Ben mi yanlış düşünüyorum?

"İşini sana mi soracak? Dışarı çıkarken sana mi soracak, ne alacağını sana mi soracak?"

Şu sitede devamli böyle kafalar görüyorum. Soracak yahu, bu kadar bireysel takılma meraklısı olan, eşini hep son sıraya koyan da ne diye evlenir anlamadım.
Dışardaki elin adamıyla konuşup evdeki kadınla konuşmuyorsa bunları gayet sıkıntı...
Hayatını etkileyecek kararları, hayatını paylaştığı kişiyle konuşursun en azından.

Katılıyorum. İşi sormicaksan, gezmeyi sormicaksan, her şeyi bireysel takılcaksan ne b.k yemeye evleniyorsun o zaman kardeşim???
 
Bence siz başka koca bulun ciddiyim. Sürekli yalnızsınız. Adam ya oyun oynuyor ya işte ya gezmede eee siz tek kişilik evlilik yaşıyorsunuz. Böyle nereye kadar? Siz bunu boşverin bence başkasına bakın.
 
Ben sizin gibi düşünemiyorum. Neden çalışıyor diye sorgulamıyorum zaten. Ama benimle paylaşmasını isterdim. Zaten bu saatten sonra hayırlısı demek kalıyor bana.
Ben size hak verdim..sonuçta ikinizinde hayatını etkileyen bir durum..konuşup ortak karar vermeliydiniz..mesai saatleri bu kadar değişmeden sadece birim değişikliği olsaydı belki anlayabilirdim..ama maddi manevi herhangi bir getirisi de olmayan bir durumda keyfi şekilde hareket etmemeliydi..
 
Arkadaşlar eşim bugün telefonda konuşurken bana borçlarımızda bitti. İkimizde boşluktayız. Artık zamanı geldi bence dedi. Ben de neyin diyip anlamamazlıktan geldim. Juniorın dedi. Daha detaylı konuşuruz sonra dedim. Tamam dedim. Kendim de istiyorum çocukları da çok seviyorum ama mantıklı düşünmek gerekirse eşime güvenmiyorum. Korkularım var. Bencilliklerin devam etmesi, bize yeterince zaman ayırmaması korkutuyorum. Beni ilgisiz bırakmasına tepkiler veriyorum. Ama çocuğunu ilgisiz bırakmasına dayanamam. Eşim çocuklara karşı çok ilgili oynar sever. Geçen gün 3 aile eve geldi. Arkadaşları maç izlerken bizde kadın kadına muhabbet ederken eşim 2 çocukla ilgilendi oynadı. Sıkılıp ayrılmadı. Ama kendi çocuğuna gelince nasıl olur bilmiyorum. Ben hazır hissediyorum kendimi ama biz olarak hazır hissetmiyorum. Bir yandan da herkes ufak tefek sorunlar yaşıyor ben mi büyütüyorum diyorum?
 
o bencillik yapsın, siz bencillik yapın. e nereye kadar? savaşta değilsiniz ki. bencillik yapma planı kurana kadar aklınızdakileri konuşun.

Kesinlikle aynı fikirdeyim...
Ateşe körükle gitmenin alemi yok.

Rahatsızsanız bu durumdan, hayatınızı paylaştığınız insan ile duygularınızı da paylaşabilirsiniz.
Korkmayın, incileriniz dökülmez, sadece evliliğinizi pozitif etkiler bu durumlar.
Bundan sonra eşinizin size bu tarz konularda daha hassas davranmasını sağlar.

Şahsen, özel hayatımızı etkileyecek bir konuda, eşimin kalkıp konuyu bana danışmadan, bahsini bile etmeden gidip arkadaşı ile konuşup, sonrasında da tek başına karar vermesi, beni yaralardı.
Bunu da eşime güzel bir dille anlatır, bir daha aynı şekilde davranmamasını, aksi halde hepimiz başımıza buyruk yaşarsak evliliğin ne anlama geleceğini sorardım.

Konuşun, herşeyin temeli iletişim.
Susup "öyle yaptı, ben de böyle mi yapsam" demek yerine, aranızda çözüm üretin. Problem yaratmayın.
 
Back
X