Boşanıyorum, aile evine dönmek ve çocukların baba özlemi çok zor

ArbutusUnedo .!.:

Yukarıda yazmıştım ev benim üstüme. Anlaşmalı da çekişmeli de boşansak ev benim oluyor bekarken almıştım çünkü.

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Yazın ailemin yanına gelmiştik tatil için. O çok sık yurtdışına gittiği ve evde olduğunda da huzursuzluk çok olduğu için bu yaz boyu annemlerde kaldık çocuklarla. Şimdi kendi evime dönüyorum ailem de benimle geliyor. Büyük oğlum idaresi çok zor bir çocuk; üstün zekalı ama aynı zamanda öfke kontrolü dirtü bozukluğu olan bir çocuk; güvenemiyorum kendime. Küçük biraz daha büyüse yaparım gibi geliyor ama kızım büyüyene kadar eşim yurtdışındayken çok yalnız kaldım, çok zorlandım. Sürekli bir yalnızlık çok gözümü korkutuyor.

Genişletmek için tıkla...

Menekse bahcesi .!.:

Çocuklara bu yükü yüklemeyin onlar çocuk onlar için boşandım,onlar için boşanmadım kelimeleri onlara ilerde yük.Siz en başta ilk küfür hakaret ,seni sevmiyorum dediğinde kovduğunda gitseydiniz ne çocuklar bu durumda olur ne bu kadar kavga kaos yaşanır ne de zamanınız boşa giderdi ,siz hep gitmeli gelmeli hakareti tolere ede ede en büyük kötülüğü kendinize yapmışsınız ne oldu dönüp dolaşıp yine boşanmaya geldi mevzu,yazık değil mi çocuklara sürekli bir kavga dövüş evden kovulan baba , hakaret.Siz olayı iyi yönetemediğiniz için çocuklar sizi suçlar

Menekse bahcesi .!.:

Suçlama yok durum tespiti var.Adam zaten ne mal olduğunu göstermiş evlilikte... Neden kadın mücadele ediyor? Neden hayatı kadın göğüslüyor?Neden yuvam dağılmasın diye herşeyi yutuyor?? Neden hep alttan alan kadın ?Neden zaman veren ,düzelsin diye herşeyden feragat eden kadın???imza evlilik için iki kişi gerekli ama evliliğin sürmesi için tek kişi mücadele eder kuralı mı var???
Sizin konunuz nezdinde tüm hemcinslerime söylüyorum eğer ortada evlilik varsa bunun sürmesinin sorumluluğu kadında olmamalı eğer bir taraf sevmiyorum git diyorsa tamam deyip bitirilmeli.İşin sonu her türlü ayrılık zaten,en azından az darbeyle az zararla bu defter kapatılmalı.

Genişletmek için tıkla...

He ya, uzaktan yorum yapmak ne kolay senin için hep aynı hep…

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Selamlar. Bir önceki konumda kocamın beni uzun süredir görmezden geldiğini yazmıştım. 10 yıllık evlilik, bu süreçte sayısız büyük ve rezil kavga vb derken en son gittiğimiz tatilde çok büyük bir kavga yaşadık ve eşim her kavgada yaptığı gibi annemi arayarak “kızınızı sevmiyorum boşanmamıza yardımcı olun size yalvarıyorum sevmiyorum onu” diye bağırarak (her kavgada anneni ararım babamı ararım diye tehdit eder ya da hemen arar beni rezil eder tam bir olgunlaşmamış, erkeğe yakışmayan hareket) bu davranışlarla ömrümü çürüttü.

Duygusal olarak zaten senelerdir boşanmış durumda. Duygusal ihmal, fiziksel ihmal had safhada. Artık ben de dayanamadım bana böyle rezil bir evlilik, görmezden gelinme, sürekli ailemi işin işine dahil etme şeklinde bir evlilik reva görecekse derhal evden gitmesini istedim saydım döktüm içinde birikenleri; ve boşanacağız dedim. Hiç ikiletmedi dünden razı zaten 10 gün içinde evden ayrıldı ve avukat tuttu asla benimle iletişime geçme avukatıma isteklerini söyle dedi (geçen sene de aynısını yapmıştı, saçma sapan işlere kalkışıyor ben tepki verince de aylarca küsüyor yaptığım yemeği dahi yemeyip, günaydın iyi geceler demeyip ben yokmuşum gibi yaşamıştı evde ve sonra böyle yaşayacaksan git diyince çekip gitmişti.)

Neyse velhasıl iyi bir avukat tuttum ben de. Haftaya anlaşma maddeleri konuşulacak.

Önceki konumda çocuklar için boşanmıyorum dediğim için beni linçlemiştiniz, şu an konu yine ona geldi; ben çocuklar olmasaydı bir dakika çekmezdim bu adamı ama şu an ailemin yanındayım; kızım (4 yaş) eve gidince babama resimlerimi göstercem onu çok özledim diyip duruyor. Yarım yamalak bişeyler söyledim ama ne diyeceğimi şaşırıyorum çok özlüyorum rüyamda gördüm artık babamın yanına gidelim diye uyanıyor her gün.

İkinci konu, baba evine dönmek çok gurur kırıcı. Ailem her ne kadar kucak açsa da çok rahatsız oluyorum onların hayatını kendi sorunlarım sonucu işgal ediyor olmaktan. Çok iyi niyetli ve vericiler çocuklarla çok ilgililer ama nadiren çocuklara tahammül edemeyip kızdıklarında bile çok üzülüyorum, neticede anne baba eski kuşak. Çocukların ve benim duygusal ve psikolojik gereksinimlerimiz konusunda anlaşmak mümkün değil; en basitinden seneye beraber çocukları tatile götürürüz dediğimde bile “tatil senin neyine otur çocuklarını büyüt hele bi” yaklaşımındalar. İnstagram paylaşımlarıma karışmaya başlamaları(satış sayfam var günlük hayatımdan ufak tefek şeyler paylaşıyorum), boşanmış kadınlara daha önceden yaptıkları yorumlar bana da yapılacakmış gibi geliyor sıkıntı içindeyim. (Kadına bak dul ama sürekli süs püs geziyor ne ayıp vb gibi) Babaları konusunu açtıklarında hemen ayıpmış gibi susturuyorlar çocukları; ben onlarla içlerini rahatlatmak için boşanma hakkında biraz bilgi verecek olsam hemen kaş göz yapıyorlar sus bahsetme bu konudan diye.

Ne olursa olsun iki çocukla baba evine sığılmıyor. Bu bana çok zor ağır geliyor, oğlumun (9) babamı boşamaya çok meraklısın senden nefret ediyorum demesi, kızımın “evde babama ojelerimi, resimlerimi göstericem beraber resim yapcaz” demesi vb vb. Çok zorlanıyorum kabullenmekte. Zaten evlilik bitik de, sonuçları çok zorlu.

Geçiyor mu bu durumlar alışılıyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Hsktrlsyn .!.:

eşiniz evden gitmiş zaten neden kendi evinizde kalmadınız ? çocuklara biz babanla arkadaş kalacağız o sizin yine babanız olmaya devam edecek. diyebilirsiniz. aylarca küsen baba çocuklara nasıl ilgi verdi bir eli hep kapıdaymış ?

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Yukarıda yazmıştım ev benim üstüme. Anlaşmalı da çekişmeli de boşansak ev benim oluyor bekarken almıştım çünkü.

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Evim var, ev benim üstüme zaten. Ailem bir sahil kasabasında; şu an yanımda kalmaya bana destek olmaya istanbula geliyorlar. İstanbulda başka hiçkimsem yok iki çocukla tek başına yapamam. Çocukların eğitim masraflarını karşılayacak, nafaka da verecek ama istanbulda geçim de çocuk büyütmek de çok zor. Ben geçen sene çok iyi olan işimden sebepsiz (aslında yarı zamanlı çalışma sebebiyle) çıkarıldım; eşimin de payı var bunda; yaşımdan dolayı maaşlı iş de bulamadım henüz. Kendi satış sitem yüksek gelir getirmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Khomyuk .!.:

Ne kadar çirkin bir insanmış. Ama aileniz de sevmiyorum boşamama yardım edin dediğinde neden ayar çekmedi? Aynı konuşmayı bana yapsalar o damadı parçalarım. Bir de bunu bir kaç kez yapmasına da müsade etmişler.
Sizin yerinizde olsam İstanbul’daki evi satıp ailenizin olduğu ufak sahil şehrinden ev alırdım. Çocukların da düzeni bozulmazdı. Aynı evde olmaz çünkü. İstanbulda tek başına çocuk büyütmek zor. Başkasının düzenine gitmek de zor. En doğrusu aile desteği de alarak ayrı hayat kurmak

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Ailem kavgadan, duyguları konuşmaktan vb kaçınır, bende de suç buluyorlar hiç ayar çekemediler, biz doğruyu söyleriz kızımızın da hatası var çok sivri dillidir dediler. O da böyle böyle tepeme çıktı, hatta öyle tepeme çıktı ki “ ailen bile senin ne mal olduğunu biliyor başlarına kalmanı istemedikleri için hiç bana kızmıyorlar” dedi kaç kere. Hoş ben de onun ailesine çok laf ettim aile olmayı öğretememişler hep pislik görmüşsün onlardan dedim. Malesef ailesi çok karışık, evlenmeden önce anlayamadım ama aslında tüm ailevi durumlar aslında ilerde evliliğimize etki edecek sorunlarmış. Anne babası ayrı anne küçük yaşta terketmek zorunda bırakılmış, bir abisi karısını dövüp aldatıp boşandı, bir abisi hapis kaçağı, bir abisi bankalara borç yapmış falan üvey kardeşler var vbvb çok karmaşık. Aile olmayı hiç görmemiş, annesine hep öfke duymuş annelik meğer gözünde kıymet değil nefret barındırmış hep. Sonradan çıktı bunlar hep zamanla.

Genişletmek için tıkla...

ArbutusUnedo .!.:

Selamlar. Bir önceki konumda kocamın beni uzun süredir görmezden geldiğini yazmıştım. 10 yıllık evlilik, bu süreçte sayısız büyük ve rezil kavga vb derken en son gittiğimiz tatilde çok büyük bir kavga yaşadık ve eşim her kavgada yaptığı gibi annemi arayarak “kızınızı sevmiyorum boşanmamıza yardımcı olun size yalvarıyorum sevmiyorum onu” diye bağırarak (her kavgada anneni ararım babamı ararım diye tehdit eder ya da hemen arar beni rezil eder tam bir olgunlaşmamış, erkeğe yakışmayan hareket) bu davranışlarla ömrümü çürüttü.

Duygusal olarak zaten senelerdir boşanmış durumda. Duygusal ihmal, fiziksel ihmal had safhada. Artık ben de dayanamadım bana böyle rezil bir evlilik, görmezden gelinme, sürekli ailemi işin işine dahil etme şeklinde bir evlilik reva görecekse derhal evden gitmesini istedim saydım döktüm içinde birikenleri; ve boşanacağız dedim. Hiç ikiletmedi dünden razı zaten 10 gün içinde evden ayrıldı ve avukat tuttu asla benimle iletişime geçme avukatıma isteklerini söyle dedi (geçen sene de aynısını yapmıştı, saçma sapan işlere kalkışıyor ben tepki verince de aylarca küsüyor yaptığım yemeği dahi yemeyip, günaydın iyi geceler demeyip ben yokmuşum gibi yaşamıştı evde ve sonra böyle yaşayacaksan git diyince çekip gitmişti.)

Neyse velhasıl iyi bir avukat tuttum ben de. Haftaya anlaşma maddeleri konuşulacak.

Önceki konumda çocuklar için boşanmıyorum dediğim için beni linçlemiştiniz, şu an konu yine ona geldi; ben çocuklar olmasaydı bir dakika çekmezdim bu adamı ama şu an ailemin yanındayım; kızım (4 yaş) eve gidince babama resimlerimi göstercem onu çok özledim diyip duruyor. Yarım yamalak bişeyler söyledim ama ne diyeceğimi şaşırıyorum çok özlüyorum rüyamda gördüm artık babamın yanına gidelim diye uyanıyor her gün.

İkinci konu, baba evine dönmek çok gurur kırıcı. Ailem her ne kadar kucak açsa da çok rahatsız oluyorum onların hayatını kendi sorunlarım sonucu işgal ediyor olmaktan. Çok iyi niyetli ve vericiler çocuklarla çok ilgililer ama nadiren çocuklara tahammül edemeyip kızdıklarında bile çok üzülüyorum, neticede anne baba eski kuşak. Çocukların ve benim duygusal ve psikolojik gereksinimlerimiz konusunda anlaşmak mümkün değil; en basitinden seneye beraber çocukları tatile götürürüz dediğimde bile “tatil senin neyine otur çocuklarını büyüt hele bi” yaklaşımındalar. İnstagram paylaşımlarıma karışmaya başlamaları(satış sayfam var günlük hayatımdan ufak tefek şeyler paylaşıyorum), boşanmış kadınlara daha önceden yaptıkları yorumlar bana da yapılacakmış gibi geliyor sıkıntı içindeyim. (Kadına bak dul ama sürekli süs püs geziyor ne ayıp vb gibi) Babaları konusunu açtıklarında hemen ayıpmış gibi susturuyorlar çocukları; ben onlarla içlerini rahatlatmak için boşanma hakkında biraz bilgi verecek olsam hemen kaş göz yapıyorlar sus bahsetme bu konudan diye.

Ne olursa olsun iki çocukla baba evine sığılmıyor. Bu bana çok zor ağır geliyor, oğlumun (9) babamı boşamaya çok meraklısın senden nefret ediyorum demesi, kızımın “evde babama ojelerimi, resimlerimi göstericem beraber resim yapcaz” demesi vb vb. Çok zorlanıyorum kabullenmekte. Zaten evlilik bitik de, sonuçları çok zorlu.

Geçiyor mu bu durumlar alışılıyor mu?

Genişletmek için tıkla...