Ben mi bir ilişkiye hazır değilim yoksa doğru insan olamadığı için mi böyle oluyor?

Bakteriyofaj .!.:

Merhabalar,

Ben 33 yaşındayım. Daha önce tek ilişki yaşadım. O da toksik bir ilişki idi. Yaklaşık 1 yılın sonunda bitti. Benim sorunum şu çevremdeki insanlar beni birileri ile tanıştırmak istiyor. Arkadaşlarım, ailem vs. Ancak bana bu teklifi yaptıkları zaman inanılmaz kötü hissediyorum kendimi. Kendimi zorlayıp ön yargılı olmamak için buluşmalara da gidiyorum. Ancak ayaklarım geri geri gidiyor. İstiyorum ki bişiler kendiliğinden olsun. Birileri tarafından birileri ile planlı bir şekilde tanıştırılmak değil de kendim biri ile bir ortamda tanışayım. Ancak böyle olduğunda da kendim için yanlış olan kişileri seçiyorum genelde. Sizce ben gerçekten ilişki istemeyip kendi mi avutuyorum? Bağlanma problemim mi var? Yoksa karşıma doğru kişi gelmediği için mi böyle oluyor? Sen kendini tanımıyorsan biz sana nasıl yardımcı olalım yazacağınızı hissediyor gibiyim. Ama gerçekten kafam karışık. Sizlerin düşüncelerini merak ettim. Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

gizemliasli .!.:

birisi tanıştırınca mahcup olacağını mı düşünüyorsun acaba?

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

İstemiyorsanız gitmeyin o tanıştırma görüşmelerine. İstemediğiniz şeylere hayır demekle başlayın işe.

Yanlış insanları seçiyorum vb de bana biraz garip geliyor.

Bence sizin hayır deme sorununuz var. Ne istediğinizden emin olun. İstiyorsanız ömür boyu bekar kalın kime ne? Ciddi söylüyorum.

İnsanları tanıdıkça, flört ettikçe zaten bir ilişkiden ne beklediğinizi iyice anlayacaksınız. Ben böyle ısmarlama ilişkileri sevmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Bakteriyofaj .!.:

Merhabalar,

Ben 33 yaşındayım. Daha önce tek ilişki yaşadım. O da toksik bir ilişki idi. Yaklaşık 1 yılın sonunda bitti. Benim sorunum şu çevremdeki insanlar beni birileri ile tanıştırmak istiyor. Arkadaşlarım, ailem vs. Ancak bana bu teklifi yaptıkları zaman inanılmaz kötü hissediyorum kendimi. Kendimi zorlayıp ön yargılı olmamak için buluşmalara da gidiyorum. Ancak ayaklarım geri geri gidiyor. İstiyorum ki bişiler kendiliğinden olsun. Birileri tarafından birileri ile planlı bir şekilde tanıştırılmak değil de kendim biri ile bir ortamda tanışayım. Ancak böyle olduğunda da kendim için yanlış olan kişileri seçiyorum genelde. Sizce ben gerçekten ilişki istemeyip kendi mi avutuyorum? Bağlanma problemim mi var? Yoksa karşıma doğru kişi gelmediği için mi böyle oluyor? Sen kendini tanımıyorsan biz sana nasıl yardımcı olalım yazacağınızı hissediyor gibiyim. Ama gerçekten kafam karışık. Sizlerin düşüncelerini merak ettim. Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Bakteriyofaj .!.:

Bilmiyorum sebebini. Psikolojin destek almam gereken bir durum mu onu da bilmiyorum. Şöyle oluyor mesela tamam önyargılı olmayayım diyorum. Ama tanışmaya gitmeden birkaç gün önce içim acayip sıkılıyor. Kendimi çok kötü hissediyorum. O masa da oturmak çok tiksinç geliyor

Genişletmek için tıkla...

Bakteriyofaj .!.:

Diyorum hayır ama bu sefer de etrafımdaki insanlar armudun sapı üzümün çöpü diyorsun bu kadar önyargılı olma. Bak etrafında bi 5 sene sonra kimse kalmayacak. Herkes çoluga çocuğa karıştı vs. vs.

Genişletmek için tıkla...

incedeninci .!.:

Noyede sizinle aynı duyguları paylaşıyorum. Tanıdıklarım birileriyle tanışmamı istiyor. Belki diyerek içimden kabul ediyorum. Ama inanır mısınız içimde bir gram gitme isteği yok. Masaya evlilik için oturmuş gibi hissediyorum hatta kendimi küçük düşmüş gibi hissettiğim gibi de oluyor. Aklımda binbir soru dönüyor. Hiç ısındığım da olmadı bu tavsiye edilenlerden. Kendimin doğaçlama tanıdığı kişilerde yanlış çıkıyor ama bu bana ağır gelmiyor. Kendim tanıyıp kendim seçtiğim için sanırım. Toksik insan da oldu hayatımda kendim seçtiğim için evet benim hatamdı deyip ayrılıp yoluma baktım. Üstelik biri tanıştırınca olay iki kişiden çıkıp herkese yayılıyor bunu da sevmiyorum. Herkes ne karar vardınız diyor buna da gıcık oluyorum. Zaman geçirmeden ne bileyim. Zaten hiçbiriyle 1. Görüşmeden fazlası olmadı. Sadece kendi tanıdıklarıma ısınıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Karadutlu .!.:

Sadece şunu biliyorum , birilerinin tanıştırması ya da sosyal medya ile kimse kendine iyi ideal ilişkiyi bulamıyor. Bu uğurda yıllarını harcamış arkadaşlarım var. Elde var sıfır. Gerisi yorgunluk , umutsuzluk baş ağrısı...

Ben 36 yaşındayım bosanali 3 sene oldu. Birileri tanistirma teklifinde de bulunmadı , internetten de arayışa girmedim. Sadece suna inanıyorum, bir gün hayat arkadaşım karşıma çıkacak. Onu bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Karadutlu .!.:

Sadece şunu biliyorum , birilerinin tanıştırması ya da sosyal medya ile kimse kendine iyi ideal ilişkiyi bulamıyor. Bu uğurda yıllarını harcamış arkadaşlarım var. Elde var sıfır. Gerisi yorgunluk , umutsuzluk baş ağrısı...

Ben 36 yaşındayım bosanali 3 sene oldu. Birileri tanistirma teklifinde de bulunmadı , internetten de arayışa girmedim. Sadece suna inanıyorum, bir gün hayat arkadaşım karşıma çıkacak. Onu bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bakteriyofaj .!.:

Akışa bırakmak en iyisi sanırım. Herkes hayatında biri olacak diye bir kural yok.

Genişletmek için tıkla...

incedeninci .!.:

Ama inanır mısınız içimde bir gram gitme isteği yok. Masaya evlilik için oturmuş gibi hissediyorum hatta kendimi küçük düşmüş gibi hissettiğim gibi de oluyor.

Genişletmek için tıkla...

girlinred .!.:

B Bakteriyofaj siz de böyle mi düşünüyorsunuz konu sahibi? Ben bekarken bu tanışmalara bakalım beğenecek miyim diye düşünerek giderdim. Aşkından ölüp bittiğiniz bir prens değil ki karşı taraf… kendinizi alçalmış görmeyin. Gidin sohbet edip gelin ne var bunda..

Genişletmek için tıkla...