Yukarıda bir üye yazmış çocuğun ölürse anne de ölür diye. Ölemiyorsun işte, keşke ölsen, bir çocuğun daha var, onun yanında bir damla bile göz yaşı dökemiyorsun, neler yaşadım yine buraya patladım. Ev düşkünü olsam çocukları gözüm görmez doğrudan babalarına bırakırım, kendim de keyfimi yaparım ama Allah’a şükür asla şiddet yanlısı babalarına bırakmam, bunu bir an bile düşünmedim. Ama acaba kızım sendromu yüzünden ona bir şey olursa oğlumla ne yaparım diye düşündüm bi an. Bu sendromdan 2 yaşında ölen de var, 35 yaşına kadar yaşayan da. Kızıma ne olacak bilmiyorum ve olumlu da düşünemiyorum, sanki kötü düşündüğüm her şey gerçek olacakmış gibi geliyor. Konu buna dönmesin lütfen ben çok şey yaşadım, üstelik de hak etmedim, hiçbir insan da hak etmez. Sadece yoluma bakıp kendimi iyileştirmek istiyorum, başka bir amacım yok şu an.