Merhaba hanimlar,
Beni gecenin bir yarisi konu acmaya iten bir durum var iliskimle ilgili, uykusuz kaldim onemli bir gun oncesi resmen.
Yurt disindayim, yabanci olan nisanlimla beraber yasiyoruz. Kendisi kocaman kalpli ama ayni zamanda bazi konularda tam bir tas kafadir. Bu konulardan biri de benim onemli parcasi oldugum etkinliklere katilma.
Cok detay vermeyecegim ifsa olmamak adina ama yaptigim isler pek masabasi isi degil. Arkadaslarim zaten ortamda olan ve destek veren insanlar, ailem yanimda yok, Turkiye'de herkes. Bu arkadasin gercekten fiziksel olarak yorucu bir isi var ve herhangi ekstra bir seyde soyleniyor yapmaya. Iki yik oldu artik soylenme dedim cocuk gibi. Kocaman adamsin 7 yasindaki cocuk gibi "istemiyorum ama gelirim" diyip duruyorsun diye cok sinirlendim. Ama oyle boyle sinir degil hani kayniyorum icimde. Duzgun konustum yine ama oldurecek gibiydim. Hala da oyleyim.
Yahu acik acik dedim 1500 kere, destek bekliyorum buyuk etkinliklerde, bana guler yuzle destek olman lazim diye. Gelmek, yapmak istemiyorum deme iste dedikten sonra yine ayni seyi soyluyor artik patladim odadan ciktim yuzune bile bakmiyorum.
Cok hassas degilimdir her konuda ama bunu konduramiyorum. Benim icin buyuk mesele, sonucta hayatim boyle geciyor ve yanimda olmasini bekliyorum istekli bir sekilde her zaman olmasa da. Cok mu abartiyorum? Lutfen akil verin yoksa bu sinirle terk bile ederim
Ekleme: Zorla bir seyler yaptirmaya calismiyorum kesinlikle, kavgam "neden yapmak istemiyorsun" uzerine biraz. Kalbim kiriliyor. Ayrica bu siklikla olan bir sey degil, buyuk emek verdigim islerde yanimda sevdigim insan gulerek isteyerek olsun beklentisi. Ki yilda 3-4 keredir belki.
Beni gecenin bir yarisi konu acmaya iten bir durum var iliskimle ilgili, uykusuz kaldim onemli bir gun oncesi resmen.
Yurt disindayim, yabanci olan nisanlimla beraber yasiyoruz. Kendisi kocaman kalpli ama ayni zamanda bazi konularda tam bir tas kafadir. Bu konulardan biri de benim onemli parcasi oldugum etkinliklere katilma.
Cok detay vermeyecegim ifsa olmamak adina ama yaptigim isler pek masabasi isi degil. Arkadaslarim zaten ortamda olan ve destek veren insanlar, ailem yanimda yok, Turkiye'de herkes. Bu arkadasin gercekten fiziksel olarak yorucu bir isi var ve herhangi ekstra bir seyde soyleniyor yapmaya. Iki yik oldu artik soylenme dedim cocuk gibi. Kocaman adamsin 7 yasindaki cocuk gibi "istemiyorum ama gelirim" diyip duruyorsun diye cok sinirlendim. Ama oyle boyle sinir degil hani kayniyorum icimde. Duzgun konustum yine ama oldurecek gibiydim. Hala da oyleyim.
Yahu acik acik dedim 1500 kere, destek bekliyorum buyuk etkinliklerde, bana guler yuzle destek olman lazim diye. Gelmek, yapmak istemiyorum deme iste dedikten sonra yine ayni seyi soyluyor artik patladim odadan ciktim yuzune bile bakmiyorum.
Cok hassas degilimdir her konuda ama bunu konduramiyorum. Benim icin buyuk mesele, sonucta hayatim boyle geciyor ve yanimda olmasini bekliyorum istekli bir sekilde her zaman olmasa da. Cok mu abartiyorum? Lutfen akil verin yoksa bu sinirle terk bile ederim
Ekleme: Zorla bir seyler yaptirmaya calismiyorum kesinlikle, kavgam "neden yapmak istemiyorsun" uzerine biraz. Kalbim kiriliyor. Ayrica bu siklikla olan bir sey degil, buyuk emek verdigim islerde yanimda sevdigim insan gulerek isteyerek olsun beklentisi. Ki yilda 3-4 keredir belki.
Son düzenleme:
ne diyelim insanı ilişkiler zor .. 