Benim eşimden gelen tek maddi imkan var, o da evim. O evde benim ve çocuklarımın hakkı var, hak etmediğim bir şeyin talebinde bulunmuyorum. Adam bana neler yaptı, damarına basan ben oldum öyle mi ? Benim hatam boşanmaktan çok korkup bu adamla evliliği sürdürmek oldu, üstüne bir de ikinci çocuğu yaptım. 40 yaşında Almanca öğrendim, İngilizce sınavını geçtim ama elim kolum öyle bir bağlandı ki tüm hayallerim suya düştü, ne yapacağımı bilmiyorum şu an, ailemden başka bir desteğim de yok. Yani annesini başıma saran eş, aldatan, hakaret eden, mesajlarımı ailesine gösteren, kızım için yüreğim yanarken bana psikolojik şiddet uygulayan o ama damarına basan ben oldum ne hikmetse. Böyle bir durumda eşin evden gitmesi gerekmez mi, evde hasta bir çocuk varken ? Ya da eşin ailesinin beni araması gerekmez mi, bildikleri halde çocuğunuzun sağlığına odaklanın bile demediler. Eş bizi aile olarak görmüyor, kendi ailesinden kopamamış hala. Adam annesi için bile benim gönlümü almadı, annem hasta, muhtaç bile demedi. Hep bir baskı…Eninde sonunda boşanma olacak, ben kendimi şimdiden buna hazırlıyorum zaten. Önemli olan karar vermek değil, verdiğiniz kararın arkasında durmak, haklarımı da isteyeceğim zaten.
