Ben ilişkiye kapalıymışım???

yemyesilyesim .!.:

Bugün bir arkadaşım daha aynı şeyi söyleyince sizlere sormak istedim. Ben ilişkilere kapalıymışım. Aslında bunun ne demek olduğunu anlayamıyorum. Yık duvarlarını diyorlar. Bana göre ise ben kasıtlı bir şey yapmıyorum. Yani bilmiyorum ne yapmam gerektiğini. Bildiğim tek şey uzun zamandır birinden etkilenmiyorum. Zamanında hoşlandığım kişilerde hiç ihtimal olmayan insanlardı. Bilmiyorum kızlar bir akıl verin bana lütfen. ( Birileri aracı oluyor, görüşüyorum ama hiç etkilenmiyorum. Hemen olumsuz diyor ve görüşmeyi kesiyorum. Ama aslında hayatımda biri de olsun istiyorum.)

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

Neden kendinizi bir ilişki yaşamaya mecbur gibi hissediyorsunuz?
Bazı insanlar yalnızlık için yaratılmıştır, birileriyle birlikte olsalar da "keşke yalnız kalsam" diye içlerinden geçirirler.
Bazıları anne, baba olmamak için yaratılmıştır. İçlerinde ebeveynlik hissi olmaz.

Yani toplumun büyük çoğunluğu aynı şeyleri yapıyor diye, doğru yaptıkları anlamına gelmez.

Çok yüksek duvarlara sahip olduğunuzu içten içe hissediyorsanız; ya geçmişinizde ağır bir yenilgi almışsınızdır ya da ebeveyn ilişkilerinizde bir sıkıntı vardır. Gözlemlerim bu yönde. Başka sebepler de olabilir tabi ki.

"Yok duvar falan hissetmiyorum, ben buyum." diyorsanız da, yalnız yaşamak için yaratılanlardansınız muhtemelen. Başkalarının baskısıyla ilişki istediğinizi sanıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

yemyesilyesim .!.:

Bugün bir arkadaşım daha aynı şeyi söyleyince sizlere sormak istedim. Ben ilişkilere kapalıymışım. Aslında bunun ne demek olduğunu anlayamıyorum. Yık duvarlarını diyorlar. Bana göre ise ben kasıtlı bir şey yapmıyorum. Yani bilmiyorum ne yapmam gerektiğini. Bildiğim tek şey uzun zamandır birinden etkilenmiyorum. Zamanında hoşlandığım kişilerde hiç ihtimal olmayan insanlardı. Bilmiyorum kızlar bir akıl verin bana lütfen. ( Birileri aracı oluyor, görüşüyorum ama hiç etkilenmiyorum. Hemen olumsuz diyor ve görüşmeyi kesiyorum. Ama aslında hayatımda biri de olsun istiyorum.)

Genişletmek için tıkla...

redsonja87 .!.:

Başlık sahibini bilemem de, yazınızı okuyunca acaba bu ben miyim dedim kendi kendime ve yine hüzünlere gark oldum. Aslında çok isterdim şöyle güzel güzel karşılıklı sevip, sevileyim ama herkese kolay olan bana zor gerçekten. Beni seveni sevemiyorum, zaten çok zor seviyorum onda da ya karşımdaki aldatıyor ya da bir müddet sonra uzaklaşıyor. Demem o ki sanırım ben her ne kadar sevilip sevmek istediğimi söylesem de beni seveni sevmeyerek aslında sevgiden kaçıyorum. Üzüldüm gece gece yine ..

Oysa ki arkadaşlarım hep benden bahsederken; bakan bir daha bakıyor der ama olmayınca olmuyor demek ki. Sanırım benim fıtratımda da sizin dediğiniz gibi yalnızlık var.

Konu sahibi sana da fikir vermeyi çok isterdim lakin kelin ilacı olsa önce kendi başına sürer demişler. Umarım aradığını bulursun ne diyim.

Genişletmek için tıkla...

Atlantistebiranka .!.:

Yok muhtemelen değilsiniz. Travmalarınız var.
Gerçek yalnızlar, yalnızlığına üzülmez bu şekilde. Hüzünlenmez.
Kendinizle olan kavganızı bitirin. Akışa güvenin, hayat insana olması gerektiği yere gitmesi için fırsat verir. O fırsatı görüp değerlendirirseniz ne güzel, yok göremez de yapmazsanız kafanızı sürte sürte gerçekleştiriyor.
Ama illa ki yapıyor.
Doğru yer doğru zamanı bekleyin ama kendinizi severek.

Genişletmek için tıkla...