N
newlife
Ziyaretçi
- Konu Sahibi mordabirrenk
-
- #61
♥gözyaşı♥;5189347 .!.:
Benim ailemde sizler gibi eşime karşı çıktı hepsi küçümsedi nedenlerden biri ben üni. mezunuyum o lise bile değil. Ailesinin maddi durumu iyi değil, gerçek bir yön vardı ailesinin yaşantılarıyla ben ve ailemin yaşantısı birbirine zıttı. Ama eşim ailesinden ayrı yaşıyordu 13 yaşından beri. Sonuçta biz sevmiştik ve evlenmek istemiştik. çok engeller çıktı ama evlendik. Şuan mutluyuz.. Çok şükür.. Ailesiyle bi alakam yok yani onlar kendi köylerindeler arada bir ararım o kadar. Şimdi ailem eşimi seviyor çünkü eşim bi çok konuda evlilik sebebiyle kendine çeki düzen verdi ve geçmişine sünger çekti. Biz evlenmemiş olsaydık blkide hala birbirinden kopayan acı çeken bu acıları dindirmek için başkalarına yönelen ama yine karşımızdakilere saygısızlık yapıp birbirimize prim veren insanar olabilirdik.. Bazen veliler çocuklrının sevgilerini aşklarını küçümserler ve sonuçlar kötü olabilir. Neyse hayırlısı.. Ne diyeyim hayatta herşey oluyor, herkesin başına herşey gelebiliyor. Umarım bundan sonrası için çözümler bulunur ve bundan sonraki hayatları düzene girer.. Ama bırakın yeğeninizi affetmek konusunu onun sizleri affetmesini onu bu hayata iten sebeplerden olduğunuz için kendinizi affetmeyi düşünün bence...
Yani demek istediğim suçun hepsini başkalarında değil biraz da kendimizde aramalıyız.
merhaba
bu konuyu açmıştım yeğenim doğum yapmış bir oğlu olmuş öbür kadının da bir kızı olmuş.yeğenime ayrı ev açmış evinde çocuğuna bakıyormuş. ben 8 ay sonra memleketime gittim ama kendisiyle hiç karşılaşmadım. burdaki arkadaşlar bir gün beni arıcağını söylemişlerdi.
beni hiç aramadı eskiden bir gün aramadan mesaj yazmadan durmayan yeğenim beni bir kere olsun aramadı hadi belki konuşmazdım ama aradığını bilmek belki beni rahatlatacaktı. ama yapamadı. artık ondan ne aramasını nede yazmasını bekliyorum. umarım güzel ve pişmansız bir hayatı olur.
bu kadar aradan sonra yazmak istedim....:1no2:
çokkk üzüldüm güzelim hayatını mahvetmiş elleriyle. insanın hiç tanımdagı halde bıle cigeri yanıyor. bir gun gelecek ben ne yaptım diye yıgılacak oldugu yere ama şuan anlayamıyor durumu. bir gün gelinlik giymeyi, studyoda resım çektırıp duvara asmayı, ellerıne kına yakılmasını, el ele bu benim eşim diye gururla gezmenin hayalini kuracak. normal olmak, yargılan gözlerle bakılmasından, dışlanmaktan yorulacak, bu hatayı belkı 90 yaşına gelse bile gözü yaşlı anacak. aşkkk mantıkla birleşince güzeldir. şimdı sıze düşen ona sahip çıkmaktır demek isterdim ama şuan size ıhtıyacı yok onun birkaç yıl sonra gözü yaşlı kapınızı çalacak, geri çevirmeyın lütfen, ve emınım de çevırmezsınız. hiç bir şey olmasa sevaptır diyin bagrınıza basın. yapacak birşey yyok geçmiş olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?