Arkadaşlar bir eklem problemim var merdiven yasak. Şehir dışında tedavi görüyorum. Annem yanımda. Akrabalar bize gelin kalın diyor ama evleri merdivenli. Annem bana göre heryer Paris ama işte bu çıkamıyor diyor. Ben hasta eklemimle ( o zaman böyle olduğunu bilmiyordum) annemin kemik erimesi var diye ona bişey taşıtmadım vs. Onun hastalık takibini iyi yaptım ama kendimi ihmal etmişim aptal kafam şimdi içim yanıyor ama elden ne gelir. Bir akrabada kaçtır benim de ağrıyor gideyimde senin gibi olmayayım diyor. Genç yaşı benle aynı. Yani ben mi abartıyorum bilmiyorum. Bundan sonra kimseye bişey yapmam sadece kendimi düşünücem. Küçükken öyleydim aslında ama işte