3 yaşında çocuğum var Rabbim e emanet. Çok korumaci bir ebeveynim ben. Ya peşinde önünde gezerim ya da gözüm üzerinde olur genelde. Eşimin ailesi de pinpiriklisiniz der esimle bana. Eşim cocuguna duskundur ama bence o da bı yerde rahat. Heleki pencere balkon konusunda. Yahu nerden taşındım kaynanamlara yakın aynı binadayiz bilen bilir buradaki konularımdan. Bu seferde neye taktım biliyo musunuz evleri dubleks kaynanam yaşlı ha deyince çıkıp inemez ve evleri kalabalık torunlari var çocukları falan kalabalık. Neyse bunlarda alt üst iki balkon var. Yaz mevsimi geldi ya hani aşağıda balkonda sandalye yukarda sandalye camlar desen yukarılara hep açık. Kaynanama kac kere dedim bak yukarlari. Yarım açın camları diye tamam diyordu bı bakıyorum komple açık. Ve çekyat üstü camlar da hani çok rahat düşer Allah korusun. Kaynanam da ben kapatsam kizim yukarda açıyorlar diyor torunları için kaynim için. Birde yetmezmiş gibi çekyat gibi minderler oluyor alt üst iki balkona onu koyuyorlar geçen senr yazın kızım kaç kere çekyat gibi minderin gövdesine çıkmaya çalıştı aşağı bakcak yani. Bugün dedim anne çok tehlikelidir o minderler de dedim biz varız yanında falan diyo. Diyoda alakası yok kızım onlara gittiği gibi yukarı çıkıyor kuzenlerin yanina. Bugün bir baktım onların odasında cam sonuna kadar açık kızımda kuzeni yatağın uzerinde oynuyo. Ya Allah korusun ordan baksa bı an düşse. İyice paranoyak oldum. Hamileyim haftaya doğumum var büyük ihtimal eşime kalsa annesine bırakacak çocuğu ben dogumdayken asla olmaz dedim. Düşer bide dedim bakarlar dedi hiç o güveni veremediler bana kaynanam hep asagida oluyo yukariyi nerde gorcek. Oturmaya gitmeye korkar oldum önce bı evi komple gezmem gerek nereler açık diye. Yakın oluncada da işte ille bı cagryolar insanı gitmesemde kızım sklyo ille oraya gitmek istiyor. Çok mu paranoyagim ben