Ben bu çıkmazdan nasıl kurtulurum.

Nngn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Ağustos 2021
11
4
33
Arkadaşlar bir sorunum var bende fikir almak istediğim için hesap açtım. Yardımcı olursanız sevinirim. Ben 5yillik evliyim 2yasinda bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Ama artık eşimin memleketinde yaşamak istemiyorum 5yildir alışamadım.Esim evlenirken sürekli burda kalırız demedi bakalım benim zorunlu hizmette neresi açar belli olmaz dedi şansına memleketi geldi. Eşim 5kardesin en küçüğü ve tek erkeği. Herkes üstüne titriyor tabi.Esim kendi geziyor bende yapayanlizim eşime biseyler yapmak için sürekli ikna pozisyonundayim. Buradan gitmek için çok şey denedim sınava girdim üniversitelerdeki öğretim görevlisi ilanlarına başvurdum yani kazanırsam eşimde birlikte gideriz diye ama olmadı( benim memleketim 10saat uzaklıkta). Artık dayanamıyorum ne bı ortamım oldu ne de sevebildim. Artık bende ailemin yanında yaşamak istiyorum yıllardır ayriyim üniversite,calisma derken bende çocuğumu onların yanında büyütmek istiyorum. Kaynanam çocuğumla ilgilenmiyor eşimde biliyor.çocuğuma bakıcı bakıyor. Benim ailemse çocuğum için kendilerini parçalıyorlar. Bizde iki kardeşiz bir evin bir kızıyım. Benim hiç hakkım yok mu ailemin yanına gitmeyi istememde.illa benim memleketim olamasada bikaç saatlik mesafe olsun onada razıyım.esim gidiyor geziyor dolaşıyor ailesinin dibinde bende yanlızım ailemi yılda 15gun anca görebiliyorum.cocuguma bakıcı bakıyor.Lütfen bana bi akıl verin artık dayanamıyorum.O kadar mutsuzum ki hayattan zevk almıyorum.
 
Arkadaşlar bir sorunum var bende fikir almak istediğim için hesap açtım. Yardımcı olursanız sevinirim. Ben 5yillik evliyim 2yasinda bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Ama artık eşimin memleketinde yaşamak istemiyorum 5yildir alışamadım.Esim evlenirken sürekli burda kalırız demedi bakalım benim zorunlu hizmette neresi açar belli olmaz dedi şansına memleketi geldi. Eşim 5kardesin en küçüğü ve tek erkeği. Herkes üstüne titriyor tabi.Esim kendi geziyor bende yapayanlizim eşime biseyler yapmak için sürekli ikna pozisyonundayim. Buradan gitmek için çok şey denedim sınava girdim üniversitelerdeki öğretim görevlisi ilanlarına başvurdum yani kazanırsam eşimde birlikte gideriz diye ama olmadı( benim memleketim 10saat uzaklıkta). Artık dayanamıyorum ne bı ortamım oldu ne de sevebildim. Artık bende ailemin yanında yaşamak istiyorum yıllardır ayriyim üniversite,calisma derken bende çocuğumu onların yanında büyütmek istiyorum. Kaynanam çocuğumla ilgilenmiyor eşimde biliyor.çocuğuma bakıcı bakıyor. Benim ailemse çocuğum için kendilerini parçalıyorlar. Bizde iki kardeşiz bir evin bir kızıyım. Benim hiç hakkım yok mu ailemin yanına gitmeyi istememde.illa benim memleketim olamasada bikaç saatlik mesafe olsun onada razıyım.esim gidiyor geziyor dolaşıyor ailesinin dibinde bende yanlızım ailemi yılda 15gun anca görebiliyorum.cocuguma bakıcı bakıyor.Lütfen bana bi akıl verin artık dayanamıyorum.O kadar mutsuzum ki hayattan zevk almıyorum.
Simdi canim asıl sorun eşinin ilgisizliği ailesi değil esin seninle ilgilense bilmediğin bir şehir sana elbetteki güzel gelir yazıdan anladığım kadarıyla surekli ben ailemle yaşamak istiyorum özlüyorum demissiniz ama evlilik böyle malesef hepimiz şanslı olmuyoruz aileye yakın olacak kadar bence sizin ilk olarak eşinizle konuşup ilgilenmesi gerektiğini söylemeniz lazm sorun yaşanan yer olmamalı sonuçta suan benm yaşadığım yer kadar kötü değildir mesela bende ailemi sene 15 gun görmüyorum bile ama bunca şikayet bilemedim
 
Hayattaki beklenti ve isteklerinize, yalnızlığınıza bu kadar duyarsız bi adamla yaşadığınız sürece biz ne diyebiliriz ki. Eşinize göre hava hoş siz kendinizi kurtaracak bi yol bulun artık iş mi bulursunuz rest mi çekersiniz bilemiyorum.
 
Gurbette olmak zordur ,bilirim. 10 sene yasadim bende oyle.
Ama sizinki biraz da esimin ailesinin yaninda durdugum yeter, birazda bizimkilerin yaninda duralim.. gibi geldi.
Esin demez mi geleli 5 yıl olduk,simdi mi pismanligin tuttu..
Keske bastan reddetseydiniz, orta bir memleket bulsaydiniz.
Calismiyorsan git arada annenler de kal,hasret gider..
Temeldeki sorun, senin koca sehirde kendini yalniz hissetmen bence.
 
Arkadaşlar bir sorunum var bende fikir almak istediğim için hesap açtım. Yardımcı olursanız sevinirim. Ben 5yillik evliyim 2yasinda bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Ama artık eşimin memleketinde yaşamak istemiyorum 5yildir alışamadım.Esim evlenirken sürekli burda kalırız demedi bakalım benim zorunlu hizmette neresi açar belli olmaz dedi şansına memleketi geldi. Eşim 5kardesin en küçüğü ve tek erkeği. Herkes üstüne titriyor tabi.Esim kendi geziyor bende yapayanlizim eşime biseyler yapmak için sürekli ikna pozisyonundayim. Buradan gitmek için çok şey denedim sınava girdim üniversitelerdeki öğretim görevlisi ilanlarına başvurdum yani kazanırsam eşimde birlikte gideriz diye ama olmadı( benim memleketim 10saat uzaklıkta). Artık dayanamıyorum ne bı ortamım oldu ne de sevebildim. Artık bende ailemin yanında yaşamak istiyorum yıllardır ayriyim üniversite,calisma derken bende çocuğumu onların yanında büyütmek istiyorum. Kaynanam çocuğumla ilgilenmiyor eşimde biliyor.çocuğuma bakıcı bakıyor. Benim ailemse çocuğum için kendilerini parçalıyorlar. Bizde iki kardeşiz bir evin bir kızıyım. Benim hiç hakkım yok mu ailemin yanına gitmeyi istememde.illa benim memleketim olamasada bikaç saatlik mesafe olsun onada razıyım.esim gidiyor geziyor dolaşıyor ailesinin dibinde bende yanlızım ailemi yılda 15gun anca görebiliyorum.cocuguma bakıcı bakıyor.Lütfen bana bi akıl verin artık dayanamıyorum.O kadar mutsuzum ki hayattan zevk almıyorum.
En büyük problem eşinizin gezip sizinle vakit geçirmemesi bence. Yolarım adamı.
Ve evet haklısınız ama atanmaktan başka çare yok gibi.
 
Simdi canim asıl sorun eşinin ilgisizliği ailesi değil esin seninle ilgilense bilmediğin bir şehir sana elbetteki güzel gelir yazıdan anladığım kadarıyla surekli ben ailemle yaşamak istiyorum özlüyorum demissiniz ama evlilik böyle malesef hepimiz şanslı olmuyoruz aileye yakın olacak kadar bence sizin ilk olarak eşinizle konuşup ilgilenmesi gerektiğini söylemeniz lazm sorun yaşanan yer olmamalı sonuçta suan benm yaşadığım yer kadar kötü değildir mesela bende ailemi sene 15 gun görmüyorum bile ama bunca şikayet bilemedim
Eşim sürekli yorgun ve evde vakit geçirmek ona yetiyor. Ama bizim tayin isteme şansımız var.Ben aileme çok düşkünüm. Yani sürekli ömrüm boyunca ayrı kalmak istemiyorum aileme. Zoruma gidiyor benim bu kadar cabalayip eşimin istediği şekilde yaşaması. Söyleyince bagirip cagiriyo. Bu bencillik değil mi
 
Gurbette olmak zordur ,bilirim. 10 sene yasadim bende oyle.
Ama sizinki biraz da esimin ailesinin yaninda durdugum yeter, birazda bizimkilerin yaninda duralim.. gibi geldi.
Esin demez mi geleli 5 yıl olduk,simdi mi pismanligin tuttu..
Keske bastan reddetseydiniz, orta bir memleket bulsaydiniz.
Calismiyorsan git arada annenler de kal,hasret gider..
Temeldeki sorun, senin koca sehirde kendini yalniz hissetmen bence.
Memurum ben. Ara ara bu sorunlar hep vardı ama eşimin işine geldiği için hep kapandı bı şekilde
 
Ben memurum zaten. Tayin isteme şansımız da var ama eşim istemiyor
Oturun konuşun o zaman. Ben çok sıkıldım tayin isteyeceğim. Ailem çocuğuma bakacak. Sen geziyorsun beni önemsemiyorsun. Artık benim de mutlu olmaya hakkım var. Deyin. Bu hayata mutsuz olmak için gelmediniz değil mi?
 
Arkadaşlar bir sorunum var bende fikir almak istediğim için hesap açtım. Yardımcı olursanız sevinirim. Ben 5yillik evliyim 2yasinda bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Ama artık eşimin memleketinde yaşamak istemiyorum 5yildir alışamadım.Esim evlenirken sürekli burda kalırız demedi bakalım benim zorunlu hizmette neresi açar belli olmaz dedi şansına memleketi geldi. Eşim 5kardesin en küçüğü ve tek erkeği. Herkes üstüne titriyor tabi.Esim kendi geziyor bende yapayanlizim eşime biseyler yapmak için sürekli ikna pozisyonundayim. Buradan gitmek için çok şey denedim sınava girdim üniversitelerdeki öğretim görevlisi ilanlarına başvurdum yani kazanırsam eşimde birlikte gideriz diye ama olmadı( benim memleketim 10saat uzaklıkta). Artık dayanamıyorum ne bı ortamım oldu ne de sevebildim. Artık bende ailemin yanında yaşamak istiyorum yıllardır ayriyim üniversite,calisma derken bende çocuğumu onların yanında büyütmek istiyorum. Kaynanam çocuğumla ilgilenmiyor eşimde biliyor.çocuğuma bakıcı bakıyor. Benim ailemse çocuğum için kendilerini parçalıyorlar. Bizde iki kardeşiz bir evin bir kızıyım. Benim hiç hakkım yok mu ailemin yanına gitmeyi istememde.illa benim memleketim olamasada bikaç saatlik mesafe olsun onada razıyım.esim gidiyor geziyor dolaşıyor ailesinin dibinde bende yanlızım ailemi yılda 15gun anca görebiliyorum.cocuguma bakıcı bakıyor.Lütfen bana bi akıl verin artık dayanamıyorum.O kadar mutsuzum ki hayattan zevk almıyorum.
Bende ailemden uzaktayım. Eşimin memleketindeyiz. Allah nasip ederse çocuğumuz olacak. Çalışıyorum kendi çevremi edindim. Eşim de kendi çevresi var. Bazen o kendi çevresi ile görüşüyor bazen ben kendi çevrem ile bazen ortak arkadaşlar ile Onun bana sevgisini ilgisini bildiğim için bana hiç onun ailesi ve yA benim ailem diye ayrım gelmiyor. Onun anne babası benim de anne babam. Hiç ayırmazlar beni kendi evlatlarından aynı şekilde bende. Yeter ki gönüller bir olsun. Ne evlilikler var
 
Arkadaşlar bir sorunum var bende fikir almak istediğim için hesap açtım. Yardımcı olursanız sevinirim. Ben 5yillik evliyim 2yasinda bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yaşıyorum. Ama artık eşimin memleketinde yaşamak istemiyorum 5yildir alışamadım.Esim evlenirken sürekli burda kalırız demedi bakalım benim zorunlu hizmette neresi açar belli olmaz dedi şansına memleketi geldi. Eşim 5kardesin en küçüğü ve tek erkeği. Herkes üstüne titriyor tabi.Esim kendi geziyor bende yapayanlizim eşime biseyler yapmak için sürekli ikna pozisyonundayim. Buradan gitmek için çok şey denedim sınava girdim üniversitelerdeki öğretim görevlisi ilanlarına başvurdum yani kazanırsam eşimde birlikte gideriz diye ama olmadı( benim memleketim 10saat uzaklıkta). Artık dayanamıyorum ne bı ortamım oldu ne de sevebildim. Artık bende ailemin yanında yaşamak istiyorum yıllardır ayriyim üniversite,calisma derken bende çocuğumu onların yanında büyütmek istiyorum. Kaynanam çocuğumla ilgilenmiyor eşimde biliyor.çocuğuma bakıcı bakıyor. Benim ailemse çocuğum için kendilerini parçalıyorlar. Bizde iki kardeşiz bir evin bir kızıyım. Benim hiç hakkım yok mu ailemin yanına gitmeyi istememde.illa benim memleketim olamasada bikaç saatlik mesafe olsun onada razıyım.esim gidiyor geziyor dolaşıyor ailesinin dibinde bende yanlızım ailemi yılda 15gun anca görebiliyorum.cocuguma bakıcı bakıyor.Lütfen bana bi akıl verin artık dayanamıyorum.O kadar mutsuzum ki hayattan zevk almıyorum.
Hangi şehirdesiniz hiç mi komşunuz yok
 
Eşiniz neden sizle gezmiyor, bu kadar zamanda neden bi arkadaşınız ortamınız çevreniz yok
 
Batman'da.Komşum yok herkes çalışıyor selam bile verdiği yok.Ben konyaliyim belkide kültür çatışması var.
Evet baya bi fark var bende doğuluyum ama oralara hic gitmedim bilmiyorum, çalışıp çabalayıp bir tayin atanma olayı gerçekleştirmeye bakın kendinizi bunaltmadan çözüm yolu arayın
 
Evet baya bi fark var bende doğuluyum ama oralara hic gitmedim bilmiyorum, çalışıp çabalayıp bir tayin atanma olayı gerçekleştirmeye bakın kendinizi bunaltmadan çözüm yolu arayın
Atandım memurum tayin hakkımda var ama eşim istemiyor. Yoruldum artık çalışmaktan.
 
sırf bu sebepten başka memleketli birisi ile evlenmek istemiyorum. tabi nasip kısmet ama siz evlenmişseniz bunu göze almışsınız demektir bence eşinizle mutlu olmaya bakın çok ta uzak memleket olması kötü bir durum sizin açınızdan eşinizin işi ne bilmiyorum ama bu konuda erkekleri ikna etmek çok zordur sanırım yani tabi bir insanın 20 li yaşların başı ile sonu ve de 30 lu yaşlar farklı düşüncelere sahip olabiliyor ama hani kendinizi yıpratmayın yani onu demek istiyorum.
 
Atandım memurum tayin hakkımda var ama eşim istemiyor. Yoruldum artık çalışmaktan.
Tayin hakkınız varsa eşinizi ikna etme yolunda ilerleyin derim bulunduğunuz yeri sevin dicem beş yılda alışamadıysanız zor, hadi büyükşehirlerden biri olsa yada ailenize yakın yine bi nebze teselli fakat yazdığım gibi tayin olayında eşinizi ikna etmeye çalışın umarım oda ikna olur.
 
sırf bu sebepten başka memleketli birisi ile evlenmek istemiyorum. tabi nasip kısmet ama siz evlenmişseniz bunu göze almışsınız demektir bence eşinizle mutlu olmaya bakın çok ta uzak memleket olması kötü bir durum sizin açınızdan eşinizin işi ne bilmiyorum ama bu konuda erkekleri ikna etmek çok zordur sanırım
Bana evlenmeden demedi ben buradan gitmem diye. Keşke bunu bilseydim. 5yildir çabalıyorum ama artık ailemin yanında olmak istiyorum.
 
X