnan bana okumuş gençlerin çoğu kendi düğünlerini kendi yapıyor, aileler sanki okutunca herşey bitti zannediyor nasıl olsa parası var bize muhtaç değil diye düşünüyor galiba.
Biz de kendi eşyalarımızı kendimiz aldık, düğünümüzü kendimiz yaptık, hatta onun ailesinin takacağı takıları bile biz aldık. Bazen insana dokunuyor bunlar. Yani imkanları yoksa tabii ki kimse birşey istemez. Ama imkanı varsa ve sana bir bilezik bile takılmamışsa kızıyorsun işte.
Bu yüzden seni anlıyorum ama ailesinin imkanı yoksa şimdi sizi evlendirmek için bir sürü borç altına girmeleri bence yanlış. Bu arada kaç yaşındasın? Üniversite son sınıftaysan yaşın daha küçüktür bu ne acele.
 
88 doğumluyum, 4. seneye geçtim. Evlilik için acelem yok aslında. Gecen yıl sözlendik çünkü aileler arasında da resmiyet olsun dedik, iyi de oldu. Ailem de ilk şart olarak okulumun bitmesini istediler ki zaten biz de böyle düşünüyorduk.
Ben 15 aydır hiç takmıyorum zannedip içten içe biriktirdiğim birsürü şey olmuş. Ve patlama noktasını yaşıyorum şu sıralar. Yani asıl derdim bu...
Sözlümün ailesi tarafından yapayalnız ve ilgisiz bırakılışı, işsiz kalmanın onda oluşturduğu sıkıntı, bir snedir verdiği emek... Hepsi içime oturuyo artık dayanamıyorum bazen. İnşaAllah ben hayırlısıyla arkadaşların da dediği gibi part-time da olsa bir yere girebileyim az da olsa katkıda bulunurm ona.
 

Sözlünün ailesinin de durumunun iyi olmadığını, işlerinin ters yüz olduğunu söylüyorsun, hem de niye yardım etmiyorlar diyorsun... Sence bu bir çelişki değilmi... İnsanların durumu yoksa nasıl destek olsunlar...
 
Beni istemeye geldiklerinde "oğlumuzun arkasıdayız" dediler. Ama şuan aşırı ilgsiz haldeler. Hiç bu konuyu konuşmuyorlar bile. En azından bir teselli verebilirler. Durumlar biraz değişik onlarda. Örneğin sözlüm iş dolayısıyla kredi kartını çok kullanan birisi. İşleri tamamen bozulunca ödeyemedi, haciz geliyordu neredeyse. Ailesi kılını bile kıpırdatmadı, sormadılar bile ne yaptın ne ettin diye. Yani bunlar bizim aile yapımıza çok ters hareketler olduğu için yıprandım ben... Belki de takmamalıyım bilmiyorum
 
Aile biraz ilgisiz evet, ama bu kadar sıkıntının içinde 22 yaşındasın evlilik mevzusunu öne sürmenin alemi yok bence. Yani evlilik için bekleyebilirsiniz birkaç yıl.
En sinir olduğum şey çevremde bazı aileler çocuklarını 20-21 yaşında daha doğru düzgün işi bile yokken bir sürü borç altına girip evlendiriyor, mobilyalarını vs alıyor düğün yapıyor. Ne gerek var, o çocuk daha ayaklarının üstünde durmaya bile alışmamış, herşeyini alıyorsun evlendiriyorsun. Sözlünün ailesi böyle olmadığı için mi kızıyorsun onlara.
Onların yerinde olsam benim de en son düşüneceğim şey sizin evliliğiniz olur, önce büyüyün ayaklarınızın üzerinde durun öyle evlenin.ohaoldumsmile
 

Cok yakindan tanidigim bir konu:Nisanlilik donemim bu yuzden uzadi-esimin stresi;ailemin baskisi-cok kotu bir donemdi.Bana cok akil veren oldu:Bak bu adam issiz ,evlenince de issiz kalirsa(adi bir kere cikti ya)aman soyle aman boyle.Ben kimseyi dinlemedim.Cunku esime sonsuz kere sonsuz guvenim var.Ben onun cabasini-egitimini-alt yapisini biliyordum.Basamak amacli bir ise girdi ve 1 sene surmeden ayrildi.Simdi issiz.Ama Allahima binlerce sukur ki ben 1 gun problem yasamadim.Kendim calisiyorum;o zaten hic bos durmuyor-ordan aliyor buraya satiyor bir sekilde hayat geciyor.Ama evliliklerde en buyuk sorun parasizlik-bunu esim soyler bana.Tatil yok-alisveris yok yok yok.Zaman geliyor bende cok dertleniyorum ''ev kadini olmak cocuk buyutmek''isterken omuzlarimda hayatin tum sorumlulugu var.Ama deger!Esime sonsuz kere guveniyorum;bu 80 yasinda da degismeyecek.Sadece Allah bize bu askimizi ve sevgimizi bir omur koruma sansi versin.
Yasin daha kucuk-hayata atilman gerek bazi seyleri anlaman icin.Biraz zaman gecsin -goruceksin 30 yasindan sonra heryin degeri yer degistirecek.Paranin yerini kariyer-kariyerin yerini cocuk sahibi olmak vb..gibi.Bu yuzden kararsizligin cok normal.Ben hep ''once ben ''derim;ben iyi olursam herkes iyi olur.O yuzden once kendini kurtar.Daha konusmak icin evlenmek icin cok erken bende
 

Allah hakkımızda hayırlısını versin, biz tanıştığımzda çok iyi bir işi ve geliri vardı ama insanın başına ne geleceği belli olmuyor işte. Annem açık açık söylemiyo ama biraz pişman gibi damadını sevse de... BAşında da "daha küçüksün" diye karşı çıkmışlardı ama yine bana kıyamayıp şartlar oluşunca evlenmemizi kabul etmişlerdi.

Şu dünyada paraya mala mülke çok güvenmemek lazım. Herşey çok güzel giderken bir anda tam tersi olabiliyor. Belki de benim biraz olgunlaşmam gerekiyordu ve bu bir yılda gördüklerim sayesinde evliliğe daha hazır hale geliyorumdur yavaş yavaş...Kimbilir
Evlilik için daha çok var, bu süreçte kendimi ve ilişkimi yıpratmamak için çaba göstermem lazım sanırm.
 
Kesinlikle canım çok olgun ve mantıklı düşünüyorsun. İnşallah ikinizin de işleri yoluna girer evlenirsiniz ve çok mutlu olursunuz. Şimdiden bunları düşünüp üzülmek için erken. Herşeyin hayırlısını dile.
 

Çok teşekkür ederim ilginiz ve güzel dilekleriniz için. Rabbim sizin ailenizi de hayr ve mutluluktan ayırmasın a.s.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…